IDB-MILJOENEN: ZEGEN OF NIEUWE SCHULDENVAL?

door

Suriname krijgt van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IDB) niet alleen een lening van 500 miljoen US-dollar, met de optie op nog eens hetzelfde bedrag, maar ook een schenking van 13 miljoen dollar voor technische en institutionele ondersteuning.
Op papier klinkt dat als een broodnodige financiële injectie en een teken, dat onze internationale partners vertrouwen hebben in ons ontwikkelingspad. Maar de vraag die we ons moeten stellen is: Kopen we met deze bedragen duurzame vooruitgang, of alleen maar wat ademruimte?
De regering zet in op economische diversificatie met toerisme, landbouw, onderwijs en ondernemerschap als speerpunten. Mooie woorden, en ze klinken al jaren vertrouwd. Maar hoe vaak hebben we in het verleden gezien dat grote leningen, hoe goed bedoeld ook, verdampten in projecten zonder meetbaar effect? Dat geld alleen structureel verschil maakt als de instituties die het moeten beheren, sterk en transparant functioneren?
De president benoemde terecht dat olie- en gasontwikkelingen grote kansen, maar ook grote risico’s met zich meebrengen. Juist daarom is het van cruciaal belang dat de beloofde technische en institutionele versterking, meer is dan een mooi rapport in een la. Het gaat erom dat Suriname straks zélf de capaciteit heeft om inkomsten te beheren, investeringen aan te trekken en corruptie tegen te gaan. Zonder dat, wordt elke schenking een dure pleister op een chronische wond.
En dan de lening. Een half miljard, mogelijk een miljard, erbij op onze nationale balans. We weten dat schulden in een land als het onze, geen theoretisch probleem zijn, maar een dagelijkse realiteit die de begroting en het sociaal beleid onder druk zetten.
De grote uitdaging is dus niet het binnenhalen van het geld, maar het effectief besteden ervan. Elk project dat hieruit gefinancierd wordt, moet controleerbaar, meetbaar en verantwoordingsplichtig zijn.
De schenking van 13 miljoen voor expertise en ondersteuning is waardevol, maar laten we niet vergeten: geen enkele consultant of externe adviseur kan de politieke wil vervangen om daadwerkelijk te hervormen. Zolang die wil niet onwrikbaar is, blijft de kans bestaan dat we over een paar jaar terugkijken en ons afvragen, waar al die miljoenen gebleven zijn.
Suriname heeft nu de kans om te laten zien dat internationale steun méér kan zijn dan een tijdelijk infuus. Maar dat vergt discipline, openheid en de moed om moeilijke keuzes te maken, ook als die politiek oncomfortabel zijn. Alleen dan worden deze IDB-miljoenen geen voetnoot in de geschiedenis, maar een behoorlijke verandering.
The post IDB-MILJOENEN: ZEGEN OF NIEUWE SCHULDENVAL? ..