Lek in cellenhuis

door

HET IS DE POLITIE gelukt om drie van zeven arrestanten die eind juli uit het cellenhuis van Geyersvlijt zijn ontsnapt weer op te sluiten. Eén werd in augustus weer opgepakt, een tweede eerder deze maand en een derde afgelopen maandag. De politie zegt zich in te zetten om de vier mannen die nog op vrije voeten zijn op te sporen en aan te houden en heeft medewerking van burgers hierbij ingeroepen. Dat het niet eenvoudig is om de mensen weer achter de tralies te krijgen blijkt uit het feit dat twee van de zeven verdachten wekenlang uit handen van de politie wisten te blijven en dat nog eens twee ondergedoken blijven.
Een vraag die komt boven drijven is hoe het mogelijk is dat tegelijkertijd zeven verdachten weten te ontsnappen. Er mag vanuit worden gegaan dat de politieleiding dit serieus onderzoekt. Logisch is te beginnen bij de manschappen die dienst hadden ten tijde van de ontsnapping. Als blijkt dat zij hoe dan ook steken hebben laten vallen, mogen passende maatregelen niet uitblijven. Als de oorzaken van de ontvluchting niet goed in kaart worden gebracht, komt er geen oplossing en blijft men steken in symptoombestrijding.

De angst die heerst wordt aangewakkerd, telkens bij het vernemen dat vuurwapengevaarlijke personen zijn ontvlucht of worden gezocht

Optimisme van de politie ten spijt blijkt het korps onvoldoende instaat te zijn de criminaliteit te beteugelen. Mogelijke oorzaken zijn tekort aan personeel en aan materieel. Zaken die vaak door de Surinaamse Politiebond onder de aandacht van de verantwoordelijke autoriteiten zijn gebracht. Het geduld van burgers wordt vaak op de proef gesteld als het gaat om veiligheid.
De angst die heerst wordt aangewakkerd, telkens bij het vernemen dat vuurwapengevaarlijke personen zijn ontvlucht of worden gezocht. Op de website van het Korps Politie Suriname staan tien oproepen tot opsporing van verdachten van uiteenlopende misdrijven zoals drugshandel, diefstal en levensberoving. Van deze tien wordt een als vuurwapengevaarlijk aangemerkt. Het spreekt vanzelf dat er alles aan gedaan met worden om zulke verdachten zo snel mogelijk in de kraag te vatten.
Dat verdachten worden opgepakt en ingesloten is natuurlijk een compliment voor de politiemensen die zich hiervoor hebben ingespannen. Maar voor dezelfde functionarissen moet het frustrerend zijn om te merken dat hun harde werken teniet gedaan wordt door – voorzichtig geformuleerd – onoplettende collega’s, waardoor arrestanten kunnen ontsnappen. Hoe langer die vrij rondlopen, hoe meer de burger overmand wordt door angst, want een verdachte meldt zich niet vooraf. Hij kan op elke willekeurige plek in het land toeslaan.