EBS

door

MONSIEUR JEANETTE / Christio Wijnhard

In mijn column van vorig jaar, ‘Misselijk’, schreef ik over mijn frustratie over de wetteloosheid in ons land. Met landsbestuur vooraan in de processie begaan we allerlei misstappen. Deze nemen we bewust en ten nadele van onze toekomstige generaties.

Destijds zei ik ook dat het vast niet de laatste keer was dat ik misselijk zou worden. Landsbestuur stelt daarin niet teleur, hè! Afgelopen weken was het weer zover. Van die ordinaire uitspraak over paarse ratten in De Nationale Assemblee tot aan weer een schandaal met gronduitgifte oftewel landjepik. Waar in de Vorswijkerige, Landvreugdevolle Joginess zijn we mee bezig?!

“Suriname moet beter. Kan beter. Maar niet met mensen die (grond) stelen met kinderen als excuus”

Afgelopen week verscheen er ook weer een artikel over de tarievenfraude bij de EBS. Wanneer worden de schuldigen vervolgd? De opgeschroefde tarieven van de EBS hebben de gehele bevolking een oor aangenaaid. Wie heeft dat gedaan? Waarom? Wie heeft dit goedgekeurd? En waarom? Waarom zijn we zo voorzichtig hier? Waarom zijn we zo bijzonder streng voor de Inheemsen? Waarom worden de tarievengoochelaars met zachte hand aangepakt en met harde hand beschermd?

Waar in de Pagarasitaire Leonaardigheid zijn we mee bezig?!  Ik mis de striktheid die zwaar is toegepast bij de inheemsen van Pikin Saron. Zij hebben enkele ondernemers benadeeld. Ondanks meerdere malen vragen, hielden zij zich niet aan de afspraken. Wat niet goedschiks kon, moest dan maar kwaadschiks. Toch?

Ik zag dat er wereldwijd enkele stemmen opkwamen die opriepen ‘de strijd’ aan te passen. Daarmee doelt men op de eeuwige onrust tussen blank en zwart. Die stemmen zeggen dat we ons nu moeten bundelen. Dwars door alle etniciteiten heen. We moeten samen een vuist vormen tegen de globale elite die een gevaar vormt voor iedereen die financieel beperkt is.

Vergeleken met hen zijn we dat allemaal. Ongeacht onze huidskleur. En die elite bestaat overigens ook uit niet-witte mensen. Deze hebben op basis van hun financiële status een plek mogen innemen. Misschien werd hun lichtbruine huidskleur ook in acht genomen. Weet je wel, dat tintje waarvan we zeggen dat ‘a kleur krin’.

In Suriname zien we ook dat het volk steeds weer wordt bedrogen door de (politieke) elite. Sommigen doen dat door zich te verschuilen achter kapitalistische principes. Daarbij vergeten zij dat ze mens zijn. Net als u en ik. Anderen doen dat omdat ze gewoon EBS zijn: Extreem Bedrieglijke Surinamers.

Onze strijd moet gaan tussen de mensen die echt van Mama Sranan houden en die EBS’ers. Of het nut heeft, weet ik niet. Zoals ik al zei, zijn onze prioriteiten niet gestoeld op nationalisme en het vooruitbrengen van ons land. We willen macht om te kunnen graaien. We geven macht om te laten graaien.

Weet u wat nog erger is? Ethiek als politieke propaganda. Dat we bepaalde zaken alleen erg vinden in deze pre-electorale periode. Misschien is het toeval. Net zoals men stellig beweert bij het presenteren van allerlei verworvenheden in deze periode.

Deze Extreem Bedrieglijke Surinamers denken echt dat de rest van het volk dom is. Ik hoop echt dat ze het bij het verkeerde eind hebben. Ik kan niet zeggen dat we het zullen weten na 25 mei 2025. Het stemgedrag van een volk zegt weinig wanneer men alleen kan stemmen op EBS’ers.

Zou het kunnen aangeven dat we allemaal van hetzelfde laken een pak zijn? Kijkend naar dat winti-spektakel in ‘de getto’ vrees ik het ergste. Hollywood is er niets bij. Wat in de Peppiekasterige Wintimisbruikerij was men aan het doen?

Het toont wel dat de roep uit de rest van de wereld, over die strijd weetjewel, ook hier zou moeten worden gehoord. Suriname moet beter. Kan beter. Maar niet met mensen die (grond) stelen met kinderen als excuus. Dat is onze toekomst te grabbel gooien.

We hebben ook niets aan mensen die alleen hun smoel opentrekken als er politiek gewin te behalen valt. Mi Kondre Tru Mi Lobi Yu totdat er geld valt te verdienen en macht te behalen.

christiowijnhard@gmail.com