Met veel bombarie heeft de Nationale Democratische Partij (NDP) haar verkiezingsprogramma gepresenteerd, waarin zij belooft corruptie te bestrijden, digitale processen te versnellen en een betrouwbare overheid te creëren. Maar wie deze beloften verneemt, kan niet anders dan zich afvragen: hoe geloofwaardig is deze partij, die tien jaar lang aan de macht was en het land juist in een financiële en morele afgrond heeft gestort? De NDP had tussen 2010 en 2020, de kans om Suriname te hervormen en vooruitgang te brengen. In plaats daarvan kenmerkte haar beleid zich door torenhoge schulden, grootschalige corruptie en een verder verziekt overheidsapparaat. Overheidsmiddelen verdwenen op mysterieuze wijze, staatsbedrijven werden geplunderd en de macro-economie werd systematisch uitgehold. Nu dezelfde partij plotseling de strijd tegen corruptie en digitalisering predikt, klinkt dat als een dief die roept: ‘Houdt de dief!’
De vraag dringt zich op: waarom heeft de NDP deze ‘strategische pijlers’ niet eerder doorgevoerd, toen zij zelf aan de macht was? Waarom werd er destijds geen transparant grondregister ingevoerd, geen efficiënt digitaal systeem opgezet en geen betrouwbare overheid gecreëerd? Het antwoord is heel simpel: de prioriteiten lagen toen elders, namelijk in zelfverrijking en het in stand houden van een systeem waarin partijloyaliteit belangrijker was dan het nationaal belang.
Een van de meest ironische aspecten van het NDP-programma is de focus op het stimuleren van ondernemerschap en belastingvoordelen. Ondernemers hebben juist tijdens het bewind van de NDP zwaar geleden. De economie werd zo slecht beheerd, dat investeerders het land ontvluchtten en ondernemers te maken kregen met een torenhoge inflatie en een onstabiele wisselkoers.
De financiële puinhoop die de NDP achterliet, wordt nu door haar gepresenteerd als een probleem dat zij wil oplossen. Maar hoe kan een partij die hoofdverantwoordelijk is voor de economische neergang, geloofwaardig zijn in haar belofte om ondernemers te ondersteunen?
Het patroon is duidelijk: eerst breekt de partij het land af, en daarna presenteert zij zichzelf als de redder, die alles weer zal opbouwen. Maar de vraag is: bouwen zij op voor het volk, of om opnieuw de staatskas leeg te roven?
The post HOUDT DE DIEF ROEPT DIEF ..
- De vele molenstenen om Santokhi’s nek (5): Strubbelingen in…..
- De kracht van industriële hennep: duurzaamheid en economisc…..
- Digitaal platform gelanceerd voor politieke partijen..
- Van Axel Dongen en Chan Jon Chu nieuwe leden Krijgsraad..
- Kustwacht houdt illegale vissers aan bij kust Coronie..
- Suriname zet de toon in de regio met effectieve aanpak van…..
- Negativiteit en haat..
- Zwaarbewapende groep overvalt Sabajo Hill, voertuigen en we…..
- Al 33 gevallen van dengue gemeld in 2025..
- Inbraak in woning Vredenburg Serie B: jachtgeweer en sierad…..
- Voorganger verdacht van seksueel misbruik blijft aangehoude…..
- Santokhi en IMF-delegatie bespreken uitdagingen en vooruitz…..
- Schorsing EITI laat deur open voor corruptie..
- Santokhi bij lanceren bullionproject: Surinamers mede-eigen…..
- VIDS spreekt afkeuring uit over bijeenkomst presidentiële c…..
- Minister Landvreugd stemt in met teruggave perceel Paramari…..
- ZOUT IN DE WONDEN EN ZAND IN DE OGEN..
- President Guyana roept Suriname op tot snelle voorbereiding…..
- Landvreugd zal perceel teruggeven aan de Staat..
- Werkgroep bezig met activiteiten voor 50 jaar Srefidensi..
- ‘The Spirit of Matawai’-zepen in de maak..