FOWRU NO ABI WATRA FU DRINGI

Fowru no abi watra fu dringi, ma a wani gi doksi fu wasi futu? Letterlijk vertaald: De kip heeft geen drinkwater voor zichzelf, hoe zal hij dan de eend badwater geven. Hiermee wil Keerpunt benadrukken, dat wanneer je zelf niet voldoende bezit om jezelf te bedruipen, hoe wil je of kan je anderen, te hulp schieten? Om maar het voorbeeld te noemen over de oproep van onze welgemeende president Chandrikapersad Santokhi, tijdens zijn toespraak in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York, in het belang van inclusiviteit in internationale steun en samenwerking. Zijn oproep tot meer internationale solidariteit met Haïti en de opheffing van het economische embargo tegen Cuba, roepen naar onze mening echter enkele kritische vragen op.
Om terug te komen op onze eerste stelling, wanneer je zelf niet voldoende bezit om jezelf te bedruipen, hoe kun je dan anderen effectief bijstaan? Hoewel het oproepen tot solidariteit met Haïti prijzenswaardig is, roept het ook vragen op, over de effectiviteit van deze steun. De aanhoudende humanitaire en veiligheidscrisis in Haïti, vereist niet alleen morele steun, maar ook concrete acties en een daadwerkelijke betrokkenheid van de internationale gemeenschap. Het is van groot belang dat deze betrokkenheid niet oppervlakkig blijft, maar resulteert in duurzame oplossingen, die een waarlijk effect hebben op de levensomstandigheden in het land. Santokhi moet ook niet vergeten, dat zijn eigen land nog steeds diep in een crisis verkeert en nog steeds hard timmert aan een IMF-programma, dat ook nog enorme negatieve gevolgen heeft voor de samenleving. Wij zijn van mening, dat Santokhi’s lof voor de Caribische Gemeenschap (CARICOM) in haar poging om een routekaart voor vrije en eerlijke verkiezingen te ontwikkelen, vergezeld moet gaan van een kritische evaluatie van de effectiviteit van deze inspanningen en de werkelijke steun die ze ontvangen. De herhaalde oproep van het staatshoofd, het decennialange embargo tegen Cuba op te heffen, is noodzakelijk en relevant, maar het is cruciaal dat deze opheffing ook gepaard gaat met een bredere discussie over de gevolgen van een dergelijk beleid. Het beëindigen van het embargo kan een signaal zijn van bereidheid tot inclusieve samenwerking, maar er moet ook aandacht zijn voor de interne politieke en sociale dynamiek binnen Cuba zelf. Hoeveel steun kan zijn minister van BIBIS na deze oproep nog verwachten van de Verenigde Staten bij diens lobby voor de hoogste functie binnen de OAS? De internationale gemeenschap moet zich niet alleen inzetten voor het opheffen van economische beperkingen, maar ook voor het bevorderen van mensenrechten en democratische waarden in de betrokken landen. President Santokhi’s stelling dat “Haïti niet alleen mag worden gelaten” en dat “Haïti-moeheid geen optie is,” benadrukt de urgentie van de situatie. Echter, de internationale gemeenschap moet verder kijken, dan alleen woorden van solidariteit en zich inzetten voor structurele veranderingen, die echt het welzijn van de betrokken bevolkingen bevorderen.
In conclusie, terwijl de oproepen van president Santokhi van groot belang zijn voor de internationale dialoog, is het cruciaal dat deze oproepen worden omgezet in concrete acties en beleid, die daadwerkelijk bijdragen aan de stabiliteit en vooruitgang in landen als Haïti en Cuba. Het is slechts door echte betrokkenheid en verantwoordelijk gedrag van de internationale gemeenschap, dat de situatie in deze landen kan veranderen en verbeteren.
The post FOWRU NO ABI WATRA FU DRINGI ..

...