Lobby detailhandel

door

VOOR DE VOLKSGEZONDHEID is in Suriname vrijwel geen belangstelling wordt geconcludeerd door Udo Karg van de Suriname Seafood Associatie. Hij verwijst naar de ontbrekende controle voor wat betreft de resten van chemicaliën en andere giftige stoffen in groenten, fruit en vlees dat in Suriname wordt geteeld. Maar ook op de producten die worden geïmporteerd, is er vrijwel geen controle vanwege zwakke instituten.
Er is namelijk wel een Nationaal Instituut Voedselveiligheid in Suriname (Nivs) opgericht, maar de wettelijke basis om dit orgaan goed te laten functioneren is wankel. Er zijn ook wel controle-instanties, maar die fungeren op basis van verouderde wetten, ze werken niet samen en ze zijn onvoldoende voorzien van mankracht en middelen om het werk goed te doen. Ook Albert Alleyne van de Consumentenkring Suriname legt er de nadruk op dat de consument recht heeft op deze controle.

De handel wil graag haar eigen gang blijven gaan

Echter, er is een sector die in Suriname veel macht heeft en dat is de handel. Die wil graag haar eigen gang blijven gaan en zo ongereguleerd mogelijk. Kennelijk is er daarop geen antwoord. In 2014 was al begonnen met het verheffen van etikettering tot een technisch voorschrift. Veelal werd daarbij gedacht aan lokale producten waar een simpele regel was: het etiket zou de informatie in het Nederlands of Engels moeten bevatten.
Producenten van voedingsmiddelen gingen op hun achterpoten staan: ‘Hoe is het met al die producten die de Chinezen laten halen zonder een uitleg. Verder ook nog de inferieure kwaliteit die geïmporteerd wordt dat kan leiden tot gevaar, bijvoorbeeld elektra benodigdheden’ vroegen zij onwillig. Veel is hierna blijkbaar niet gebeurd, want de gemiddelde producten uit bijvoorbeeld China en Brazilië hebben zelden een Nederlandse of Engelse uitleg en zijn nog steeds te koop in de winkel.
Hetzelfde geldt voor de belasting over de toegevoegde waarde (BTW). Chinese winkels hebben nog steeds geen bonnen die het percentage BTW laten zien. Om maar niet te spreken over de uitleg op de bonnen. Sinds 1 september moeten bonnen in de Nederlandse taal zijn en moeten kopieën tien jaar worden bewaard. De juiste omschrijving van het verkochte goed, de eenheidsprijs, de hoeveelheid, de netto-inhoud en de maat van het verkochte goed moeten er ook staan. Daarnaast de totale prijs van het verkochte goed en de verschuldigde belasting, alles in het Nederlands. Echter, de detailhandelaren die hieraan voldoen zijn een handjevol in het kustgebied.
Veel maatregelen stuiten in Suriname op belangengroepen die zwaar lobbyen bij het parlement en bij de verschillende instanties die de dienst uitmaken. Het is een stevige lobby die niet zelden over lijken gaat. In aanmerking genomen de gevolgen hiervan voor de volksgezondheid, kan de voorgaande uitspraak letterlijk worden geïnterpreteerd.
Het feit dat maar geen invulling wordt gegeven aan het Nivs en de daarbij behorende wetgeving kan ook hierdoor komen. Dus moet naast het wijzen op de rechten van consumenten ook een strategie worden gevonden om de lobby omtrent de detailhandel minder machtig te maken. De grootste uitdaging zal vermoedelijk daar liggen.