Derde blok doodgeboren kind?

door

INGEZONDEN
Een aantal kleine en nieuwe politieke partijen hebben de wens te kennen gegeven een ‘derde blok’ te vormen. Daaruit kan men afleiden dat er een ‘eerste blok’ is en een ’tweede blok’. Vroeger zeiden wij gewoon de nieuwe poltiek en de oude politiek, zo u wil de oude schoen en de nieuwe schoen. Het ‘derde blok’ moet dan blijkbaar een alternatief vormen voor de oude politiek en de nieuwe politiek.

Een andere reden om een ‘derde blok’ te vormen, is dat de oude en nieuwe politiek gezamenlijk hebben besloten in De Nationale Assemblee (DNA) om het kleine politieke partijen moeilijker, zelfs onmogelijk, te maken deel te nemen aan de politiek door de waarborgsom voor deelname aan de verkiezingen in mei 2025 te verhogen met maar liefst 1000 procent.

“Een ander obstakel dat het ‘derde blok’ ervaart, is dat pre-electorale bundeling van partijen is verboden”

Die exorbitante en disproportionale verhoging werd op verzoek van een kleine partij met ondersteuning van een tweetal andere door het Constitutioneel Hof onverbindend verklaard. DNA zal dus opnieuw een beslissing moeten nemen die meer in overeenstemming is met de inflatiecorrectie, niet discriminerend is en moeten voldoen aan de normen van redelijkheid en billijkheid.
Om het even welke beslissing DNA neemt, lijkt het gewenst te voorkomen dat er bijna meer politieke partijen  zijn dan nodig is om het electoraat een keuze te laten maken. Het geeft cachet om bij het nemen van die beslissing te bedenken dat Suriname een democratische samenleving pretendeert te zijn.
Een ander obstakel dat het ‘derde blok’ ervaart, is dat pre-electorale bundeling van partijen is verboden. De enige manier voor afzonderlijke kleine politieke partijen om gezamenlijk deel te nemen aan de verkiezingen, is dat kandidaten van die partijen op één lijst deelnemen. De kleine partijen blijven dan bestaan en dat vormt tegelijk het probleem om tot die blokvorming te komen. Wie wordt lijsttrekker en wie komt op welke plaats op de lijst? Men is bang stemmentrekker te worden voor een andere partij en buiten te boot te vallen.
Echter, dat hoeft niet het geval te zijn. Er mag toch een zekere wervingskracht worden verwacht van iemand die politieke aspiraties heeft of zich daartoe geroepen voelt. Tenzij het alleen maar gaat om er zelf wijs van te worden. Die voorbeelden zijn niet moeilijk te vinden in de huidige DNA.
Ik had juist gedacht dat kleine partijen met iets wilden komen, omdat zij de huidige politiek verwerpen. Wat voor zin heeft dan deelname aan de verkiezingen met een nieuwe partij indien u meer van het oude wil vertegenwoordigen? Sluit u zich dan maar aan bij een bestaande, omdat u niets toevoegt aan de bestaande politieke situatie.
Kiesdeler
In het stelsel van landelijke evenredige vertegenwoordiging speelt de kiesdeler een belangrijk rol. De kiesdeler is het aantal geldig uitgebrachte stemmen gedeeld door het aantal te verdelen zetels. Voor DNA zijn dat er 51. Degene die de kiesdeler haalt, is in elk geval gekozen, ook indien die op de laatste plaats op de lijst staat.
Vervolgens gaan overgebleven stemmen naar de lijsttrekker en dan komt de eerstvolgende op de lijst aan de beurt. Het gaat er dus om dat het potentiële ‘derde blok’ zich drukker moet maken om zoveel mogelijk stemmen te halen in plaats van zich druk te maken om de plaats die men krijgt toebedeeld op de lijst.
Zelfs indien het ‘derde blok’ een aanzienlijk aantal stemmen haalt en voor coalitievorming in een regering in aanmerking komt met partijen met een niet zo besmet blazoen dan nog zal er hard moeten worden gewerkt om een halt toe te roepen aan partijen die hun mandaat ontlenen aan etniciteit en soevereiniteit in eigen. Dat is niet bevorderlijk voor natievorming en zoals blijkt vormt dit systeem een faciliterend vehikel voor corruptie en vriendjespolitiek.
Intussen hoeft een te hoge waarborgsom geen onoverkomelijk probleem te zijn voor inventieve kleine partijen. Crowdfunding bij de diaspora of oprichting van een daartoe bestemde rechtspersoon wordt al beproefd door één of meerdere van die kleine partijen. Een probleem is dus pas een probleem indien men geen oplossing heeft.
Rinaldo van Rhemen
De redactie van de Ware Tijd stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die worden geplaatst komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van de Ware Tijd. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken niet te plaatsen, of in te korten of te redigeren zonder dat die uit hun context worden gehaald.