DE WAARDE VAN JONGE LEVENS

door

Van verkeersongevallen tot zelfdoding en van steekincidenten tot schietpartijen, het verlies van jonge levens is de afgelopen tijd weer schrikbarend. Wat zwaarder op ons weegt als samenleving, is het gevoel dat we meer kunnen doen aan het behoud van sommige van deze levens. De schok wordt gevoeld op een persoonlijk niveau. Even wensen wij dat het anders was. Wij treuren mee met de naasten en tonen empathie. Maar al gauw gaan we weer over tot de orde van de dag, totdat het volgende geval zich aandient.
Zelfdoding heeft een element van gelegenheid en het moment. Er zijn diepere en constante mechanismen op de achtergrond, zoals trauma’s, stress en een gevoel van uitzichtloosheid. Maar het uiteindelijke besluit is vaak gebaseerd op een laatste impuls. In geval van het voorkomen van een eerste poging, worden vaak levens gered. Een deel van degenen met die intentie, komen tot inkeer en proberen het nooit meer. Het valt op hoe vaak de brug over de Surinaamse rivier gekozen wordt als bestemming voor het noodlottige besluit. Het is een begrip geworden in onze maatschappij, waar zelfs tegen geadverteerd wordt. Zou op dit drukke verkeersknooppunt, waar je nooit alleen bent en waar de hulpdiensten een aanwezigheid hebben, niet structureel wat meer oplettendheid, sociale controle en directe reactie mogelijk zijn? Het aanspreken van iemand die alleen is, wiens aanwezigheid daar onheilspellend aanvoelt, degene aan wiens bedoelingen er gewoon iets niet lijkt te kloppen die dag? Zijn er wat fysieke barrières of oplossingen te bedenken, zoals vangnetten of platformen die het gevaar op overlijden, wat afzwakken?
Beleidsregels zijn nog altijd hoognodig voor e-bikes. Kwetsbare verkeersdeelnemers zijn extra kwetsbaar, als de vakantieperiode jonge verkeersdeelnemers tijdens schooluren zonder begeleiding op straat aanwezig laat, als vakantiegangers uit het buitenland zonder al te veel bekendheid met de verkeersregels, de rijstijl van Surinamers en het links-rijden, aan het verkeer deelnemen.
Het gebruik van alcohol, verdovende middelen, medicijnen zonder recept of bijsluiter leidt tot verslavingen, het verergeren van depressies en het maken van verkeerde inschattingen en nemen van ondoordachte besluiten. De toegang hiertoe is niet volledig uit te bannen, maar oplettendheid onder naasten kan het ergste misbruik soms voorkomen.
In alle gevallen zijn gemeenschapszin, een plaats van geborgenheid, betrokkenheid en zorg voor elkaar, een positieve invloed op onze jongeren. Instituten en organisaties zoals de padvinderij, religie, sportverenigingen, serviceclubs, lijken voor de jongeren op TikTok, Snapchat en online-gaming, misschien niet meer van deze tijd. Zij bestaan nog steeds en doen zinvol werk, juist op het gebied van het leggen van verbindingen, zingeving, onderdeel zijn van iets groters dan een eigen ego in wording. We staan er vaak niet bij stil, maar jonge levens moeten we koesteren, redden en behouden.
The post DE WAARDE VAN JONGE LEVENS ..