LIJSTDUWERS STRATEGISCHE KEUZE

De positie van lijstduwer heeft bij de NDP een bewogen geschiedenis. Met het heengaan van nr. 50 op de kieslijst, gewezen minister, gewezen DNA-lid, recente nieuwkomer en DNA-kandidaat Edward Belfort, zien de autoriteiten graag een doorstroom van lijstduwer Ingrid Bouterse naar de opengevallen plaats. De NDP verzet zich hiertegen en noemt de positie als lijstduwer een ‘strategische en weloverwogen keuze’ van de partij. Het Centraal Hoofdstembu-reau (CHS) heeft zich inmiddels erin berust de lijstvolgorde niet te wijzigen.
Na de NDP/DNP-2000 splitsing tussen Bouterse en Wijdenbosch, werd Wijdenbosch opnieuw binnen de gelederen welkom geheten. Vlak voor de verkiezingen van 2010, fluisterde Desi Bouterse hem toe, dat zij beiden de onderkant van de kieslijst van Paramaribo zouden veredelen en jongeren de kans zouden geven zich te profileren bovenaan de lijst. Maar Bouterse gaf al snel aan, te ‘zwichten voor interne druk’ en werd alsnog lijstduwer, terwijl Wijdenbosch het kind van de rekening en van die ‘strategische en weloverwogen keuze’ werd, toen de kiezer hem niet met voorkeurstemmen binnenbracht. Een droevig verhaal werd het uiteindelijk niet. Zijn bestuurlijke inzicht, begrip van het ambtelijke apparaat en grotere interesse voor bureaucratische fijnslijperij, zorgden ervoor dat hij persoonlijk vaker aanwezig was op zowel het Kabinet van de President als in De Nationale Assemblee, dan Bouterse zelf.
De lijstduwer is vaak vindbaar, zichtbaar en makkelijk in te vullen op het stembiljet. In een combinatie of op een gezamenlijke kieslijst scheelt dat behoorlijk en heeft het in het verleden de voorkeurstem en de interne competitie om zetels beïnvloed, vooral wanneer er vanuit de partij, actief in de combinatie, een regelrecht stemadvies wordt uitgebracht. Het lijstduwerschap zorgde voor een bont gezelschap per voorkeurstemmen van De Nationale Assemblee, waaronder voormalig voorzitter Jawalapersad, ooit eens onze huidige president Santokhi en de gewezen leden Randjitsing, Pahlad en Soerdjan.
De NDP-lijst is een gezamenlijke lijst en een product van samenwerken en van overlopen. Wat dat betreft, zou de eventuele verkiezing van nummer 51 er werkelijk toe doen. Ingrid Bouterse is qua verkiesbaarheid, met de obstakels van de ethische en gedragscode van de NDP voor figuren zoals Dino Bouterse en Romano Meriba, de fakkeldrager van het merk ‘Bouterse’. Zij is een van de ondervoorzitters en meent het boutisme dagelijks van hem meegekregen te hebben. Een strategie die voor Indira Gandhi, Sonia Gandhi, Benazir Bhutto, Isabel Perón en Hillary Clinton gewerkt heeft.
Daarnaast wordt de lijst aangevoerd en afgesloten door vrouwen, een gegeven waar de directe concurrent, de VHP, compleet verlegen om zit. Hoewel de Mathoera campagne zowel qua zichtbaarheid (met ongevraagde posters op bouwschuttingen en winkels) als ethiek (de oproep tot terugdraaien van controversiële infrastructurele gunningen) ver vooruit loopt op die van Santokhi, is het aan het aantal vrouwen en aan de positionering, duidelijk dat gender voor de VHP niet meer is dan een stopwoordje, dat aan de beurt komt als er niets anders meer over is. Het uithollen van de Wet Geweld en Seksuele Intimidatie Arbeid, begint zich met recente gevallen, te vertonen en de vrouwelijke kiezer zal een hartig woordje te spreken hebben met de VHP, die in De Nationale Assemblee, met scalpel in de hand, de overheid als grootste werkgever uitzonderde van de bescherming die de wet had moeten bieden aan vrouwen. Ook daarin is dus wel degelijk strategie te ontdekken in de keuze van de NDP.
Tot slot is vindbaarheid en zichtbaarheid voor degene die zich laat leiden door de nagedachtenis aan een veroordeelde die op de vlucht is overleden, een noodzakelijk hulpmiddel. Als het selectieproces van een degelijk assembleelid jou dat laat meewegen in jouw keuze, kan de zoektocht door een lijst met 51 namen best veel gevraagd zijn
The post LIJSTDUWERS STRATEGISCHE KEUZE ..

...