De verwaarlozing van het André Kamperveen Stadion

door

INGEZONDEN

De Surinaamse Voetbalbond (SVB) bevindt zich in een bestuurlijke en sportieve crisis die steeds zichtbaarder wordt. Het André Kamperveen Stadion is daar het meest schrijnende voorbeeld van. Ooit was dit stadion het kloppende hart van het Surinaamse voetbal, een plek waar generaties voetballers groeiden en nationale trots werd gecreëerd. Vandaag de dag is het een symbool van mismanagement, verwaarlozing en een pijnlijk gebrek aan visie.

Terwijl de SVB zich richt op het luchtkasteel van een nieuw stadion, blijft het bestaande stadion in een staat van verval, zonder enige serieuze plannen voor renovatie of onderhoud. De huidige situatie stelt niet alleen de bond in een kwaad daglicht, maar schaadt ook de ontwikkeling van het Surinaamse voetbal op de lange termijn.

Nationaal monument

Wie het stadion vandaag betreedt, ziet direct de ernst van de situatie. De tribunes zijn in slechte staat, met kapotte en ontbrekende stoelen die het comfort en de veiligheid van toeschouwers ondermijnen. De veldverlichting voldoet niet aan de internationale normen, wat niet alleen een probleem is voor avondwedstrijden, maar ook voor de uitstraling van het Surinaamse voetbal op het internationale toneel.

De kleedkamers en andere faciliteiten zijn sterk verouderd en voldoen niet aan de eisen van een professionele sportomgeving. Dit alles zorgt ervoor dat het André Kamperveen Stadion steeds minder geschikt wordt voor officiële wedstrijden, met als gevolg dat de nationale ploeg haar thuiswedstrijden in het Franklin Essed Stadion moet spelen.

Het Franklin Essed Stadion biedt op korte termijn een alternatief, maar het is verre van een volwaardige vervanging. Het mist de capaciteit, uitstraling en historie van het André Kamperveen Stadion en het is duidelijk dat deze situatie niet duurzaam is.

Dat Suriname zijn belangrijkste wedstrijden niet meer in zijn eigen nationale stadion kan spelen, is een blamage die volledig te wijten is aan het falende bestuur van de SVB. Dit zou in elk ander land als een nationale crisis worden beschouwd, maar binnen de SVB blijft het opvallend stil. Er wordt geen actie ondernomen, geen verantwoording afgelegd en geen concreet plan gepresenteerd om het stadion te redden.

Luchtkasteel

De reden voor deze passiviteit is deels te vinden in de ambities van de SVB om een compleet nieuw stadion te bouwen. In 2023 werd aangekondigd dat er plannen waren voor een nieuw André Kamperveen internationaal stadion, mogelijk gefinancierd door een lening van de Indiase overheid. Dit project werd gepresenteerd als een grote stap voorwaarts, een noodzakelijke modernisering om Suriname als voetballand op de kaart te zetten. Maar in werkelijkheid is dit plan weinig meer dan een afleidingsmanoeuvre om het falen van de bond te maskeren. Een nieuw stadion bouwen, terwijl het bestaande in verval raakt, is niet alleen financieel onrealistisch, maar ook strategisch onverantwoord.

De SVB verkeert al in een diepe financiële crisis en heeft geen stabiele inkomstenbronnen waarmee ze een dergelijke lening kan terugbetalen. De begrotingstekorten stapelen zich op, sponsorcontracten zijn onzeker en de commerciële waarde van het Surinaamse voetbal blijft laag door het gebrek aan een goed functionerende infrastructuur. Zonder een gedegen financieringsplan en een duidelijke strategie voor exploitatie, zou een nieuw stadion geen oplossing zijn, maar een extra last die de bond verder de afgrond in duwt.

Wat nog zorgwekkender, is de manier waarop de SVB blijft weigeren verantwoording af te leggen. Er is geen onafhankelijke audit geweest om inzicht te krijgen in hoe de financiële middelen van de bond worden beheerd. Transparantie ontbreekt volledig en het publiek blijft in het duister tasten over wat er precies gebeurt met de subsidies, sponsorgelden en andere inkomstenbronnen. Dit gebrek aan openheid voedt de speculatie dat er sprake is van financieel wanbeheer of zelfs corruptie binnen de bond.

De vraag die steeds luider klinkt, is waarom de overheid niet ingrijpt. De staat heeft een duidelijk belang bij een goed functionerende voetbalinfrastructuur, zowel vanuit sportief als economisch perspectief. Een gerenoveerd André Kamperveen Stadion zou niet alleen het nationale voetbal ten goede komen, maar ook mogelijkheden creëren voor commerciële exploitatie, internationale wedstrijden en grotere sponsorcontracten. Toch blijft de overheid grotendeels afzijdig, waarschijnlijk omdat men vreest dat elke investering zonder strikte controle zal verdwijnen in de bodemloze put van de SVB.

Als de overheid besluit in te grijpen, moet dat op een manier gebeuren die voorkomt dat de SVB opnieuw zijn verantwoordelijkheden ontloopt. Er moeten strikte voorwaarden worden gesteld aan elke vorm van financiële steun. Zo moet er volledige transparantie komen over het beheer van het stadion, met een onafhankelijk comité dat toeziet op de renovatie en exploitatie. Daarnaast moet er een concreet plan komen waarin de SVB aantoont hoe ze het stadion structureel zal onderhouden en inkomsten zal genereren. Zonder deze waarborgen blijft elke investering een groot risico.

De oplossing …