Koi Carper-coach Belgrave: ‘We komen om kampioen te worden!’

door

Na een ware thriller heeft Koi Carper zich donderdagavond voor het derde opeenvolgende seizoen geplaatst voor de finale in de mannen hoofdklasse van de Surinaamse Basketbalassociatie. Titelverdediger De Arend, die vorig jaar nog stuntte tegen ditzelfde Koi Carper, werd met een clean sweep onttroond.

Tekst en beeld Terence Oosterwolde

Coach Ludwig Belgrave is helemaal klaar voor de finale. “De Arend heeft ons eigenlijk naar een hoger niveau gebracht … dus SCVU opgepast!” waarschuwt hij de tegenstander alvast. “We komen! En we komen om kampioen te worden! We komen voor niets anders”, maakt Belgrave duidelijk in gesprek met de Ware Tijd.

“Ik had mijn spelers gezegd dat ze dat van vorig jaar goed konden maken door De Arend met een sweep naar huis te sturen. En ze hebben de daad bij het woord gevoegd”Koi Carper-coach Ludwig Belgrave

SCVU-coach Lesly Dhanradj, die als speler meerdere titels behaalde met Belgrave als zijn coach, is ook ready voor de eindstrijd. “We zijn heel gemotiveerd. Het wordt zeker een mooie finale. Die jongens van mij zijn er lekker op gebrand. Het wordt zeker leuk”, kijkt Dhanradj vooruit.

Do-or-die

Hoewel beide finalisten een clean sweep behaalden, verschilde hun pad naar de eindstrijd hemelsbreed. Waar SCVU in alle drie wedstrijden tegen Yellow Birds de honderd haalde, heeft Koi Carper keihard moeten werken tegen De Arend, vooral in game 3. Met de rug tegen de muur wist De Arend dat het alleen gebaat was bij een overwinning in deze do-or-die-wedstrijd.

Ploegen weken in de eerste quarter geen duimbreed voor elkaar. Emile la Rose bracht De Arend uit een three-pointer op 18-15 met nog 53 seconden te gaan, maar met eveneens een driepunter zorgde Darryl Tolud ervoor dat Koi Carper langszij kwam: 18-18.

In de tweede quarter maakte Earvin de Randamie nog de eerste basket voor Koi Carper, maar De Arend ging daarna op een 9-0 run (27-20). Tot aan de rust (38-28) werd de voorsprong niet uit handen gegeven.

Heuse comeback

In de derde quarter bleef de verdedigend kampioen de bovenliggende partij en nam ze met 4:40, na een three-pointer van Keith Zinhagel, zelf haar grootste voorsprong: 51-33. Nadat met 2:47 Zinhagel de score op 53-38 had gebracht, ging Koi Carper op een 7-0 run na een three-pointplay van Jahmit Jambo en baskets van Jermelcio Wartes en Archino Prado. Met een four point play – een three-pointer en een bonus vrije worp – vond De Arend-guard Andrew Blijd een lapje voor het bloeden (45-57), maar duidelijk was dat Koi Carper bloed rook.

In de eerste minuut van de vierde quarter zorgden Jambo en Wartes ervoor dat de achterstand verder werd ingelopen (49-57). Bij De Arend regende het turnovers en gemiste ballen. Toch zou Demien Maarbach hoop geven met twee baskets na elkaar in de bucket: 62-49 met 6:52 te gaan.

Maar weer twee missers daarna luidden de definitieve terugval van De Arend in, die in de resterende tijd slechts drie punten zou maken en negentien zou incasseren. Eerst was het Tolud, die een three-pointer scoorde voor Koi Carper met nog 5:12 te spelen (52-62). Enzo Zeefuik benutte daarna, met nog 4:46 te spelen, slechts één van de twee vrije worpen voor De Arend (63-52).

Koi Carper profiteerde vervolgens van drie opeenvolgende turnovers en een gemiste bal bij De Arend, waarbij Chaïef Wielingen de heldenrol voor zichzelf opeiste. Tot op dat moment zat hij zonder punten en beleefde hij een frustrerende avond. Maar eerst maakte hij met 2:06 met zijn eerste basket gelijk (63-63), waarna hij met 1:29 De Arend definitief knock-out sloeg met een three-pointer: 66-63. Beide teams zouden daarna nog één keer scoren, waardoor de eindstand 68-65 werd.

Zoete wraak

Dat zijn team tot halverwege de derde quarter achter de feiten aanholde, schrijft Belgrave toe aan turnovers. “In de rust hebben we de afspraak gemaakt om de turnovers te minimaliseren, onze ballen te scoren en binnen te spelen, omdat De Arend daar moeite mee had. Daarin zijn we sterker.” In de vierde quarter werd vervolgens overgenomen. “Ik heb een paar wissels gepleegd, een paar snelle jongens ingezet en het heeft gewerkt.”

Na de verloren finale van vorig jaar tegen De Arend, noemt de coach het uitschakelen van de rivaal een jaar later “top”. “Eigenlijk kan ik het gevoel niet beschrijven”, antwoordt hij wanneer hem wordt gevraagd wat het voor hem betekent. “De manier hoe de finale vorig jaar is verlopen, is dit top. Ik had mijn spelers gezegd dat ze dat van vorig jaar goed konden maken door De Arend met een sweep naar huis te sturen. En ze hebben de daad bij het woord gevoegd.”

Weggegeven

Terwijl Koi Carper in opperbeste stemming verkeerde, heerste deceptie bij De Arend. “De teleurstelling is heel groot”, geeft coach Humphrey Eendragt toe bij de kleedkamer waar de stemming bedrukt is. “Maar we hebben het zelf uit handen gegeven. Vandaag hebben we duidelijk gewerkt aan wat we wilden doen, alleen is het op het einde misgegaan.”

Hij vindt dat jammer, omdat De Arend donderdagavond juist beter heeft gespeeld. “Fundamenteel hebben we drie quarters lang een solide wedstrijd gespeeld, maar ik denk dat we een beetje in slaap zijn gevallen in de vierde quarter. We moeten ook leren hoe een wedstrijd af te maken, want daar ligt het gevaar … je staat voor, maar hoe sluit je de wedstrijd af. Vandaag hebben we gezien dat je de rust moet leren bewaren als je voorstaat. Daar moeten we op trainen.”

Eendragt meent dat zijn team juist in de vierde quarter slecht heeft verdedigd. “We zijn gaan helpen en hebben dus onze mannen vrijgelaten, die dan een aantal ballen hebben gescoord. Daarnaast waren een aantal spelers van mij in de aanval niet geduldig genoeg. Ik schreeuwde constant: ‘rust, rust, rust’, maar er werd niet geluisterd.”

Hij erkent dat hij misschien op één of andere manier een interventie had moeten plegen op bepaalde spelers die niet luisterden. “Maar toen ik het wilde doen, was het al te laat.”

De coach zegt er bewust voor te hebben gekozen om op het einde met zijn ervaren vijftal te spelen, “maar twee van mijn ervaren spelers hebben de bal uit handen gegeven op cruciale momenten, waardoor Koi Carper weer in de game is gekomen”.

Huiswerk

Eendragt noemt dit seizoen “een zeer leerrijke”. “Wijlen Piet Brouwer zei me altijd: ‘Humphrey, als je coacht, moet je dealen met de omstandigheden’. En dat heb ik dit jaar echt meegemaakt. Allereerst is onze mvp Chayf Elburg naar het buitenland vertrokken en een paar dagen vóór de play-off ging ook onze center Ernesto Abena weg. Desondanks hebben we vandaag laten zien dat we het kunnen, maar dan moeten we ons verstand gebruiken.”

Als definitieve verbeterpunten voor het volgende seizoen noemt hij onder meer de spelers vaker samen op de training hebben. “Onze hele voorbereiding was chaotisch. We hadden niet de mannen op het juiste moment. Soms hadden we vijf man, soms zes. Veel collega coaches hebben dat probleem ook. Wanneer je dan in de hal komt, kan je geen systeem draaien. We moeten dus meer trainen, meer samen zijn en tactisch beter gaan spelen.”

Ook moet De Arend gaan werken aan het uitboxen in de verdediging en rebound. “Ik denk dat we een heel slechte inside defense hebben. Als coach heb ik zeker ook geleerd hoe je nou een big man zoveel als mogelijk kan aanpakken.”

Century

Voor SCVU werd het donderdagavond opnieuw een makkelijke triomf. Tegenstander Yellow Birds werd voor de derde keer met een century verslagen. Daarmee werd niet alleen een clean sweep behaald, maar werd de ongeslagen status verlengd. Dhanradj maakt duidelijk dat dat niet iets is waar hij naar kijkt. “We weten niet eens hoeveel wedstrijden we hebben gewonnen. Voor ons geldt dat we zaken wedstrijd voor wedstrijd benaderen en dat we er, eenmaal op het veld, hard tegenaan gaan.”

Ook in deze derde game was het klassenverschil duidelijk. Nadat Yellow Birds met 5:49 was ingelopen tot 8-12, sloot SCVU de quarter af met een 28-11 voorsprong. Bij de rust was het 52-27 en na drie quarters 82-45. Met 3:06 nog te spelen maakte Soufian Playfair de ‘barki‘ uit een dunk: 101-58.

Arbitrage

Opmerkelijk waren opnieuw de technische fouten bij SCVU. De eerste kwam op naam van de bank toen Lordenzio Weibolt met 1:47 in de eerste quarter het veld werd ingebracht. Echter, het bleek dat de technische staf hem niet op het wedstrijdformulier had geplaatst. Weibolt moest eruit en moest de spelersbank verlaten.

De andere technicals kregen de SCVU-spelers wegens het ageren tegen beslissingen van het arbitrale trio, dat werd gevormd door Orpheo Zeefuik, Edwien Sedoc en Henry Naarendorp. Safiero Fraser, Xavier Elburg, Kofi Vreden kregen elk een technische fout. Voor Elburg betekende de technical met 17,6 seconden in de tweede quarter zijn vijfde fout.

Dhanradj noemt het constant ageren van zijn spelers tegen de arbitrage zijn grootste hoofdpijn. “Qua verdediging en aanval heb ik geen kopzorgen. Mijn grootste kopzorg is de jongens in toom houden, ze rustig te laten blijven en mentaal sterk te houden. Je gaat soms geen calls krijgen, soms krijg je ze juist, je gaat het publiek tegen je hebben, je gaat soms denken dat de arbiter niet voor je fluit of opzettelijk tegen je fluit, maar je moet blijven basketballen. Dat is echt mijn grootste hoofdpijn.”

Tussen nu en zondag, wanneer de best-of-five finale begint, gaat SCVU het ‘rustig’ aan doen. “We gaan mentaal bezig zijn. Veel trainen kan niet, maar we gaan wel veel bij elkaar zijn.”

Donyell Samson van SCVU (8) voorkomt dat Isaiah Emanuels van Yellow Birds (4) scoort.