HAÏTIAANSE INSTROOM

door

Suriname is het opvangcentrum van de regio. Onze grenzen zijn uitgestrekt, ons vliegverkeer ontvankelijk en frequent en onze procedure tot uitzetting bestaat alleen in theorie (of voor politieke tegenstanders). Het betekent dat wanneer Haïti, Cuba of Venezuela niest, wij al snel verkouden zijn. Haïti is een land dat sinds 1791 geen rust of vrede gekend heeft. Spreken van een crisis, in een land met een geschiedenis van permanente crises, heeft iets vreemds. Maar na de ravage van dictatuur en natuurrampen, markeren de laatste jaren zich door geweld, waar zelfs de leiding van het land niet veilig voor is. President Jovenel Moïse werd in 2021 vermoord.
In de laatste paar maanden heeft geweld tussen gewapende bendes dusdanige vormen aangenomen, dat de meeste luchtvaartmaatschappijen de dienstverlening van personen- en vrachtvluchten stopgezet hebben en zelfs de meest onbevreesde hulporganisaties trekken zich terug uit het land. Ambulances werden stopgezet en gewonden werden geëxecuteerd. Er wordt met de politie omgegaan alsof het een concurrerende bende betreft. Ziekenhuizen worden platgebrand en zij die nog deels operationeel zijn, lopen dicht met patiënten die zich bij duizenden aanmelden voor behandeling.
De aanwezigheid van een paar honderd Kenyaanse politiefunctionarissen heeft niet geresulteerd in het terugdringen van de bendes. Naar schatting is driekwart van Port-au-Prince onder de invloedssfeer van de verschillende gewapende, gewelddadige rivalen. En een deel van de functionarissen heeft de VN te kennen gegeven, het land te zullen verlaten en geen uitzicht op een oplossing meer te zien. Het is in Suriname algemeen bekend dat de partijkaart en de vrijgevigheid van een import VHP-topper, dwars door Covid-19 en alle andere ruis, de instroom van Haïtiaanse arbeid bestendigd hebben. Tot in Florida wordt nieuws gepubliceerd over de handelspraktijken van de ghettoleider, maar hij wist met veel tamtam op vrije voeten te blijven, hier in Paramaribo. Het is wel bekend dat niet alle reizigers van zijn luchtbrug vrijwillig komen, vrijwillig gaan of vrijwillig blijven. De onlusten hebben dat vliegverkeer tijdelijk verstoord. Er schuilen in de nieuwe situaties diepe risico’s voor Suriname zelf. Het aantal vluchtelingen kan stijgen naar een niveau, dat ons systeem niet legaal kan verwerken of opvangen. Trauma en gewelddadigheid gaan hand in hand op een persoonlijk niveau en met name jonge mannen, zonder een toekomstperspectief, daar of hier, kunnen criminaliseren en radicaliseren. En het grootste risico is dat bende affiliates en loyaliteiten kunnen overwaaien en geweld dat niets met Suriname te maken heeft, kan leiden tot bloedvergieten in onze eigen straten. Het is de verantwoordelijkheid van de beleidsmakers die buitenlands beleid, vreemdelingenzaken en inlichtingen aansturen, om hand in hand, een wakend oog in het zeil te houden en de veiligheid en het belang van Suriname voorop te stellen.
 
The post HAÏTIAANSE INSTROOM ..