Landbouwers willen een dependance van CELOS

door

Landbouwers van verschillende districten en dorpen hebben het Centrum voor Landbouwkundig Onderzoek in Suriname (CELOS) verzocht om een kantoor of dependance in hun omgeving op te zetten. De boeren kunnen hierdoor sneller een beroep doen op CELOS om onderzoek naar onder andere de bodem van hun grond en plantenziektes te doen. Vervolgens kunnen ze door medewerkers van CELOS begeleid worden tijdens het telen van hun gewassen. Dit is naar voren gekomen tijdens het landelijke trainingsprogramma van de CELOS in samenwerking met Suriname Agriculture Market Access Project (SAMAP).

“De sessies van CELOS zijn echt een eyeopener voor ons en we zijn bewust geworden, dat onderzoek in de landbouw een belangrijke factor is. We hoeven geen onnodige investeringen te doen en zullen gerichter aan de slag gaan”, zegt Premnath Ramadhin, landbouwer in Nickerie. Hij is ingenomen dat medewerkers van het onderzoeksinstituut zijn landbouwgrond hebben aangedaan en ziet graag dat het regelmatig gebeurt. Vandaar dat hij pleit voor een dependance in Nickerie.

 “Ik weet nu wat mijn grond nodig heeft aan meststoffen en het is soms niet nodig om bij de volgende aanplant mest te zetten. Want er kunnen nog meststoffen in de grond zijn en dat is kostenbesparend. Daarom is onderzoek doorslaggevend”, argumenteert Ramadhin. Hij suggereert aan collega landbouwers om eerst onderzoek te doen alvorens ze besluiten te planten en dat ze daarbij hulp kunnen inroepen van CELOS. Daarin kan ook landbouwer Lucas Bomisa van Marowijne zich terugvinden. 

De groep die de sessies van CELOS heeft gevolgd, heeft ingezien wat de voordelen zijn van onderzoek. “Dat moeten de overige boeren ook weten. Daarom moet CELOS binnen handbereik zijn”, stelt Bomisa. Hij stelt het zeer op prijs dat de groep heeft aangeleerd dat ze niet zomaar een gewas moeten planten. Na bodemmetingen zal blijken wat onder andere het zuurgehalte is, de water hoeveelheid en vruchtbaarheid van de grond. “Je zal dan weten of je de grond moet verbeteren door bijvoorbeeld die te bemesten. Je gaat niet meer experimenteren of planten om daarna te kijken of het gewas zal groeien, want dat kan geld- en tijdverspilling worden”, onderstreept Bomisa. Veel mensen in Marowijne doen aan shifting cultivation of zwerflandbouw. Daarin kan er verandering komen, indien na onderzoek blijkt dat op dezelfde stuk grond weer geplant kan worden.

De landbouwer stelt voor dat ook de verwerkers van bijvoorbeeld podosiri bewust gemaakt worden van onderzoek. Naar aanleiding van het resultaat kunnen ze hun hygiëne verbeteren en ze kunnen ook werken aan een goede verpakking. “Door standaardisatie kunnen we ons product exporteren of toegang krijgen tot de internationale markt”, zegt Bomisa.

Volgens Soedeshchand Jairam, directeur van CELOS, is innovatie de basis voor een duurzame agrarische ontwikkeling. Het onderzoeksinstituut pleegt daarom inspanningen om een gestructureerde interactie tussen alle stakeholders op te voeren. Er moet zwaar geïnvesteerd worden in agrarisch onderzoek, onderwijs en voorlichting. “Innovatie is in het kader van onder andere voedselzekerheid geen keus, maar dat is een noodzaak en alle actoren inclusief de overheid moeten bewust worden van hun rol en belang, en betrokken zijn in het agrarische innovatiesysteem”, stelt Jairam.