Kamala Harris of Donald Trump?

door

(Ingezonden)Dinsdagavond zal de spanning in en buiten de Verenigde Staten (VS) toenemen als de resultaten binnenkomen van de presidentiële verkiezing van november 2024. De keuze zegt de Pakistaanse schrijver Mahir Ali, is in essentie tussen het versterken van een “diep onbevredigende status quo of een terugkeer naar de deprimerende grootheidswaanzin van een Trump-presidentschap”.Hannah Arendt (1906-1975) schreef in de context van het nazisme en de invloed ervan op Duitsland al lang geleden dat degenen die uit twee kwaden het minste kwaad kiezen, heel snel vergeten, dat ze in essentie toch voor een kwaad hebben gekozen. In de afgelopen decennia is het min of meer de norm geworden voor kiezers in veel democratieën die een keuze moeten maken tussen twee kwaden of varianten van wat zij geneigd zijn te accepteren of te verafschuwen.  De VS valt gemakkelijk in beide categorieën gezien zijn houding als handhaver van de liberale democratie, maar ook gezien het aantal dictaturen dat zijn interventies hebben voortgebracht.FascismeHet woord fascisme, daar was Trump allang van beschuldigd, voordat tegenwoordig een aantal oud-medewerkers uit zijn Witte Huis-periode hem openlijk als een fascist onderschrijven. De oud-president heeft altijd zijn traditioneel stokpaardje, waarbij hij alle immigranten die via Mexico binnenkwamen als verkrachters en moordenaars afschilderd. Hij heeft dat nu verdubbeld door te beweren dat Haïtianen niet alleen indringers zijn, maar ook katten en honden eten.De dreiging om miljoenen ‘illegale immigranten’ met geweld te deporteren heeft nauwelijks tot enige onrust geleid in de VS, die in de beginfase zelf afhankelijk was van Europese immigranten met hun genocidale aanvallen op de oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika.Er is meer bezorgdheid over Trumps belofte om het leger in te zetten tegen ‘vijanden van binnenuit’, een benaming die vrijwel al zijn binnenlandse tegenstanders omvat. Trump is niet de eerste met een  lijst van vijanden. Richard Nixon had ook zijn lijst met vijanden, en hij kwam binnen twee jaar na het winnen van een de verkiezing in 1972 ten val.Oorlogszuchtige presidentenVeel Amerikaanse kiezers hebben nog in levende herinnering dat zij enkele oorlogszuchtige presidenten hebben gekozen, die veel internationale misdaden hebben gepleegd waarop zij nooit zijn afgerekend. Enkele interventies van Amerikaanse presidenten, die genoemd kunnen worden zijn: Vietnam, Korea, Chili, El Salvador, Afghanistan en Irak. Donald Trump, tot zijn eer, heeft geeft enkele nieuwe oorlogen ontketend. Zijn beweringen dat hij zowel de Russische invasie van Oekraïne als de 7 oktober 2023 misdaden van Hamas en de genocide door Israël zou hebben voorkomen, zijn gemakkelijk te betitelen als absurd en grootdoenerij. Echter, deze  kwesties zijn niet bepalend voor de Amerikaanse kiezers.
Aan de Democratische kant is Kamala Harris er niet in geslaagd afstand te nemen van de valse pogingen van de regering-Biden voor een staakt-het-vuren, terwijl zij ook niet in staat lijkt te zijn om te voorkomen dat Israël en Iran in een oorlog verwikkeld raken. Harris noch Trump zijn in staat en ook niet bereid om een staakt-het-vuren in het Midden-Oosten te bewerkstelligen. Belangrijk is te vermelden dat ten aanzien van de Amerikaanse buitenlandse politiek er in essentie geen verschillen tussen Democraten en Republikeinen zijn, want hun bodemlijn is altijd: wij hebben geen permanente vrienden of vijanden, wij hebben permanente belangen.Op het binnenlandse vlak zou Harris marginaal misschien beter zijn. Het is bijvoorbeeld belangrijk dat zij de autonomie van vrouwen over hun eigen lichaam verdedigt i.e. baas in eigen buik. Op economisch vlak is zij iets minder enthousiast dan Trump over het herverdelen van rijkdom naar de rijken. Maar nooit moet vergeten worden dat valse beloften het levensbloed is van politici over de hele wereld.Egomanische verkiezingscampagneDe wereld wacht met ingehouden adem. Er komen zware tijden. Wie de internationale media volgt, krijgt het idee dat in het algemeen een grote vrees bestaat voor Trump. Drijft hij de Verenigde Staten in een handelsoorlog met China? Geeft hij de NAVO solidariteit op? Is hij geïnteresseerd in Europa en in het Midden-Oosten? Gooit hij het op een akkoordje met Rusland?

Trump zijn verkiezingscampagne is altijd doordrenkt geweest van Egomanie, dat wil zeggen, een excessieve preoccupatie met zijn eigen ego, zijn eigen overwaardering, zijn zelfoverschatting, zijn overmatig superioriteitsgevoel en zijn bezetenheid met zichzelf. De vrees is dat Amerika een man zal kiezen die haat zaait en geweld predikt, terwijl hij geen oplossing biedt voor de verdeeldheid in eigen land. Met Donald Trump vreest men dat Amerika onberekenbaar zal worden en is het risico dat de rest van de wereld de prijs zal betalen in de komende decennia.Rudie AlihusainBronnenMohair Ali; Trump or Harris, Dawn.com, 30 oktober 2024The Economist; Why we are endorsing Harris, 1 november 2024