KRACHTMETING

door

De traditie van de afsluitende politieke bijeenkomst, de laatste massameeting, is ondanks alle moderne communicatiemiddelen nog altijd een spannende krachtmeting. Partijen kunnen veel zeggen over zichzelf. Ze kunnen veel uitgeven aan beeldvorming. Maar de organisatiegraad, ervaring en precisie die nodig zijn om een grote bijeenkomst tot een succes te maken, zeggen iets over het politieke vakmanschap dat vereist is om massa’s kiezers naar de stembus te krijgen. Ook bij deze verkiezing was dat niet anders.

De massameeting van de VHP was een geregisseerd geheel, met moeiteloos meer dan honderd bussen, ruim gespreide, beveiligde ingangen en professionele beeld- en geluidsfaciliteiten. Een strakke regie van de sprekers bracht de voorzitter al relatief vroeg op het podium, terwijl kleine kinderen nog wakker waren om ter plaatse en via verschillende radiostations mee te luisteren naar de ongenuanceerde belofte: ‘Iedereen in Suriname wordt rijk.’ Chan draaide er niet omheen, bracht geen clausules of voorwaarden aan. Na te hebben beweerd het land te hebben ‘gered’, is rijkdom de volgende bestemming. Een belofte die nog geen enkele politicus in onze geschiedenis op deze manier heeft gedaan. Hoe vaak de frase ‘bromki djari’ ook werd herhaald, en met hoeveel etnisch gemengd gezelschap Santokhi ook op de foto gaat, de dominant aanwezige groep ter plaatse was van dezelfde afkomst als hijzelf. Vandaar dat hij het niet kon laten om op bepaalde momenten in zijn toespraak over te schakelen naar het Sranantongo.

Van de zwaar aangekondigde wederopstanding van de NPS was weinig te merken. De bijeenkomst had een enigszins feestelijk karakter, het publiek was iets gemengder dan bij de VHP en de NDP, maar de oogtest en de sprekers maakten duidelijk dat de NPS geen grote partij is en geen kans maakt op een eigen meerderheid. Ook het veelbesproken beleidsmatige karakter kwam niet naar voren uit de bijdragen van de sprekers. De algemeenheid, degelijkheid, kleinburgerlijkheid en het gebrek aan vernieuwing bleken uit elke keuze van de partij. Ondanks het feit dat een belangrijke verkeersader was afgezet om hen te accommoderen, kon men niet spreken van een mensenmassa, laat staan van echte aandacht of ontroering. Er trokken geen hele gezinnen naartoe, zoals bij de ABOP, NDP en VHP, en niemand die ter plekke aanwezig was, zou je kunnen omschrijven als een ‘Ruslandist’ , als zoiets al bestaat.

De NDP is de militantie, uitbundigheid en het volksmennen absoluut niet verleerd. Het programma werd met militaire precisie uitgevoerd en sprekers kregen niet de ruimte om het publiek te lang af te houden van muziek, spreekkoren en leuzen. Ingrid Bouterse probeerde een gevoelige snaar te raken, maar met het charisma van nat karton was succes uitgesloten. Het hoogtepunt van de avond kwam telkens wanneer het spook van Bouterse, via oude opnames, het aanwezige publiek toesprak. Het publiek was etnisch en sociaal nauwelijks gemengd. Als teken van symboliek liep hier en daar iemand van een andere komaf rond, maar Afro-Surinamers vulden OCER die avond. Paranoïde sneren richting de verkiezingsorganisatie en de rechterlijke macht deden de sfeer en geloofwaardigheid geen goed.

Aan de rand van Uitvlugt bruiste het van de energie bij de bijeenkomst van de A20-combinatie, die geafficheerd werd als een online massameeting. Desondanks bleven de leden van A20, DOE en PRO niet thuis; stoelen, staanplaatsen, ramen en deuren vulden zich met toehoorders. De trucendoos van de religieuze elementen binnen de combinatie  met regelmatige bijbelverwijzingen, verbasteringen van stichtelijke liederen, af en toe galmende stemmen en ‘call and response’, hield het geheel levendig. Het meest inhoudelijke verhaal, compleet met cijfers en beleidsinitiatieven, was daar te horen.

De krachtmeting tekende zich af als een tweestrijd in de laatste fase. Daarin nam de VHP een nipte voorsprong, zoals ook zichtbaar was in de meeste peilingen en analyses. Wat in ieder geval vooral duidelijk werd, is dat etniciteit nog altijd stevig verankerd is in de Surinaamse politiek, en dat de tijd van overspannen beloftes en laag-bij-de-grondse aanvallen in de politieke hoofdklasse nog niet voorbij is.
The post KRACHTMETING ..