Georganiseerde misdaad: Dweilen met de drugskraan open

Hoewel vorig jaar wereldwijd recordhoeveelheden cocaïne werden onderschept, ging de smokkel van het illegale goedje schijnbaar onverstoorbaar door. De georganiseerde misdaad vindt steeds inventievere methodes om de drugs op de plaats van bestemming te krijgen. Niet zelden dankzij de hulp van corrupte politici en douaniers. Ook in Suriname is het vooralsnog dweilen met de kraan open.

Tekst Armand Snijders

Beeld dWT archief & OM

Dat er op eerste kerstdag een drugsvliegtuigje is neergestort nabij de Stondansi-stroomversnelling in de Nickerierivier en dat daarin twee lijken en 170 pakken cocaïne werden gevonden, zal voor niemand als een grote verrassing zijn gekomen. Immers, vliegtuigjes komen en gaan met grote regelmaat om cocaïne af te leveren, zo bevestigde minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie enkele maanden geleden.

“Dat de Jules Sedney Nieuwe Haven nog altijd zo lek is als een mandje en een letterlijke vrijhaven voor drugsbonzen is, is allang geen nieuws meer”

Hij zei in het parlement dat in Suriname jaarlijks vier- tot zeshonderd droppings plaatsvinden van ladingen van gemiddeld vierhonderd kilo cocaïne. Overigens, zonder te zeggen waar hij deze aantallen op baseerde. Maar op basis van de bevindingen van met name buitenlandse drugsbestrijdingsdiensten, onderzoeksjournalisten én ervaringen uit het verleden zal hij er waarschijnlijk niet ver naast zitten.

Bouterse-clan

Twintig jaar geleden al vermoedden de politie en het Drug Control Program van de Verenigde Naties dat ieder jaar tussen de dertig en veertig ton cocaïne wordt verhandeld in Suriname, waarschijnlijk zelfs meer. Dat werd destijds ook bevestigd door Eric Bouterse, broer van de vorige maand overleden ex-president Desi Bouterse, die zich in 2004 voor de rechter moest verantwoorden voor betrokkenheid bij de drugshandel, nadat hij was gepakt in een opslagplaats in Commewijne.

Hij verklaarde destijds dat door de drugsbende, waar hij deel van uitmaakte, iedere week minimaal drie vliegtuigen met elk driehonderd kilo cocaïne illegaal ergens in Suriname landden. Saillant detail is dat Eric Bouterse zijn neef Dino, zoon van Desi, heeft bestempeld als de leider van de bende. Dino werd later in een andere zaak door een Amerikaanse rechter veroordeeld tot zestien jaar cel, een straf die hij nu nog steeds uitzit.

Het was voor iedereen duidelijk dat de Bouterse-clan – in ieder geval destijds – één van de bendes was die op drugsgebied mede de lakens in Suriname uitdeelden. Maar er zijn er meer en die zijn nooit aangepakt en trekken vandaag de dag nog altijd stevig aan de smokkeltouwtjes.

Als uitvalsbasis voor zijn illegale activiteiten gebruikte Eric een locatie grenzend aan de Raleighvallen, waar de familie-Bouterse over beschikte. Vanaf een nabijgelegen airstrip kon de handel onopvallend vanuit Colombia of Brazilië worden aangevoerd. Een simpel rekensommetje leert dat alleen deze groep drugscriminelen op jaarbasis bijna vijftigduizend kilo verdovende middelen het land wist binnen te krijgen.

Een letterlijke vrijhaven

En wat het land via de lucht in komt, moet er ook weer uit. Het gros gaat via de Jules Sedney Nieuwe Haven. Dat deze nog altijd zo lek is als een mandje en een letterlijke vrijhaven voor drugsbonzen is, is allang geen nieuws meer. Mede dankzij corrupte douaneambtenaren die van hogerhand ook nog eens worden gedekt, is het voor diegenen die hun werk wel serieus nemen dweilen met de drugskraan open, zo valt op de haven te beluisteren. De voornemens van deze regering om voor eens en altijd schoon schip te maken bij de douanedienst en de haven om dergelijke uitwassen in de toekomst te voorkomen, zijn ook op nauwelijks iets uitgelopen.

Al decennia roepen regeringen dat ze korte metten willen maken met de cocaïnehandel en -smokkel, die Suriname tot de huidige narcostaat heeft gemaakt. De regering van president Chandrikapersad Santokhi getroost zich ook opvallend weinig moeite om de drugscriminelen de pas af te snijden. Terwijl het staatshoofd tussen 2005 en 2010 als minister van Justitie en Politie wel dé crimefighter van de regio was.

Er worden wel af en toe airstrips onklaar gemaakt, maar in de praktijk blijkt dat voor ieder illegaal aangelegd vliegveldje dat wordt opgeblazen er twee nieuwe in de plaats komen. Ook wat dat betreft is het dus dweilen met de kraan open.

Daarnaast blijken de Surinaamse opsporings- en inlichtingendiensten onvoldoende op de hoogte te zijn voor wat er in de keiharde drugswereld gebeurt, waardoor men achter de feiten aan holt. En als er al eens een forse lading wordt onderschept, dan is dat vaak meer toeval en geluk dan wijsheid.

Brazilië

Dat de huidige regering ook weinig doet om de situatie te verbeteren, verbaast eigenlijk niemand. Immers, Santokhi zag er totaal geen bezwaar in om in zee te gaan met een bij verstek veroordeelde drugscrimineel, Ronnie Brunswijk, die zelfs tot vicepresident werd benoemd. En Amoksi, lid van de Abop van Brunswijk, werd minister …

...