Huurtarieven maken woningzoekenden radeloos

Een dak boven het hoofd hebben is een van de belangrijkste factoren die bijdragen aan het geluk van de mens. Dit gevoel wordt nog specialer wanneer het om je eigen woning gaat. Geen zorgen hebben om elk moment door de huisbaas eruit gezet te worden of opnieuw te horen dat de huur weer is verhoogd. Dit tast de gemoedstoestand aan en maakt de zoektocht naar een andere woning mentaal uitputtend. Dit is wat Peggy B. momenteel doormaakt. Het huurhuis waarin ze zeven jaar had gewoond, brandde anderhalf jaar geleden af, terwijl ze op het werk was.
Er was op dat moment niemand thuis en de hele inboedel ging verloren. De zoektocht naar een ander huis moest nog dezelfde dag beginnen. Voor een week kon het gezin, bestaande uit moeder en drie kinderen, voor SRD 1000 een ruimte boven een winkel betrekken. De afgebrande woning kostte het gezin SRD 750 per maand aan huur. Peggy liep wekenlang langs het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (Sozavo) voor steun of om in aanmerking te komen voor een woning. Maar het laatste bleek niet mogelijk, aangezien de regering tot nu toe geen enkele woning heeft gebouwd.
Van het ministerie kreeg ze eenmalig SRD 5000 als steun. Uiteindelijk vond ze een huurhuis; een in aanbouw zijnde woning voor SRD 2000 per maand. Binnen zes maanden verhoogde de eigenaar het bedrag naar SRD 3000. “Vorige maand meldde hij ons dat de huur volgende maand SRD 4000 wordt. Dus elk jaar SRD 1000 erbij. Ik kan het niet betalen en dat huis is het niet waard,” aldus de vrouw, die een filmpje toont van de woning. De muren zijn van steen, maar nog niet gepleisterd. Er is geen plafond, de bedrading hangt overal los, zinkplaten dienen als ramen en de deuren zijn niet bevestigd, ze moeten simpelweg worden verschoven. De vloer is deels van zand en deels van beton.
Peggy is ervan overtuigd dat de eigenaar haar probeert uit te melken om zijn woning af te maken. “Hij staat erop, dus eind deze maand moeten we eruit,” zegt ze. Deze woningzoekende is niet de enige van wie de woonsituatie nijpend is. Mavis D. is ook dringend op zoek naar een huurhuis. Haar inkomen bedraagt slechts SRD 6000, en de huur van SRD 4000 voor het huis waarin ze momenteel woont, kan ze niet meer betalen. Roché S. vertelt bijna hetzelfde. Hij en zijn gezin wonen te Kwatta, maar moeten ook verhuizen, omdat de eigenaar de woning wil verhuren aan iemand die bereid is 350 euro per maand te betalen. “A san e frustu mi,” zegt de man gefrustreerd.
Het blijkt dat veel verhuurders van appartementen of woningen hun tarieven verhogen, tot wanhoop van de huurders. De redactie van Suriname suriname sprak met de eigenaar van een appartementencomplex te Vierkinderen. Hij is zakelijk: “Wie niet wil betalen, moet verhuizen. Er zijn genoeg mensen die een ruimte zoeken.” De man zegt dat zijn tarieven (350 euro voor een tweekamerappartement) niets te maken hebben met de “koers omhoog of omlaag”. “Ik pas gewoon aan.” Een huurder geeft aan dat de prijs zonder reden wordt aangepast. “Ik woon hier al twee jaar. Tot januari betaalde ik nog 275 euro. Nu meer, terwijl de koers juist iets lager is.”