De vele molenstenen om Santokhi’s nek (6): De koppigheid van de president

Het zal niet meevallen om in de schoenen van president Chandrikapersad Santokhi te staan. Hoewel hij continu beweert dat het de goede kant op gaat met het land, ziet hij zich voor steeds meer problemen staan. De molenstenen die inmiddels om zijn nek hangen, dreigen hem de das om te doen. In deze laatste aflevering: Santokhi’s eigen ego.

Tekst Armand Snijders

Beeld kabinet van de president

“Ik zal aan de VHP-voorzitter vragen wat hij precies bedoelde”, zei Santokhi begin januari op een vraag over zijn opmerkelijke kritiek een paar dagen eerder die hij uitte tijdens een partijbijeenkomst op de voormalige plantage Johan & Margaretha in Commewijne. Hij was ontevreden over het beleid van minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie. Het ministerie was beter af toen hij van 2005 tot en met 2010 daar minister van was, pochte het staatshoofd.

“De besluiteloosheid die dat tot gevolg heeft, zorgt voor heel veel onvrede onder het volk, die op veel fronten keer op keer wordt geconfronteerd met steeds terugkerende problemen omdat er geen keiharde spijkers met koppen worden geslagen”

De president gaf daags later geen concreet antwoord op de vraag of hij daadwerkelijk ontevreden is over Amoksi’s prestaties. Wel benadrukte de VHP-voorzitter dat hij als staatshoofd verantwoordelijk is voor het regeringsbeleid, inclusief het veiligheidsbeleid.

Hij verschool zich als president achter de voorzitter van de VHP, zijn andere ego. En daarmee werd één van de grootste mankementen van zijn leiderschap in de afgelopen jaren haarfijn blootgelegd. Hij kan die petten niet scheiden, wat een manco in het politieke systeem van dit land is. Feitelijk lijdt Santokhi aan een zeer lichte vorm van schizofrenie, waarbij hij het contact heeft verloren met de realiteit.

Allesbehalve een schoonheidsprijs

De last op zijn schouders is – mede door alle beschreven molenstenen die om zijn nek hangen – ongekend groot. De problemen waar zijn regering mee is en wordt geconfronteerd, zijn immens en zeker niet om jaloers op te zijn. Ga er maar eens op staan om de ellende waar de vorige regering het land mee heeft opgezadeld op te lossen.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het deze regering – die in werkelijkheid als los zand aan elkaar hangt – op bepaalde punten is gelukt om de financiën en economie weer redelijk in het gareel te brengen. Dankzij het ‘prudente beleid’ dat Santokhi zegt te hebben gevoerd, staat het land er een stuk beter voor dan voorheen, zo laat hij doorlopend weten. En er is niemand anders die het beter zal doen dan hij, zo vindt hij ook.

Maar de wijze waarop het herstel is gekomen en vooral de gevolgen die dat had voor een groot deel van de samenleving, verdient allesbehalve een schoonheidsprijs. De impact van de crisis is voor veel mensen nog steeds voelbaar, terwijl het al zo lang geleden beloofde licht in de tunnel voor hen nog lang niet zichtbaar is. Dus wat minder luid op de eigen borst kloppen, zou erg gepast zijn van de president.

Irritatie in de samenleving

Hij is vol van zichzelf en dat roept steeds meer irritatie in de samenleving op. Hij schroomt er zelfs niet voor om gevleugelde uitspraken van zijn illustere voorganger Desi Bouterse te gebruiken om zichzelf de hemel in te prijzen en critici terecht te wijzen. “Je hoeft niet van Chan te houden, Chan houdt wel van jou”, zo zei hij op zijn verjaardag. Maar deze vorm van plagiaat was misplaatst: van de inmiddels overleden volkspresident hielden veel mensen inderdaad, daar kan Santokhi niet aan tippen. Daarvoor staat hij veel te ver van het volk. Dat blijkt uit zijn hele gedrag.

Op zich is er niets mis mee dat een staatshoofd met de nodige egards en volgens bepaalde protocollen wordt behandeld, maar Santokhi overdrijft zijn eigen status wel heel erg. De hele entourage waarmee hij zich door het land begeeft bijvoorbeeld, met vele volgauto’s en minstens zes beveiligers, zijn daar een voorbeeld van. Op plekken waar hij komt, worden alle normale handelingen en werkzaamheden even stilgelegd, omdat de op papier belangrijkste man van het land aanwezig is.

Absoluut geen leiderschap

Een bron van ergernis in de samenleving over de president is dat hij sinds zijn aantreden absoluut geen leiderschap heeft getoond. Recentelijk is ook de irritatie binnen zijn eigen VHP toegenomen over alle schandalen binnen de regering, waar Santokhi heel weinig aan doet, maar die inmiddels wel ongekende vormen aannemen. Tenminste, als het gaat om bewindslieden die geen lid zijn van de VHP. Zo moeten, als het aan VHP-fractieleider Asiskumar Gajadien ligt, de ministers Delano Landvreugd (Binnenlandse Zaken/Abop), Dinotha Vorswijk (Grondbeleid en Bosbeheer/Abop) en Uraiqit Ramsaran (Transport, Communicatie en Toerisme; eerder Sociale Zaken en Volkshuisvesting/Pertjajah Luhur), worden ontslagen in verband met de …

...