IMF KLAAR MET SURINAME

door

De negende en laatste review van het IMF-programma is afgerond. De woorden bij het vertrek lagen ergens tussen een bemoediging en een waarschuwing.
Enerzijds stond men stil bij het terugbrengen van de inflatie van meer dan 60 procent naar 10 procent, een vaak herhaald stokpaardje van deze regering. Anderzijds geeft dit cijfer een sterk vertekend beeld, omdat het een momentopname betreft. Het lage inflatiecijfer is namelijk minder verbonden aan de uitmergelende maatregelen van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en meer verbonden aan het USD 60 miljoen per kwartaal infuus, dat er nu uitgerukt wordt. Het meetmoment van inflatie zou niet 15 februari 2025, maar 31 december 2025 moeten zijn en wij willen er wel een gratis krantje op verwedden, dat het dan nergens in de buurt van 10 procent zal uitkomen.
De drie belangrijkste erfenissen van het IMF zijn de afbouw van subsidies, de hervorming van het belastingstelsel en de wijziging van wetgeving.
De afbouw van subsidies heeft dwars door het vet heen, tot op het bot gesneden en de Surinaamse huishoudens zijn nog steeds aan het leegbloeden ten gevolge hiervan. De beloofde ‘subjectsubsidie’, waarbij kwetsbare huishoudens ontzien zouden worden als voorwaarde voor ‘objectsubsidie’, een sponsoring voor iedere afnemer op iedere kilowatt, is nooit gekomen. De regering heeft, zoals de regering vaak doet, gezegd dat de hervorming zou bestaan uit een plus en een min, om vervolgens de min door de strot te drukken en zwijgend een stap terug te zetten als het volk om de plus jammerde. Nergens brandt een van de instituten zich aan het meten van een maandbudget voor een middeninkomen, maar deze maatregel heeft de gewone Surinamer ernstig verarmd. Ondertussen heeft men de nutsbedrijven niet gedwongen actueel te worden in cijfers en nestelt zich in de top daarvan een nepotistisch gevaar aan parasieten bij deze parastatalen.
De hervorming van het belastingstelsel heeft het bedrijfsleven slag na slag toegebracht en is niet meer gebleken dan een verhoging van de belastingen. BTW heeft prijsverhogend en koopkrachtverlagend gewerkt. Het geheimpje waar het bedrijfsleven, vanwege de economische macht van de politiek, stilzwijgend mee rondloopt, is dat BTW-verrekening en BTW-teruggave, bedrijven de afgrond in duwt. Met name de productiesector is totaal niet ontzien en gezonde bedrijven hebben recht op miljoenen van de Belastingdienst, die terugkomen op een tempo dat tot overschrijding van kredieten bij de huisbankiers van bedrijven leidt en het afronden van jaarcijfers achterhoudt. Niet één zogenaamde ‘hervorming’ is de burger of de private sector ten goede gekomen.
De wijzigingen van wetgeving is voor het IMF en de sponsoren van het IMF, het interessantst geweest. De wetswijzigingen, die een lachertje gemaakt hebben van de onafhankelijkheid van de wetgevende macht, zijn studeerkamer regelgeving, die geen enkele reflectie geven van de werkelijkheid binnen het financieel stelsel, en die met lak aan de stakeholders, in sneltreinvaart tot stand zijn gekomen. De Centrale Bank van Suriname is met haar miljardenverliezen en haar negatieve eigen vermogen, tot een utopie geworden van onmenselijke maatstaven en zonder de capaciteit om op de arbeidsmarkt het kader te vinden dat nodig is om daaraan te voldoen. Geen enkele overheidsinstantie kan concurreren met de lonen die nodig zouden zijn om invulling te geven aan de minimumvereisten vervat in de wet.
Ondertussen hebben het IMF en de overheid van anti-corruptieregelgeving en van sociale ondersteuning, geen enkele prioriteit gemaakt. Onder aan de streep blijkt de gehele betrokkenheid van IMF een struisvogelnest te zijn geweest. Het Surinaamse volk heeft de kop in het zand gestoken door te kiezen voor partijen die tegen de komst van het IMF geprotesteerd hebben vanuit de oppositie, gelogen hebben dat het IMF niet nodig was en vervolgens het IMF het land hebben laten besturen en het volk hebben laten verarmen voor bijna vijf jaren.  Het IMF heeft de kop in het zand gestoken door de gezondheidszorg, de cijfers en good governance bij SZF compleet te sparen van hervorming of van behoorlijk financieel toezicht. Daarnaast heeft het IMF de kop in het zand gestoken door zowel de loonlasten als de sociale uitkeringen, te laten oplopen tot historisch hoge niveaus en niets maar dan ook niets van de regering te eisen als het om familieleden van de president, de vicepresident en de leiders van coalitiepartijen ging. En de regering heeft de kop in het zand gestoken als het gaat om de ravage die de maatregelen van het IMF achterlaten en de overbrugging van de periode 2025 tot en met minstens 2028.
The post IMF KLAAR MET SURINAME ..