Grove kwaadaardige leugen van Ramsukul?

door

Na een mooie inauguratie van Jennifer Simons en Gregory Rusland tot respectievelijk president en vicepresident, en de daaropvolgende installatie van de nieuwe ministers op woensdag 16 juli, kreeg ik op 19 juli een paskwil van een artikel via de media onder ogen. Het VHP-assembleelid Kishan Ramsukul vindt dat president Jennifer Simons “dankbaar mag zijn dat ze niet onder dezelfde omstandigheden als Santokhi is begonnen.” Dit duidt kennelijk op een armzalig gebrek aan feitenkennis, of is het een doelbewuste poging om de publieke opinie te manipuleren? Het kan ook bewust een poging zijn om de samenleving in dit tijdperk van nieuw landsbestuur grofweg voor te liegen. Het is een belediging voor het collectieve geheugen van het volk.
President Simons erft een sociale en institutionele ramp, beslist geen zegen van haar voorganger. Ik kan simpelweg onderstaand een hard cijfermatig en sociaal-maatschappelijk feitenrelaas op een rijtje zetten dat de realiteit weergeeft.
1. Kennisvlucht: kaderverlies door Santokhi’s beleidHonderden leerkrachten zijn vertrokken naar Nederland, Curaçao en elders. Volgens diverse onderwijsvakbonden is meer dan twintig procent van het onderwijzend personeel sinds 2021 uitgevallen of geëmigreerd. Meer dan 1.400 verpleegkundigen verlieten tussen 2020–2024 het land, met als dieptepunt het massale vertrek in 2023. Tientallen artsen en specialisten trokken weg vanwege onderbetaling, achterstallige toelagen, gebrekkige middelen en frustratie op de werkvloer. Ziekenhuizen draaiden op noodcapaciteit, met uitgestelde operaties.
2. Verpletterend koopkrachtverliesDe cumulatieve inflatie tussen 2021–2024 steeg boven de driehonderd procent. Salarisaanpassingen in de particuliere sector bedroegen gemiddeld tussen de veertig en zestig procent. Binnen het ambtenarenapparaat was dat tussen de tachtig en negentig procent, terwijl het koopkrachtverlies tussen de zestig en zeventig procent bedroeg.Kinderarmoede explodeerde, aangezien meer dan zesenvijftig procent van de kinderen leeft onder de armoedegrens (Unicef Suriname, 2024).
3. Sociale desintegratieToename van kinderprostitutie en seksuele uitbuiting. NGO’s sloegen alarm in 2023 over een “explosieve stijging.” Duizenden gezinnen zijn uiteengevallen door financiële druk en migratie. Drop-outrates op middelbare scholen in 2024 lagen boven de achtentwintig procent in achterstandswijken als Latour en Kwatta.
4. Structurele verwaarlozing van de publieke sectorEnergie- en watervoorziening instabiel; tarieven stegen met driehonderd procent.Openbaar vervoer stortte in. Ministeries draaiden op waarnemend directeuren door vertrek van hooggekwalificeerd kader of à la dol politieke benoemingen.
5. Structureel maandelijks tekort in SRDGemiddelde maandelijkse uitgaven (inclusief schuldbetaling): SRD 2,93 miljard. Gemiddelde maandelijkse inkomsten: SRD 2,64 miljard. Structureel tekort: SRD 240 miljoen per maand. Dit tekort is structureel, zelfs onder de optimistische aanname dat er geen loonsverhogingen worden toegekend in 2025. Zelfs de huidige minimale overheidsoperaties kunnen niet langer uit eigen inkomsten worden betaald.
6. Dollarcrisis in aantocht: valutatekort en defaultdreigingUSD-ontvangsten per maand: US$ 14,2 miljoen. USD-uitgaven (inclusief debt service): US$ 22,4 miljoen. Totaal USD-tekort voor het tweede halfjaar: meer dan USD 40 miljoen. November 2025: kritiek punt, valutatekort dreigt. Zonder een onmiddellijk alternatief financieringsplan of schuldenherschikking zal Suriname in default gaan. De resterende schuldenlast in valuta tot december bedraagt US$ 103,3 miljoen — een bedrag dat onhaalbaar is bij de huidige kaspositie.
7. Staatskas draaide reeds op reserves en omwisselingIn het eerste halfjaar van 2025 is reeds SRD 2 miljard aan valuta omgewisseld om de lopende uitgaven te financieren. Voor het tweede halfjaar zal maandelijks USD 7 miljoen extra gewisseld moeten worden om het gat te dekken. De regering-Simons treft een opgebrande financiële motor aan, draaiend op laatste reserves en fragiele ad-hocmaatregelen. Dit is geen stabiele overgangssituatie, maar een financieel infarct.
8. Sociaal programma volledig onhoudbaarHet sociaal vangnetprogramma (KKV SRD 1.800), geïntroduceerd als tijdelijke steunmaatregel, kost maandelijks SRD 245 miljoen. Oorspronkelijk bedoeld als kortetermijninterventie, is dit programma sinds januari 2023 onafgebroken voortgezet, zonder evaluatie of hervorming. De regering-Santokhi liet dit programma aanmodderen zonder structurele oplossing, en schuift nu de rekening door naar president Simons — terwijl de staat al maandelijks SRD 240 miljoen tekortkomt.
9. Ramsukuls vergelijking is een belediging voor slachtoffers van vijf jaar desastreus beleidRamsukul suggereert dat president Simons het ‘beter’ treft dan Santokhi in 2020. De harde waarheid is dat zij een land erft dat:– zijn onderwijssysteem heeft verloren,– zijn zorgsysteem heeft ontmanteld,– zijn kader en specialisten heeft weggejaagd,– zijn jeugd heeft gedesillusioneerd,– en zijn gezinnen heeft opgebroken.
10. Dit is de overdracht van een tijdbomDe combinatie van:– een chronisch begrotingstekort en een enorme SRD-overliquiditeit, mede dankzij onder andere de roofconstructie van de OMO,– een aankomende valutacrisis,– een uitgeput sociaal vangnet,– en een reëel risico op default vóór eind 2025.
Dit maakt dat de omstandigheden waarin Jennifer Simons aan haar presidentschap begint, aanzienlijk zwaarder, urgenter en risicovoller zijn dan die van Santokhi in 2020. Hierdoor is de bewering van Ramsukul niet alleen ongefundeerd, maar op z’n zachtst gezegd een grove vorm van volksmisleiding.
Ik doe derhalve een oproep aan Ramsukul om de misleiding per onmiddellijk te stoppen. Neem verantwoordelijkheid — geen nietszeggende slogans, geen kwaadaardige framing, maar feiten en cijfers.
Bij deze, en in dit kader, een oproep aan de regering-Simons-Rusland om heel spoedig te komen met een feitenrelaas en een nationale herwaarderingsaudit …