ER IS ER EEN JARIG HOERA

Vanaf een goed bezocht podium, luidde VHP-voorzitter Santokhi, de 76e verjaardag van de partij in met een lofzang op de door hem gerealiseerde beloftes. Zijn ‘Bromki Dyari VHP’ heeft het land gered, met hem als kapitein en alles wat beloofd is, gerealiseerd. Heel multi-etnisch allemaal, met zijn acht mono-etnische ministers voor tien VHP-ministeries. Zoals hij Twan Huys vertelde, ziet hij geen onderscheid tussen Surinamers. Maar als ‘nationaal’ voorkomt in je partijnaam, zou jouw partij wel best racistisch en etnisch bezig kunnen zijn.
Santokhi omschreef de realisatie van een Suriname waar we allemaal van dromen, maar geen van allen in leven. De veiligheid is vergroot, in het Suriname dat hij beschrijft. Dit beweerde hij, terwijl de media bol staan van geweldsincidenten, levensdelicten, verkeersdoden en berovingen.
De rechtsstaat is volgens Santokhi, in zijn Suriname verstevigd, terwijl zijn eigen zoon – die slachtoffer is van vervolging wegens politieke uitspraken – te kennen gegeven heeft, hoe het Openbaar Ministerie niet onafhankelijk optreedt en er wereldwijd met schok en ongeloof, naar het Pikin Saron-vonnis en de ‘zachte landing’ van Bouterse gekeken wordt.
Maar de meest in het oog springende uitspraak is dat de beloften van het herstelplan en het verkiezingsprogramma waargemaakt zijn. Beide instrumenten waren volledig gestoeld op de illusie van diasporakapitaal. Het streven naar diasporakapitaal was volgens de VHP destijds, de reddingsboei voor Suriname. Onder veelbelovende namen werd de diaspora aangespoord te investeren in hun vaderland, maar tot op heden blijft de teller op nul staan.
Geen enkele euro, geïnvesteerd door de diaspora, heeft daadwerkelijk de Surinaamse economie bereikt. De belofte van een financiële impuls vanuit de diaspora is daarmee een loze belofte gebleken en dat moet Santokhi erkennen. Het diaspora-team, ooit met veel tamtam opgericht, heeft zich inmiddels volledig teruggetrokken – een stille erkenning van een gefaald experiment. Santokhi moest zich niet vastbijten in het diaspora-experiment zonder het inzicht en besef, dat het IMF-programma en schuldakkoorden, dergelijke investeringen zouden blokkeren. Maar die verklaring lijkt vooral bedoeld om verantwoordelijkheid af te schuiven.
Voor de verkiezingen straalde de VHP nog een grenzeloos optimisme uit. De boodschap was helder: het IMF was onnodig en onwenselijk. Toen bleek dat deze belofte niet alleen irrealistisch was, maar ook schadelijk voor het vertrouwen in het beleid. De harde realiteit van een zwakke economie, torenhoge schulden was vooraf bekend en is niet substantieel veranderd. De overbrugging tussen 2025 en 2028 kan Santokhi nog steeds niet becijferen of benoemen. Alles maar dan ook alles rust voor de VHP op olie en gas, terwijl de verdiensten en de productie nog jaren verwijderd zijn en de financiële lasten gewoon doorlopen. De felicitaties zullen zich dus moeten beperken tot de verjaardag en niet tot het gevoerde beleid.
The post ER IS ER EEN JARIG HOERA ..