Gesprekken over tweede lening

door

VHP wil volk opnieuw brengen in wurggreep IMF

De laatste US dollars van de enorme lening van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) zijn nauwelijks uitgegeven, of de regering is alweer in gesprek over een tweede lening. Want president Chandrikapersad Santokhi en zijn VHP weten nu al dat Suriname de komende jaren de eigen broek niet op kan houden en internationale steun nodig heeft zolang er nog geen oliegeld binnen vloeit. Ook al wil het staatshoofd het volk anders doen geloven.ADVERTISEMENT

Tekst Armand SnijdersBeeld CDSADVERTISEMENT

De VHP had vóór de verkiezingen van 2020 nog zo beloofd niet met het IMF in zee te zullen gaan. Maar na zijn aantreden als president zette Santokhi toch de stap richting de financiële instelling in Washington. Zijn argument was dat de situatie van het land die was geërfd van de NDP vele malen ernstiger was dan gedacht. Dat de buitenlandse investeerders die volgens hem in de rij zouden staan er uiteindelijk niet waren en zijn regering de deskundigheid niet in huis had om de immense problemen op te lossen – wat hij in de aanloop naar 25 mei 2020 wel beweerde – deed de zaak ook geen goed. Sterker nog, hij had niet eens een plan om de crisis aan te pakken.

“Opmerkelijk is echter dat terwijl de onderhandelingen gaande zijn, Santokhi minder overtuigd is om weer in zee te gaan met het IMF”

Strenge eisen

Daardoor was de gang naar het IMF onvermijdelijk, dat besefte zowel vriend als – weliswaar schoorvoetend – vijand. Maar de instelling stelde strenge eisen aan Suriname, waardoor de onderhandelingen over een lening van 688 miljoen US dollar veel langer duurden. De maatregelen die op last van het IMF door de regering moesten worden genomen, vielen zwaar op het dak van burgers en bedrijfsleven, terwijl slechts mondjesmaat toegezegde stappen om de impact te verzachten werden gezet.

Uiteindelijk werd het IMF-programma met horten en stoten uitgevoerd en onlangs afgerond. De Surinaamse regering was uiteindelijk opgelucht dat het goed is verlopen en IMF-topvrouw Kristalina Georgieva sprak zelfs van een “succesverhaal”. Beide partijen waren vol lof over elkaar en vervolgafspraken hingen al maanden in de lucht. Maar concreet werden daar geen mededelingen over gedaan.

Steun onvoldoende

Totdat Bloomberg enkele weken geleden schreef dat minister Stanley Raghoebarsing van Financiën en Planning tijdens de voorjaarsvergaderingen van het IMF en de Wereldbank in Washington had onthuld dat de Surinaamse regering in onderhandeling is over een tweede steunprogramma. “Het eerste programma heeft belangrijke resultaten geboekt, zoals beter bestuur, schuldvermindering en herstel van het internationale vertrouwen”, zo zei hij.

Deze steun bleek echter onvoldoende om Suriname op een duurzaam groeipad te brengen en dat daarom een nieuw akkoord moet komen, dat “flexibel en op maat gemaakt” moet zijn en “tegelijkertijd voldoende steun onder de bevolking moet genieten.” Het lijkt dus helder waar de regering naar toe wil in afwachting van de oliedollars die vanaf 2028 de staatskas zullen spekken.

In het licht van verkiezingen

Opmerkelijk is echter dat terwijl de onderhandelingen gaande zijn, Santokhi minder overtuigd is om weer in zee te gaan met het IMF. Hij zei vorige week bij ABC geen voorstander te zijn van een tweede programma. Suriname is volgens hem nu in staat om zelfstandig verder te gaan, met daarbij intensievere samenwerking met de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank,  Wereldbank, private sector en andere financiële instellingen.

“De vraag is of het wel netjes is van de huidige beleidmakers om de volgende regering op te zadelen met een nieuwe schuld”

Het land is volgens hem voldoende weerbaar en beschikt over de kracht en deskundigheid om de economische ontwikkeling zelfstandig voort te zetten. Hij meent dat de economie van Suriname inmiddels hersteld is en dat de “focus moet verschuiven van herstel naar groei”. En daar is het IMF niet bij nodig. Dat staat haaks op de uitlatingen van Raghoebarsing en de gesprekken die nu gaande zijn met Washington. Zijn opmerkingen worden daarom vooral in het licht van de verkiezingen geplaatst.

Op eigen benen staan

De gang naar het IMF was destijds een impopulaire maatregel die tot heel veel verzet vanuit de bevolking leidde. Santokhi wil daarom vóór 25 mei de kiezers gerust stellen, waarna hij ná zijn mogelijke herverkiezing alsnog een deal zal sluiten met het IMF.

Om de doodeenvoudige reden dat het land nog helemaal niet klaar is om volledig op eigen benen te staan. Vooral niet omdat de overheidsuitgaven nog veel te hoog zijn en er onvoldoende is gedaan om de inkomsten te verhogen.

De kans is daardoor groot dat Surinamers met een déjà-vu worden geconfronteerd en hetzelfde zullen meemaken als wat ze na 2020 al hebben beleefd. De vraag is of het wel netjes is van de huidige beleidmakers om de volgende regering op te zadelen met een …