Een ministerie is niet het bezit van een politieke partij

door

Elke nieuwe regering mag voor vijf jaar regeren. Er worden ministers benoemd, jammer genoeg vaak op basis van vriendjes politiek en niet omdat ze deskundig zijn en de juiste papieren hebben. Vooral de regering Bouterse had zich hieraan schuldig gemaakt, vandaar de vele wisselingen. De normale gang van zaken is dat de nieuw aangetreden ministers zich moeten oriënteren op hun departementen en gesprekken moeten voeren met het personeel. Ook hier gaat het mis, daar er ook hier vriendjespolitiek om de hoek komt kijken. Veel zittende  ambtenaren worden vervangen door mensen van de aantredende regering. Deze aanpak wordt al jaren gebezigd en heeft nare gevolgen voor land en volk.

Bij het benoemen van de ministers wordt er niet gekeken naar de goede prestaties van de vorige minister om indien mogelijk  die lijn te kunnen voortzetten. De gedachten zijn slechts: ‘Je bent niet van mijn politieke partij dus moet je weg.’ Dit betekent stilstaan of achteruitgang voor het land.                        

Ministersposten horen los te staan van politieke partijen. Als er zelf geen deskundigheid in de partij aanwezig is, moet het mogelijk zijn om mensen die niet van die politieke partij zijn of uit het bedrijfsleven komen, een ministerspost toe te vertrouwen. Van belang moet slechts zijn dat die minister die wordt benoemd, de deskundigheid  bezit om een meerwaarde voor land en volk te kunnen betekenen. Men denkt vaak die ondeskundigheid  te kunnen opvangen met het benoemen van adviseurs. Dan krijgen de ondeskundige minister en de adviseurs een salaris. Dat is financieel dubbel op. Dan kan men beter direct een minister benoemen die deskundig is en zonder adviseurs zijn werk kan doen.

Niet alleen de ministers worden vervangen, maar ook op de kantoren worden de mensen van de vertrekkende regering vervangen door ‘eigen’ mensen. Er wordt niet gekeken of die man of vrouw deskundig is en die taak goed kan vervullen. Er wordt slechts gekeken naar de politieke kleur. Zo’n aanpak is desastreus voor een land. Een goede aanpak zou kunnen zijn om ambtenaren niet naar willekeur te plaatsen, maar eerst functioneringsgesprekken te voeren en te beoordelen op basis van prestaties. Daarnaast kan er een systeem van regelmatige rapportages worden ingevoerd, waarmee de uitvoering van beleidsmaatregelen beter gemonitord kan worden. Dit draagt bij aan efficiëntie én transparantie.

De gevolgen van de huidige aanpak zijn onzekerheid. Je wordt voor vijf jaar benoemd en dan moet je plaatsmaken voor een ander. Geen wonder dat velen proberen om in die vijf jaar zoveel mogelijk voor zichzelf te graaien. Krijgen de vertrekkende mensen een vervangende baan of worden ze thuis geïnstalleerd met of zonder behoud van salaris?  Zo’n manier van handelen creëert een onzeker bestaan voor beide partijen en is onrechtvaardig.

Nog een gevolg is de stagnering van het werk. Zal degene die komt het goede werk voortzetten of zal hij een andere koers gaan varen? Zal die koers beter of slechter zijn? De veel gehoorde klacht is dat de mensen die op de kantoren zijn vervangen, vaak groentjes zijn, velen moeten het werk nog leren. Een klant zei: “Ik moest haar aan het loket uitleggen wat ze moest doen en een ander beweerde dat haar eigen diploma’s, ervaring en deskundigheid veel beter waren dan van degene die men als directeur had aangesteld. Ook hier wordt  een onprettige situatie voor het personeel  gecreëerd. Transparantie, werkervaring en de bereidheid om zich te scholen zijn dringende vereisten.

Santokhi had snel door dat op zo’n manier werken het land niet ten goede zou komen, daarom zei hij bij zijn aantreden dat hij wilde werken met iedereen. Mensen konden op hun post blijven en het werk continueren. Een prachtig, democratisch gebaar, maar hij kwam er al snel achter wat dit positieve gebaar voor nare gevolgen had. Er waren overal spionnen, maar ook veel tegenwerking en sabotage. Vooral bij de politie en militairen was de tegenwerking en het saboteren groot, met het gevolg een onwerkbare situatie. Bij zo’n gedrag is vervanging noodzakelijk.

Werken met zo’n systeem kan een voedingsbodem zijn voor vriendjespolitiek en corruptie. In elke regering heeft de top zich straffeloos hieraan schuldig gemaakt. Zonder sterke waakhond instellingen wordt straffeloosheid de basis waarop corruptie systemen worden gebouwd. En als die straffeloosheid zich blijft continueren, zijn alle pogingen om een einde te maken aan corruptie tevergeefs. Kijk maar naar Bouterse en Brunswijk die jarenlang straffeloos zijn doorgegaan met corruptieve handelingen. Zelfs de veroordeling van beide mannen heeft dit niet kunnen stoppen. 

Een bekend spreekwoord luidt: ”Wat je zaait zal je oogsten.” Als je een jaar lang een oogst wilt hebben, kan je mais planten. Als je een oogst wilt hebben die tientallen jaren duurt, kan je bomen planten. Maar als je een oogst wilt hebben die eeuwenlang duurt, kan je beter integere mensen kweken. It is easier to build integrity children than to repair broken men.                                                                                        

Het wordt tijd dat het volk gaat  inzien dat het huidige systeem het land kapot maakt en een verandering eist, anders zijn we gedoemd om jaar in jaar uit te leven onder het bewind van niet integere dwazen die slechts eigen belang najagen.

“If you do not take an interest in the affairs of your government, then you are doomed to live under the rules of fools.”

Josta Vaseur