Gevallen warriors

door

DE SNIJD / Armand Snijders
Er zijn op het politieke vlak momenteel allerlei bewegingen gaande waarvan je je afvraagt hoe het in hemelsnaam mogelijk is dát dit gebeurt. En vooral of de betrokkenen, die zichzelf als hoofdrolspeler zien, niet beseffen dat ze zichzelf volslagen belachelijk maken. Dan heb ik het even niet over de actieve politici die in onze naam de wereld afreizen om constant in ‘ons belang’ wat te doen. Om daar vervolgens geen enkele verantwoording over af te leggen, maar wel de daggelden en andere vergoedingen opstrijken.

Ik doel deze keer op figuren als de zelfbenoemde Warrior Queen Alice, die namens de Abop ooit minister was en dat kennelijk nog een keertje wil worden, nu via de Volkspartij voor Vernieuwing en Democratie (VVD). Ze trekt vooral de aandacht met haar irritante, schreeuwerige stem en de nietszeggende oneliners die ze vanaf de podia richting haar schaarse achterban gooit en waaruit blijkt dat zij ook dit land niet gaat redden. Dat kan eigenlijk ook niet anders, want ondanks dat ze pas 47 jaar is, is ze inmiddels al een echt product van de ‘oude politiek’.

“Jongens, martel je medemens maar en moord er lustig op los. Als je uiteindelijk gestraft wordt, komt de leiding van het land je in je cel opzoeken hoor!”

In 2005 werd ze door president Ronald – en op voordracht van Abop-baas Ronnie – als 28-jarige als jongste minister ooit benoemd op Transport, Communicatie en Toerisme. Die baan had ze volgens de mofo koranti niet te danken aan het feit dat ze pas twee jaar eerder was afgestudeerd aan de Anton de Kom Universiteit, maar wel omdat ze één van de stoeipoezen van Ronnie was. Dat loonde in haar geval de moeite en niemand keek daarvan op, ook Ronald niet…
Maar het steeg haar al snel naar het hoofd en nog geen twee jaar later gebruikte ze dertigduizend Surinaamse dollar van het ministerie om haar verjaardag luister bij te zetten, destijds ongeveer tienduizend euro. Tegenwoordig lijkt dat de gewoonste zaak van de wereld en smijten politici, inclusief Chan, ongestraft gemeenschapsgeld over de balk voor privéfeestjes en -partijen, maar toen had de pres nog wat principes, dus hij pikte dat niet. Hij heeft toen Alice onverbiddelijk de laan uitgestuurd. Ronnie had nog niet de positie dat hij een staatshoofd kon chanteren en kon daar niets tegen doen.
Echter, strijdbare Alice ging niet bij de pakken neerzitten en stoeide er in de jaren daarop voldoende op los om in 2010 weer door Ronnie te worden voorgedragen voor een ministerspost, nu van Sociale Zaken en Volkshuisvesting onder de nieuwbakken president Desi. U weet ook dat die man er helemaal geen moeite mee had om foute politici te omarmen. Onder het motto ‘jouw stoeipoezen zijn ook mijn vrienden’, was Alice van harte welkom. Deze keer zong ze wel de volledige rit uit, al was er van alles mis op haar departement, zoals de verdwenen kinderbijslaggelden.
In 2015 zat haar tijd als bewindsvrouw erop, ook al omdat de wegen van Desi en Ronnie zich scheidden. Ook was Ronnie’s liefde voor zijn stoeipoes kennelijk over, want Alice werd voorzitter van de onbeduidende en onbekende VVD en gaf haar politieke carrière daarmee de spreekwoordelijke dolksteek. Ze kwam sindsdien nog maar sporadisch in het nieuws, maar is met de verkiezingen in aantocht opeens weer superactief.
Het probleem is dat haar boodschap totaal inhoudloos is. En als er dan een boodschap is, dan gaat die voor mij volledig verloren in haar irritante geschreeuw. Het doet mij denken aan VHP-parlementariër Reshma, bij het horen van wiens stem het geloof in de totale politiek volledig als sneeuw voor de zon verdampt. Dat zij nooit onder handen is genomen door op zijn minst een logopedist, snap ik echt niet. Gelukkig zit er een knopje op mijn remote, zodat ik haar op televisie in één klap uit kan schakelen.
Het uitschakelen van Alice gaat automatisch, daar zorgt ze zelf voor. Hoewel ze zich nu presenteert als het prinsesje van Ronnie dat is uitgegroeid tot de zelfbewuste Warrior Queen, probeert ze naar verluidt weer aan te haken bij de Abop en Ronnie. Ik geef haar nul komma nul procent kans om weer een prominente rol te kunnen spelen.
Ronnie is momenteel niet echt bezig met de politieke beslommeringen, getuige ook zijn verbaasde reactie op de aankondiging dat Alice wil terugkeren in de boezem van de Abop. Zoals hij ook niet is begaan met het lot van het land, waar hij de afgelopen bijna twee weken voor even de echte baas was, bij afwezigheid van Chan. Meestal schreeuwt hij dat van de daken, maar schijnbaar had hij deze keer andere dingen aan zijn hoofd.
Het enige opvallende echte wapenfeit van Ronnie was …