Inheemsen worden genegeerd

door

IN DE HUIDIGE politieke waan van de dag, waarbij gestreden en vooral gekibbeld wordt over posities en eigen ego’s binnen het machtscentrum, sneeuwen allerlei veel belangrijke zaken onder. Terwijl de heren en dames politici vooral bezig zijn met de aanstaande verkiezingen en kosten nog moeite besparen om hun achterban te bekoren, worden hele volksstammen genegeerd door de huidige leiders.
Zoals de inheemsen, die al decennia lijdzaam moeten toezien hoe anderen hun leefgebieden leegroven en verwoesten. Daar zijn ze in deze regeerperiode massaal tegen in opstand gekomen, met de volledig uit de hand gelopen onlusten van 2 mei 2023 in Pikin Saron als voorlopig absoluut dieptepunt. Daarbij kwamen twee mannen om het leven.

Zolang er niets gebeurt, is dat vragen om een nieuwe uitbarsting van onrust en geweld: het is dus niet de vraag of een tweede ‘Pikin Saron’ weer zal plaatsvinden, maar waar en wanneer

President Chandrikapersad Santokhi kwalificeerde de ‘onruststokers’ als een ‘bende’, die inbreuk heeft die gepleegd op de rechtsorde. Later bleek dat de twee mannen, Ivanildo Dijksteel en Martinus Wolfjager, waren doodgeschoten door de politie terwijl zij op hun buik op de grond lagen. Dus dat was pure moord terwijl eerst was beweerd dat ze in een vuurgevecht om het leven waren gekomen.
Sindsdien is het nog altijd onrustig binnen de inheemse gemeenschap. Santokhi heeft herhaalde malen met vertegenwoordigers rond de tafel gezeten, echter zonder dat aan hun eisen – zoals het intrekken van de vele dubieuze concessies, de uitvoering van het Kalina en Lokono-vonnis en vooral het wettelijk vastleggen van de grondenrechten, is voldaan.
Wel zijn inmiddels zeven politiefunctionarissen voor de rechter gedaagd voor de moord op hun geliefden, maar er is niet veel hoop dat het proces een eerlijk verloop krijgt. Ondertussen zitten zes inheemse mannen al ruim anderhalf jaar in de cel voor hun rol bij de onlusten.
Tegen hen is vijftien jaar cel geëist, wat tot grote ontevredenheid bij de inheemse gemeenschap heeft geleid. Want de mannen zouden slechts voor hun rechten zijn opgekomen en zeker geen terroristische activiteiten hebben gepleegd. Zonder op de stoel van de rechter te gaan zitten, lijkt die lezing aannemelijk. En is de strafeis dus buitenproportioneel.
De politiek bemoeit zich niet met de rechtszaak en dat is terecht. Politici moeten daar ook ver van blijven maar zouden wel een statement kunnen maken dat ze de inheemse zaak ondersteunen en zich sterk moeten maken dat de overheid de verplichtingen jegens hen nakomt.
Dat gebeurt nu vrijwel helemaal niet; de inheemsen worden als eerste bewoners van het land zelfs nagenoeg doodgezwegen. Zolang er niets gebeurt, is dat vragen om een nieuwe uitbarsting van onrust en geweld. Het is niet de vraag óf een tweede ‘Pikin Saron’ weer zal plaatsvinden, maar waar en wanneer.