Haïtiaanse gemeenschap is wel gaan stemmen

door

Tekst en beeld Euritha Tjan A Way

SARAMACCA — De stemlocaties zijn net begonnen met de telling wanneer een zandweg in het district Saramacca, bijna op de grens met Wanica, verlicht wordt door langsrijdende auto’s. Het is een smalle hobbelige zandweg met aan weerskanten bacoven bomen. Veel Haïtianen wonen en werken in deze buurt. Hoewel ze weinig zijn gezien bij stembureraus in de buurt van Saramacca zijn ze wel een groep met stemrecht die zich bij de verkiezingen in 2020 voor een deel liet zien als aanhangers van de VHP met als leider Sean ‘Saya’ Mixon.ADVERTISEMENT

Grote problemenMarie Ciliëne Ogvil en broer Jean zeggen dat de Haïtiaanse gemeenschap meestal op de NDP stemt. “Bij de vorige verkiezing is dat een beetje anders gegaan, maar nu denk ik dat de mensen teleurgesteld zijn en weer naar de NDP zijn gegaan. Dat van ‘Saya’ is een geval apart hoor, dat is helemaal misgegaan”, besluit Marie Ciliëne zonder nog meer woorden aan het geval ‘Saya’ te willen besteden.ADVERTISEMENT

‘Bij de vorige verkiezing is dat een beetje anders gegaan, maar nu denk ik dat de mensen teleurgesteld zijn en weer naar de NDP zijn gegaan’

Broer en zus zeggen dat de NDP, Abop en NPS wel zijn komen aanhoren wat de problemen zijn van de Haïtianen. “We hebben grote problemen met de koers. Veel van ons die werken en familie hebben in Haïti willen wat geld sturen om te ondersteunen, maar een hoge koers maakt het zeer moeilijk”, zeggen ze beide. Een ander probleem is dat de vluchten naar Haïti niet meer plaatsvinden. “Die zijn al langer dan twee jaar stopgezet, dus wij kunnen niet naar familie en we kunnen ze ook niet laten halen”, zegt Jean Ogvil.Ze zeggen beiden dat hun ouders, na veertig jaar in Suriname te hebben gewoond, dit jaar eindelijk kunnen stemmen. “Ze hebben heel lang moeten wachten op hun nationaliteit. Mijn moeder kreeg dat net voor de stembusgang in 2020, maar ze kon toen geen id-kaart meer maken. Mijn vader kreeg het net na 2020.”

Weinig voorlichtingVolgens broer en zus is het verkrijgen van eerst een verblijfsvergunning en daarna de Surinaamse nationaliteit een bron van hoofdpijn. “Het kost veel om elke keer voor een jaar lang een ziektekostenverzekering te betalen bij een verzekeringsmaatschappij. Verder is het ook een peperdure zaak om in staat te zijn de aanvraag voor de nationaliteit te bekostigen. Een Haïtiaan die hier woont, zichzelf en een gezin in Haïti moet onderhouden, een verzekering en ook een nationaliteitsaanvraag moet afhandelen kan het bijna niet volhouden”, zegt Jean.Hij en zijn zus denken wel dat de Haïtiaanse gemeenschap is gaan stemmen. “Althans de mensen die wij kennen zijn geweest. Maar de vraag is hoeveel van die stembiljetten wel geldig zullen zijn”, klinkt het bezorgd. Volgens Marie Ciliëne hebben zij en haar broer hun ouders geleerd hoe te stemmen. “Het is bijna onmogelijk voor onze ouderen om het stemformulier te begrijpen.” Volgens broer en zus heeft de overheid veel te weinig voorlichting gegeven hoe te stemmen. “Eén persoon is een keer langsgekomen met een voorbeeldstembiljet voor de assemblee maar het stembiljet voor de ressortraad hebben we pas vandaag gezien en konden we het daarna uitleggen aan onze ouders”, aldus Marie Ciliëne.

Hoewel ze wel is gaan stemmen, heeft ze bewust weinig gevolgd van de verkiezingscampagne en alles daaromheen. “Ik zie steeds een bepaalde trend. Mensen nemen geen verantwoordelijkheid en blijven maar vingerwijzen. Ik heb daar genoeg van.”.-.

onderschrift:Marie Ciliëne Ogvil en broer Jean Ogvil zeggen dat Haïtianen tegen vele problemen aanlopen.-.