EEN NIEUW GEBOUW, MAAR OUDE PROBLEMEN IN DE ZORG

door

Nog geen week na de feestelijke opening van het nieuwe gebouw van het ministerie van Volksgezondheid, is de zorg wederom negatief in het nieuws. Gisteren heeft de bond bij het Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS) het werk volledig neergelegd. Geen opnames, geen dispensatie luidt het stakingsparool. Alleen stilte – en onbetaalde rekeningen. Het zorgpersoneel heeft er genoeg van. Al maanden wacht het op zijn overbruggings- en kledingtoelage. De kledingtoelage had al op 15 februari, overgemaakt moeten zijn. De overbruggingstoelage van juli 2023 was beloofd vóór diezelfde datum. Maar beloftes alleen vullen geen maag, en maken ook geen huur over. De directeur van het PCS zei dat het geld wel beschikbaar was, maar dat hij onder druk van de uitblijvende salarissen voor maart, dit bedrag tijdelijk moest inzetten, om het personeel te kunnen betalen. Dit is net als een pleister plakken op een open wond. Ondertussen blijft de schade aan het vertrouwen, tussen personeel en zorgbeleid toenemen. Cheryl Piqué, ondervoorzitter van de bond, vraagt zich terecht af, hoe serieus het werk van zorgverleners, nog genomen wordt. Want terwijl het ministerie blijkbaar wél in staat is, een glimmend nieuw gebouw te laten verrijzen, blijft het fundament van het zorgsysteem, het personeel, in onzekerheid achter. Wat zegt dat over de prioriteiten van beleidsmakers?
Het is zeer wrang dat het PCS dat nu staakt, formeel niet onder Volksgezondheid, maar onder Sociale Zaken en Volkshuisvesting valt. Maar hoe men het ook wendt of keert, het gaat om één zorgsysteem. En dat systeem wankelt. Hoe kunnen verpleegkundigen goede zorg bieden aan deze categorie patiënten, wanneer zij zelf uitgeput, onderbetaald en radeloos zijn? De bond weigert inmiddels elk overleg, zolang er geen uitbetaling is. Dat is alleszins begrijpelijk. Praten heeft zin, zolang het niet telkens op loze toezeggingen uitloopt. Volgens Piqué is de geloofwaardigheid van de minister, nu volledig op het spel gezet. Zorg is geen luxe. Het is geen project voor politieke profilering of symbolische openingen. Het is een mensenrecht, verzorgd door mensen van vlees en bloed. Mensen die op tijd betaald moeten worden, zodat zij hun cruciale taak, met waardigheid kunnen blijven vervullen. Zonder concrete actie zullen mooie gebouwen slechts lege hulzen blijven, gevuld met frustratie en stil protest.
The post EEN NIEUW GEBOUW, MAAR OUDE PROBLEMEN IN DE ZORG ..