Kiezers dom of politici dom?

INGEZONDEN

De laatste tijd wordt nogal eens gesproken over domheid van kiezers omdat die steeds kiezen voor politieke partijen die Suriname niet vooruit hebben gebracht. Dat zou komen, omdat bijna de helft van de bevolking de lagere school niet heeft afgemaakt. Echter, politici komen uit de bevolking.ADVERTISEMENT

Wel, ik heb misschien nieuws voor u. Een hoge schoolopleiding betekent niet dat men dus goede besluiten zal nemen. Een schoolopleiding is een basis om verder te kunnen komen in het leven. Men komt verder door een vakopleiding te volgen, door ervaringen op te doen, door te luisteren naar onze ouders en ja, door ook te luisteren naar politici. Dit betekent dat kiezers hun ontwikkeling ook ontlenen aan de ontwikkeling van politici.

“Een politieke leider die beweert dat de bevolking dom is, prijst zichzelf dus de hemel in op aarde”

Een politicus die beweert dat het beter is te kiezen voor een vrouw als president, omdat mannen er tot nu toe een potje van hebben gemaakt, heeft niet door dat geslacht of gender niet van belang is om een functie goed uit te oefenen. Het is waar dat vrouwen over het algemeen meer empathie hebben dan mannen, maar dat is niet allesbepalend om een goede president te kunnen zijn. Bovendien wordt een president in Suriname niet gekozen door kiezers, maar door De Nationale Assemblee (DNA) of door de Verenigde Volksvergadering met ressortraadsleden en districtsraadsleden. Dat staat in de Grondwet.

Voor het geval deze politicus het wel doorheeft, is het slechts een verkiezingspraatje om op haar of zijn partij te stemmen. Dat is dus misleiding van kiezers, omdat een president pas na de verkiezingen wordt gekozen door partijen die een coalitieregering zullen vormen in een meerpartijendemocratie. Kiezers worden dus wijsgemaakt dat zij invloed hebben op de verkiezing van de president.

Sommige politieke partijen zijn er trots op hun mandaat te ontlenen aan de etniciteit van hun kiezers. Hoe kunnen politici nou zo dom zijn om niet in te zien dat deze opstelling niet leidt tot natievorming, maar voortbouwt op het koloniale systeem van verdeel-en- heerspolitiek? Deze politici houden hun kiezers dus dom. Domheid van kiezers heeft dus weinig te maken met hun opleiding, maar met de domheid van politici. En zo draaien wij in Suriname rond in een cirkeltje.

Een andere domheid van politici is dat zij in een regering gaan deelnemen, niet op basis van een duidelijk regeringsprogramma met een begroting hoe Suriname uit het slop te halen, maar op basis van wat zij als partij of partijleider er wijs van kunnen worden. Een politieke leider die beweert dat de bevolking dom is, prijst zichzelf dus de hemel in op aarde.

Politieke leiders die hun mandaat ontlenen aan het geloof in God hebben ook niet door dat het niet de bedoeling van God kan zijn dat wij in dit aardse bestaan niet zelf moeten nadenken en werken om brood op de plank te krijgen. In plaats van de bevolking in slaap te sussen met het geloof, lijkt het gewenst de bevolking voor te lichten dat een politiek systeem dat is gebaseerd op het geloof, net als op etniciteit, nogal gedateerd is, uit de tijd, verouderd, anachronistisch. Nu, het is echt niet mijn bedoeling om u wijs te maken dat geloven dom is. U zou zich misschien wel kunnen afvragen wat het geloof u tot nu toe heeft gebracht en of de verkondiger van het geloof geen charlatan is die u dom wil houden.

Dan wil ik het met u hebben over politici, die de diaspora blijkbaar dom vinden en allerlei smoesjes verzinnen om de diaspora uit te sluiten of misbruik van te maken. Zo is er een document Personen van Surinaamse Afkomst (PSA) ingevoerd in plaats van de diaspora de Surinaamse nationaliteit toe te kennen op grond van het territorialiteitsbeginsel, het beginsel dat men de nationaliteit verkrijgt van het land waarin men geboren is. Dat kan ook achteraf.

Dan is er een politieke partij die de diaspora wel de Surinaamse nationaliteit wil toekennen, maar alleen aan mensen die bereid zijn te investeren in Suriname. Voor iets hoort iets, gelijk oversteken dus. Wel, er is nauwelijks een lid van de diaspora te vinden die niet al heeft geïnvesteerd in Suriname. Geld, pakketten, reizen naar Suriname. Waar hebben deze partijen het over?

Het toekennen van de Surinaamse nationaliteit aan de diaspora is dus niet weggelegd voor partijen die niet inzien dat de diaspora veel kan bijdragen in de ontwikkeling van het land waarin zij geboren zijn. Of willen deze partijen liever met buitenlanders in zee gaan die helemaal geen band hebben met Suriname? Het nationalisme als ideologie is in een globaliserende wereld nogal gedateerd!

Rinaldo van Rhemen

De redactie van …

...