De installatie van Ashwin Adhin als voorzitter van De Nationale Assemblee, werd gepresenteerd als een nieuw hoofdstuk voor DNA en het Surinaamse volk. Maar wie goed luistert naar zijn eerste toespraak, hoort vooral bekende klanken. Daadkracht, samenwerking en wezenlijke vertegenwoordiging, dat zijn krachtige woorden, zeker. Maar ook woorden die we al zo vaak gehoord hebben van politici, die zelden hun beloften waarmaakten.
Adhin spreekt zich terecht uit tegen populisme. Toch werd zijn kandidatuur gedragen door een coalitie die zelf vaak geen blijk heeft gegeven van politieke transparantie of consistentie. De brede steun van partijen als de NDP, ABOP en BEP mag politiek strategisch zijn, maar roept vragen op over de werkelijke inhoudelijke koers, die dit parlement onder zijn leiding zal varen. Kunnen we werkelijk verwachten dat deze coalitie, die uiteenlopende en vaak tegenstrijdige belangen vertegenwoordigt, samen zal optrekken in het belang van de burger?
De politieke felicitaties waren voorspelbaar. Jennifer Geerlings-Simons sprak over een ‘mijlpaal’, terwijl Gregory Rusland het had over de verantwoordelijkheid om het democratisch proces te waarborgen. Maar hebben deze leiders, met hun decennialange aanwezigheid in de Surinaamse politiek, niet ook bijgedragen aan een systeem, waarin de burger zich al jaren niet meer vertegenwoordigd voelt?
President Santokhi riep op tot samenwerking en hervormingen. Ironisch genoeg komt die oproep op een moment, dat juist het vertrouwen in zijn regering afbrokkelt, mede vanwege gebrekkige communicatie, economische malaise en politieke verdeeldheid. In die context klinkt de lofzang op Adhins bestuurlijke ervaring vooral als het optrekken van een rookgordijn.
De burger heeft geen behoefte aan ceremonieel vertoon of parlementaire theaterstukken. Wat deze verlangt, is een parlement dat niet alleen belooft, maar presteert. Een voorzitter die niet slechts spreekt over “wezenlijke vertegenwoordiging”, maar ook daadwerkelijk luistert en handelt in het belang van de samenleving, vooral de vergeten groepen buiten Paramaribo.
De nieuwe zittingsperiode begint, maar of deze echt ‘nieuw’ is, zal afhangen van de daden, niet de woorden. Adhin heeft nu de kans om te bewijzen, dat hij meer is dan een partijman en dat zijn voorzitterschap veel méér betekent dan politieke recycling. Suriname verdient een parlement dat niet alleen werkt voor het volk, maar ook met het volk.
The post EEN PARLEMENT DAT ECHT VOOR HET VOLK WERKT? ..
- Deken Fraenk vraagt autoriteiten om invulling Constitutione…..
- Leo Brunswijk: politieke partijen zagen ABOP als grootste b…..
- Santokhi, pe a moni de? (1)..
- Directeur MAS: “Voldoende animo om maritieme school draaien…..
- Militairen beschuldigd van diefstal na tekort aan provian…..
- 169 bloeddonoren onderscheiden..
- Voorwaarts kan geen potten breken tegen Inter Moengotapoe..
- Politie Lelydorp pakt daders na tip over gestolen aluminium..
- Er is geen andere keus voor de VHP dan om de oppositie in t…..
- PG: ontwerpwet Openbaar Ministerie moet worden goedgekeurd …..
- ExxonMobil draagt deel van Stabroek-blok over aan Guyanese …..
- AW en J wil betere aansluiting arbeidsmarkt en private sect…..
- Colombia onderschept eerste onbemande narco-onderzeeër, uit…..
- Boldewijn waarschuwt voor gevolgen politieke ongediscipline…..
- OM eist zeven jaar celstraf voor voorbereidingen drugstrans…..
- NPS-topper Ivanildo Plein: ‘Ik ben Brunswijk dankbaar dat h…..
- Doorbraak voor vrouwen in de politiek: Simons wordt eerste …..
- Deken: Rechtspraak is geen wedstrijd tussen partijen..
- Jennifer Simons voorgedragen als presidentskandidaat, Rusla…..
- Focus op jongeren en mentale gezondheid na covid-19 op OIC …..
- Brunswijk deed water bij de wijn, zegt Panka over president…..