Katholieken gedenken op Allerzielendag overleden geliefden

door

Tekst en beeld Audry Wajwakana
PARAMARIBO — Sander loopt met een mandje naar het graf van zijn moeder. Voorzichtig veegt hij bladeren en vuil weg, maakt de tegels schoon, legt bloemen neer, steekt kaarsen aan en bidt. Net als Sander kwamen veel andere rooms-katholieken zaterdag, Allerzielendag, naar de begraafplaats om hun dierbaren te herdenken. “Elk jaar op 2 november herdenken we Allerzielen. Dit is een dag om dierbare overledenen te gedenken: zowel die recent als zij die lang geleden zijn heengegaan”, zegt pater Guillaume Woei A Jin aan de Ware Tijd.

Allerzielen is een viering die begint met een kerkdienst, gevolgd door een processie naar de graven. “Het is precies hoe we elk jaar Kerst, Pasen en onze jaardag vieren”, legt Woei A Jin uit. Op deze dag zijn RK-begraafplaatsen open, waarbij veel katholieken naar het graf van hun dierbaren gaan om het schoon te maken, bloemen te leggen, kaarsjes aan te steken en te bidden.

“Allerzielen is een viering die begint met een kerkdienst gevolgd door een processie naar de graven. Het is precies hoe we elk jaar Kerst, Pasen en onze jaardag vieren”
Pater Guillaume Woei A Jin
De viering bij de RK-begraafplaats aan de Schietbaanweg startte officieel om vijf uur ’s middags met een dienst onder leiding van pater Esteban Kross. Na de dienst rond half zeven, trokken de gelovigen naar het midden van de begraafplaats om de graven in alle vier windrichtingen noord, zuid, oost en west te zegenen. Dit wordt niet alleen bij de RK-begraafplaats aan de Schietbaanweg gedaan, maar ook bij andere parochies en begraafplaatsen, zoals Kopieweg en Welgedacht-A.
Ervaring
Langs het pad aan de hoofdingang van de RK-begraafplaats aan de Schietbaanweg staat een tent waar wijwater, theekaarsjes, beschilderde mini aardewerkjes, kralenkettinkjes, kaartjes en beschilderde steentjes met bemoedigende teksten, worden verkocht. De verkopers, allen vrouwen, zijn van de RK Parochie Noord.
Het is voor Joyce de tweede keer dat zij de Allerzielenviering meemaakt. De verkoopstand staat er iets langer dan drie jaar en voorziet volgens haar in een behoefte. Niet iedereen die een graf komt bezoeken, is in de gelegenheid om met eigen spullen te komen.
“En het gaat hard, want onze bloemen zijn als eerst uitverkocht”, zegt ze tevreden. De beschilderde steentjes met teksten gaan ook hard. Joyce zegt dat alles door de vrouwen van de parochie worden gemaakt en dat ze op deze manier bijdragen aan de kerk.
“Vorig jaar heb ik Allerzielen voor het eerst meegemaakt en ik vond het al een hele mooie sfeer, want de hele begraafplaats is dan verlicht en dan zie je mensen tot ver naar achteren wandelen”, zegt ze. Voor mensen die slecht ter been zijn, is er een ‘pendel’ vervoermiddel beschikbaar gesteld.
Stil zijn en bidden
Volgens pater Woei A Jin is bidden voor de zielenrust van overledenen een belangrijke plicht aan gelovigen. Dit gebeurt direct na Allerheiligendag, waarbij men alle heiligen herdenkt. “Inclusief degenen die niet officieel door de kerk heilig zijn verklaard.”
Allerzielen veronderstelt de oude christelijke overtuiging dat de mens bestaat uit een lichaam en een ziel. Volgens de christelijke leer is het leven sterker dan de dood. “Niets kan ons scheiden van de liefde van Christus, ook de dood niet”, benadrukt de geestelijke.
Hij ziet Christus’ offer – het sterven voor de zonden van de mens en daarna de wederopstanding – als een wegwijzer naar het eeuwige leven, “waardoor de dood niet het einde betekent voor gelovigen.” Volgens de geestelijke is de opkomst dit jaar hoger dan vorig jaar, wat aangeeft dat het geloof onder de nabestaanden nog steeds levendig is. “Velen komen niet alleen om een kaarsje te branden en bloemen te leggen, maar ook om stil te zijn en in gebed”, besluit hij.

Diverse graven waren op Allerzielendag met kaarsjes verlicht.