De toekomst van het onderwijs: Docenten aan het woord

door

Met het oog op de toekomst van het onderwijs in Suriname en daarbuiten, organiseerde The Institute IED op donderdagavond 31 juli, het seminar ‘Leren 2.0 – Innoveren. Aanpassen. Disrupt’. Dit evenement markeerde tevens het tienjarig bestaan van het instituut en trok een divers publiek van onderwijsprofessionals, beleidsmakers en studenten.
De bijeenkomst werd geopend door moderator Charmain Belfor. Aanwezig waren onder anderen Patrick Brunings, minister van Olie, Gas en Milieu, Helima Poese, directeur Algemeen Vormend Onderwijs en twee afgevaardigden van de Amerikaanse ambassade, Rosalyn Wiese en Paul Brunings. De IIED benadrukte het belang van internationale betrokkenheid bij het gesprek over onderwijsinnovatie.
In de introductie werd het doel van het seminar duidelijk gemaakt: niet per se om ICT-docenten op te leiden, maar om breder te kijken naar de inzet van digitale technologieën in het onderwijs. “We willen meer digitale mogelijkheden aanreiken”, aldus de inleider.
Giovanni Robinson, directeur van een school voor voortgezet onderwijs, tevens masterstudent is in Educational Innovation, stelde dat er een grote kloof is tussen de realiteit van jongeren in 2025 en het vaak verouderde onderwijs dat zij nog krijgen. Hij stelde dat jongeren vandaag de dag opgroeien in een wereld vol digitale prikkels en informatie, maar dat klassikaal onderwijs daar onvoldoende bij aansluit: “Onze studenten leven in 2025, maar hun klaslokalen zijn blijven steken in 1995.”
AI-tools zoals ChatGPT en beeldgenerators bieden volgens hem veel mogelijkheden om leerstof te verrijken, maar de echte waarde ligt in de kritische benadering: “Technologie kan ons helpen denken, maar het neemt het denken niet over. Het is juist de taak van de docent om studenten te begeleiden bij ethische vragen, zelfreflectie en het ontwikkelen van moreel besef.’’
Robinson pleitte dan ook voor een herwaardering van de rol van de leraar. “We zijn geen wandelende encyclopedieën meer – dat doet technologie nu voor ons – maar we zijn belangrijker dan ooit. We zijn ontwerpers van betekenisvolle leerervaringen, begeleiders in groei.” Robinson benadrukte, dat onderwijsvernieuwing ook zelfonderzoek van de docent vereist: “Kan ik mijn eigen lessen nog relevant noemen? Geef ik studenten voldoende ruimte om hun stem te laten horen?”
Volgens hem moet professionalisering vanzelfsprekend zijn binnen het leraarschap van de 21ste eeuw: geen opgelegde verplichting, maar een innerlijke motivatie om relevant te blijven.
Robinson sloot af met de boodschap dat als het onderwijs niet meebeweegt met de tijd, het slechts voorbereidt op een wereld die niet meer bestaat: “Onderwijs moet leren om te denken, te kiezen en bij te dragen als wereldburger.”
The post De toekomst van het onderwijs: Docenten aan het woord ..