Het sociale nalatenschap van Purcy Woerdings

door

Hedenmiddag wordt een uitzonderlijke Surinamer naar zijn laatste rustplaats begeleid. Purcy Woerdings richtte 74 jaar geleden de sportvereniging De Arend op en zette zich tot zijn heengaan in voor het succes en de bestaanszekerheid van zijn geesteskind. Ode aan een man die wist te organiseren, wist te besturen en die wist over te dragen aan jongeren. En dat in tal van organisaties. Een fijn mens die een groot aandeel heeft gehad  in de beleving en ontwikkeling van de sport.
Tekst en beeld Bryan Spong

Purcy Harold Woerdings – de tweede uit een gezin van vijf – werd geboren op zaterdag 26 september 1931 in Paramaribo om vijf uur in de ochtend. De locatie was de Keizerstraat 129, twee huizen vóór de huidige Godo Bank. Dit achter op het erf van de familie Hagens, voor wie zijn grootvader als timmerman werkte.

“Hij hield van lachen en liet anderen lachen. In zijn buurt was het nooit saai”
Rolf Jacott
Na het overlijden van zijn grootvader verhuisde het gezin naar de Zwartenhovenbrugstraat 24, tegenover Optiek Marisa. Hij woonde op één erf met de familie Jessurun, wiens zonen later bekendheid zouden verwerven in het medische vak en in de politiek.
In de Zwartenhovenbrugstraat raakte hij bevriend met Cyrill ‘oom Jack’ Jacott (5 maart 1934-13 april 2021), een innige vriendschap die tot de dood stand hield. Woerdings liet zich toen al kennen als een echte haantje de voorste en ook als een goede organisator.
Voor de jongeren in de omgeving Zwartenhovenbrug-/Keizerstraat richtte hij voetbalvereniging Kwiek op. Zijn taak als voorzitter vatte hij heel serieus op. Een paar jaren later richtte hij op de Selecta Uloschool de voetbalvereniging Olympia op. Een team dat het met Woerdings als voorzitter en speler zou schoppen tot de hoofdklasse van de Surinaamse Voetbalbond.
De Arend
Na de Selectaschool stapte Woerdings over naar de Graaf von Zinzendorfschool, die toen met de Hendrik- en Sint Paulusschool behoorde tot de gerenommeerde muloscholen. Al spoedig nam hij het voortouw bij de georganiseerde sportbeoefening.
Door leerkrachten werd hem gevraagd om een korfbalteam op te zetten. Immers, korfbal was de enige sport waarin zowel vrouwen als mannen konden participeren. Geoefend werd op het terrein van het Leger des Heils aan de Gravenstraat.
Naarmate de sportbeoefening vorm kreeg, nam de behoefte toe om op school een eigen sportvereniging te starten. “Het team zou eigenlijk Headquarter heten”, vertelde Woerdings in zijn laatste interview, amper drie maanden geleden, over het ontstaan van De Arend. “We ontmoetten elkaar elke middag aan de Waterkant, ter hoogte van het Oorlogsmonument, dus we zeiden altijd: ‘wi o miti later na headquarter.”
Op deze plek kregen ze regelmatig bezoek van de Koningin van het nachtleven, Maxi Linder, die haar levenservaringen deelde en van de befaamde Wim Bos Verschuur, die om de hoek van het plein woonde, pal tegenover de gouverneur. Bos Verschuur was tekenleraar op de Graaf von Zinzendorfschool. “Hij vond de naam niet zo geschikt en zei dat we liever een Surinaamse of een Nederlandse naam moesten kiezen.”
Bij het naar huis gaan, passeerde de groep de juwelierszaak op de hoek van de Watermolenstraat. Op het uithangbord dat altijd hun aandacht trok, stond een arend afgebeeld. De naam lag voor het grijpen. Op maandag 4 september 1950 werd door Percy Woerdings de sportvereniging De Arend opgericht. Onder zijn voorzitterschap groeide De Arend binnen korte tijd uit tot een ware sportvereniging met een korfbal-, voetbal-, basketbal-, volleybal-, tafeltennis- en atletiekafdeling.
Het rendement
De eerste nationale kampioenschappen van De Arend werden in 1955 binnengehaald door atleet Jules Walker op de allereerste clubkampioenschappen van de Surinaamse Atletiekbond. Walker, ook een verdienstelijke basketballer binnen de vereniging, werd kampioen op de 100 en 200 meter. Ook wist hij het verspringrecord van Cornelis Wolf (6,43 meter) scherper te stellen (6,45 meter). Walker werd uitgeroepen tot Sportman van het Jaar in 1955 en mocht samen met de gouverneur het sportvuur aansteken bij de start van de jaarlijkse Sportweek. Ook in 1956 werd Walker kampioen voor De Arend op de onderdelen 100 en 200 meter, verspringen en hink-stap-sprong.
In 1966 won De Arend, met Woerdings als captain, het nationaal korfbalkampioenschap. Bij de mannen werd De Arend in 1969, 1974 en 1980 basketbalkampioen. De vrouwen werden in 1962, 1964, 1966, 1968, 1973, 1980, 1981, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987 en 1988 kampioen.
In 1972 werd Jos Chelius van De Arend uitgeroepen tot Basketballer van het Jaar, in 1974 John Dawson en in 1976 Glenn Omanette. Naast Walker werd Hesdy van Wilgen uitgeroepen tot Sportman van het Jaar (1959).
In 1969 werd Ismay van Wilgen boven alle mannen uitgeroepen tot Sportvrouw van het Jaar. De Arend werd in 1973 en 1976 volleybalkampioen van Suriname. Bij de eeuwwisseling werd Hesdy van Wilgen uitgeroepen tot Basketballer van de Eeuw en Luciën van Wilgen tot Volleyballer van de Eeuw. De vorige maand werd De Arend na veertien jaar weer basketbalkampioen van Suriname.

De Arend korfbalkampioen in 1966. Vierde vanuit links staand met baret Purcy Woerdings. Hurkend …