Granman der Wayana roept op tot rechtvaardigheid en erkenning van grondenrechten

door

De granman der Wayana, Ipomadi “Miep” Pelenapin, heeft tijdens de Transboundary River Basins Conference in Hotel Torarica, op 1 november, een oproep gedaan voor erkenning en bescherming van de rechten van inheemse gemeenschappen in Suriname. De conferentie vond plaats in het kader van fase 2 van het Bio-Plateaux-project, dat loopt van 2024 tot 2026.
Het Bio-Plateaux-project wordt medegefinancierd door de Europese Unie via het Interreg Amazon Cooperation Program. Het doel is om de uitwisseling van data, informatie en ervaringen over water en biodiversiteit in aquatische milieus te bevorderen tussen Frans-Guyana, Brazilië en Suriname, met een specifieke focus op de grensoverschrijdende stroomgebieden van de Oiapoque- en Marowijnerivier.
Suriname is het enige land in Zuid-Amerika waar de grondenrechten van inheemse- en marronvolken nog steeds niet wettelijk erkend zijn. Ondanks internationale druk en meerdere uitspraken van het Inter-Amerikaanse Hof voor de Rechten van de Mens, blijven deze rechten in Suriname ongeregeld. De granman stak zijn verontwaardiging hieromtrent niet onder stoelen en banken.
Hij benadrukte verder de cruciale rol van inheemse gemeenschappen in het behoud van biodiversiteit. “Tachtig procent van de wereldwijde biodiversiteit bevindt zich in gebieden die door inheemse volken worden beschermd. Toch worden onze gemeenschappen, ondanks hun onmisbare bijdrage aan milieubescherming, stelselmatig genegeerd.”
Hij deed ook een boekje open over de destructie die veroorzaakt wordt door Illegale goudwinningsactiviteiten, waaronder ontbossing en kwikvervuiling van rivieren. Deze rivieren zijn essentieel voor het dagelijks levensonderhoud van de gemeenschappen, maar worden nu bedreigd door deze schadelijke praktijken. Dit veroorzaakt gezondheidsproblemen, vooral voor vrouwen en kinderen.
“We zullen niet zwijgen terwijl onze grond en onze mensen worden vernietigd,” waarschuwde Pelenapin, en riep de entiteiten die hiervan profiteren op om verantwoordelijkheid te nemen.
Hoewel hij de conferentie toejuichte, drong Pelenapin aan op meer dan woorden: hij vroeg om concrete actie en wettelijke bescherming. Hij sloot met harde taal zijn speech af: “Wij vragen geen toestemming om in vrede te leven op ons eigen grond. Wij eisen die.”