Diaspora debat

door

MENSEN MET SURINAAMSE roots die buiten Suriname wonen, hebben in veel gevallen nog een sterk gevoel voor het land. Ze hebben er familie, sommigen hebben er nog eigendommen en anderen zijn zelfs met een been in Suriname en een in het buitenland. President Chandrikapersad Santokhi had zich dan ook rijk gerekend met de steun van een grote groep diaspora in Nederland bij zijn aantreden. Naar zijn zeggen had hij een plan om samen te werken aan de verdere ontwikkeling van Suriname.

Maar in de afgelopen haast vijf jaar is behalve enkele incidentele oprispingen weinig structureels opgebouwd met de diaspora. Natuurlijk zijn er giften gekomen en ook hulp voor medische ingrepen en verbruiksartikelen, maar van een geïnstitutionaliseerde bijdrage heeft Suriname nog geen vruchten kunnen plukken. Dat is niet zomaar: de plannen zijn vaak wensen en de ‘We Are Open for Business’-kreet vormt een façade waarachter menig investeerder de weg compleet kwijtraakt.ADVERTISEMENT

Diaspora betrekken bij Suriname moet niet alleen een kwestie zijn van kapitaal, maar ook met een visie van saamhorigheid

Maar, wat niet is kan nog komen. Zeker met de olie- en gasrijkdommen wordt Suriname aantrekkelijker voor de wereld. Het is dus helemaal niet fout als de diaspora daarbij een voorhoederol kan spelen. Immers, met iets meer dan zeshonderdduizend mensen zal het moeilijk gaan om de ontwikkeling afdoende ter hand te nemen.

Dat zal misschien de reden zijn geweest voor enkele politieke partijen om naar Nederland af te reizen en daar een verkiezingsdebat te houden. Immers, er zit een groep diaspora van naar schatting 350.000 die de rechtse Geert Wilders mogelijk beu zijn en toch met nostalgie denken aan Suriname.

Echter, de keus om het debat een verkiezingsdebat te noemen, valt minder goed bij grote groepen in de samenleving. Immers, wie geen Surinaams paspoort heeft, kan niet stemmen en kan dus strikt genomen niet relevant zijn voor de aankomende verkiezingen. Wat wel had gekund, was dat politieke partijen plannen – doorberekend – hadden kunnen presenteren met verwachtingen van en aanbiedingen voor de diaspora. Want welke sectoren zien de partijen als prioriteit en hoe zien ze de diaspora daarin een plek vinden. Het zou dan mooi zijn om met het Diaspora Instituut Suriname het beste plan uit te werken. Want dat er potentie is, staat buiten kijf.

Toch zal er op sociaal-cultureel en maatschappelijk vlak ook meer moeten worden gedaan om de twee samenlevingen bij elkaar te brengen. Sporthelden, maar ook maatschappelijke figuren die een bepaald gezicht en een bepaalde ingang hebben in beide samenlevingen, zouden kunnen worden ingezet om de band tussen Surinamers in eigen land en (ex)-Surinamers buiten de grenzen meer te versterken.

Er is namelijk een derde generatie met Surinaamse roots die het land alleen van kommer en kwel kent. Als die groep de binding verliest of de band niet opbouwt met Suriname zal de diaspora straks alleen in naam bestaan. Diaspora betrekken bij Suriname moet niet alleen een kwestie zijn van kapitaal, maar ook met een visie van saamhorigheid. Dat had een mooi onderwerp voor een goed inhoudelijk debat kunnen zijn.