Gronduitgifte ordenen

GRONDUITGIFTE IS ONDER vooral de voorgaande twee regeringen een politiek instrument geworden dat voornamelijk op weg naar verkiezingen in een verhoogd tempo wordt toegepast. Ministers hebben het meerdere keren gepresteerd om bereidverklaringen in te trekken en de terrein aan anderen toe te wijzen. Maar het is ook voorgekomen dat terreinen ‘dubbel’ worden uitgegeven. Nauwelijks een maand na haar aantreden is de regering van president Jennifer Geerlings-Simons geconfronteerd met een schrijnende situatie te Reeberg. Terrein van een familie werd, ondanks dat die een bereidverklaring van het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer (GBB) heeft, door de vorige minister Dinotha Vorswijk opnieuw uitgegeven. De gedupeerde familie was ten einde raad, vooral omdat haar geen schuld treft volgens overgelegde documenten. De president heeft dit onrecht intussen ongedaan gemaakt.

Deze kwestie is niet zonder gevolgen gebleven voor landmeter Giovanni Winter. Minister Stanley Soeropawiro van GBB heeft bij het tuchtcollege van landmeters een klacht tegen hem ingediend. Maar Winter wast zijn handen in onschuld en stelt dat voorafgaand aan de klacht hij niet is gehoord over de gang van zaken. Hij vindt het niet juist dat hij wordt aangesproken door zwakke punten in het systeem van grondaanvraag, terwijl hij niet kan werken zonder een bereidverklaring die door het ministerie zelf wordt uitgegeven. Hij gaat er van uit dat de Grondinspectie van GBB het voorwerk heeft gedaan en bouwt daarop voort om zijn werk te doen.

Terwijl een landmeter die kennelijk te goeder trouw heeft gehandeld wordt aangesproken, wordt toenmalig minister Vorswijk als ‘hoofdschuldige’ ongemoeid gelaten. President Simons heeft bij haar aantreden al gezegd dat zal worden opgetreden zonder aanzien des persoons. Ze heeft in de kwestie Reeberg al een flinke eerste stap gezet. Mag de burgerij vervolgstappen tegemoet zien, bijvoorbeeld optreden tegen Vorswijk?.

Op dit moment lopen negenhonderd rechtszaken tegen GBB, waarvan een aantal ongetwijfeld naar haar terug te voeren zijn. Dat geeft toch te denken. Opeenvolgende ministers van grondzaken hebben al tijden de wet overtreden die nadrukkelijk bepaalt dat alle grondaanvragen en gronduitgiften publiekelijk bekendgemaakt moeten worden. Geen enkele minister die in grondzaken over de schreef is gegaan is aangepakt. Binnenskamers zijn zaken geregeld en voor de rest is alles met de mantel der liefde bedekt.

Als de minister van Financiën de wet op de Staatsschuld overtreedt kan hij strafrechtelijk worden vervolgd en waarom kan dat niet bij grondzaken? Er moet een punt bereikt worden om niet meer de schuld in de schoenen van anderen te schuiven, maar vanuit de eigen deskundigheid mogelijke corruptieve barrières uit de weg te ruimen. De Nationale Assemblee heeft een nieuwe werkwijze geïntroduceerd in de vorm van thema vergaderingen. Een uitgelezen kans om als prioriteit het thema Gronduitgifte op te nemen.

...