De teloorgang van de NPS (deel 1)

Het zijn treurige dagen voor de NPS.   Ik zag het voor mijn ogen gebeuren, Ronald Venetiaan die gebroken werd door de manier waarop het partijbestuur zijn adviezen negeerde, uit de coalitie met de VHP stapte om de NDP te joinen.
Ik zag dit al vijftien jaar geleden aankomen. Ik waarschuw al jaren tegen de NDP-koers van Rusland en ik kan begrijpen dat men mij negeert, wie ben ik, ik ben maar een muzikant die een keer DNA lid mocht zijn. Maar dat men de adviezen van de erevoorzitter, gewezen voorzitter en drie maal president gewoon als lucht voorbij laat waaien, geeft aan dat er iets goed mis is in de NPS van Rusland. Hoe kon het z over komen?
Asewa Otono 2010
In de nadagen van het voorzitterschap van Ronald Venetiaan organiseerde de NPS in 2010 in Asewa Otono aan de Prinsessestraat een symposium over de toekomst van de partij. Samen met onder anderen Stephanie Bram en Shanti Venetiaan mocht ik meehelpen aan de organisatie. Iedereen wist dat Venetiaan zou stoppen en er werden namen genoemd van mogelijke opvolgers. Verschillende mensen waren gevraagd om een presentatie te verzorgen, waaronder ook Gregory Rusland, maar hij bedankte voor de eer vanwege onvoldoende voorbereidingstijd of zoiets. Tijdens het symposium viel me op dat hij helemaal achter in de zaal ging zitten. Hij participeerde bijjna niet. Hij zat in een groepje. Ik wist toen nog niet dat hij bezig was met zijn campagne tegen Venetiaan en in het verlengde daarvan, tegen Ivan Fernald, die de voorkeur van Venetiaan genoot.
Bestuursverkiezingen 2012
Rusland wist een aantal mensen die ontevreden waren met de tegenvallende verkiezingsresultaten om zich heen te verzamelen. Bij de verkiezingen van 2010 kreeg de NPS 29.452 stemmen en behaalde 4 van de 51 zetels in het Parlement. Venetiaan werd gezien als de oorzaak van de neergang van de partij. Dit sentiment plus –volgens nooit bewezen, maar onder vier ogen wel toegegeven- geschenken, bezorgden Rusland bij de interne partijverkiezingen een krappe meerderheid. Van de 11 stemmen gingen er 7 naar Rusland en 4 naar Fernald.   Op 17 juni 2012 werd Rusland gekozen tot voorzitter van de NPS.
In mijn archief trof ik de brief aan die Ivan Fernald schreef aan de leden van de partij na de verkiezing van Rusland. Ik plaats delen uit deze brief als illustratie van de morele integriteit van de originele NPS cultuur, die door Fernald wordt getoond. In de vele jaren die volgden bleef hij de partij trouw dienen, zowel in het wetenschappelijk bureau JAPIN als in het het veld. Hij was het eens met de kritiek die ik leverde, maar vond het belangrijk dat de partij niet geschaad werd. Zelfs toen vorige week bekend werd dat hij zich terugtrok uit de partij hield hij zich aan die lijn en deed hij zijn best de partij niet te schaden. Tijdens interviews in de media, zoals in het programma To The Point bij Apintie TV, weigert hij de vuile was buiten te hangen en Rusland persoonlijk aan te vallen. De brief van 30 juli 2012.
Aan de onderafdelingen van afdeling Paramaribo
De verkiezing van de nieuwe voorzitter van de Nationale Partij Suriname heeft op 17 juni zijn beslag gehad. De enerverende periode van campagnevoering is hiermee beëindigd.
Ik heb de behoefte om mijn erkentelijkheid en dank tot uitdrukking te brengen voor het vertrouwen en ondersteuning die u mij gegeven heeft tijdens de campagne.. Ik dank u dat u voor mij gekozen heeft in de onderafdeling en dat dit uiteindelijk tot uitdrukking is gebracht bij de stemming op 17 juni voor het voorzitterschap van de NPS. Ik vraag u mijn dank ook door te geleiden naar de leden van uw onderafdeling.
Paramaribo, het stadsdistrict ,met het grootste ledenaantal en het grootste politiek potentieel, heeft samen met 3 andere afdelingen op mij gestemd. Dit heeft helaas niet geresulteerd in het verwerven van het leiderschap. Het voorzitterschap van de partij is niet behaald maar laten wij niet vergeten dat met de stem van Paramaribo een numerieke meerderheid gekozen heeft voor het gedachtegoed zoals ik zulks tijdens de campagne heb gepresenteerd.
Ik heb een goede strijd gestreden en kon met opgeheven hoofd het “veld” verlaten. Mijn campagne is stijlvol geweest en de instructies aan sympathisanten duidelijk. Ik heb mijn waardigheid behouden. Ik ben niet bezweken voor opportunistische doeleinden . Ik heb niet op de man gespeeld; zelfs niet toen mij duidelijk werd dat mijn vrienden in het andere kamp mij in hun campagnevoering smalend probeerden te degraderen tot “ remote control “ van Vene.
Ik heb mij niet bezig gehouden met negatieve issues. Mijn kracht is geweest mijn heldere boodschap en concrete programmapunten om samen te werken aan een grote stabiele politieke partij. Wij gaan voor een nieuwe elan. Wij moeten representanten zijn van een nieuwe orde van waardigheid, vernieuwing,dynamiek , kundigheid en progressie. Daar gaan wij voor en dat beeld wil ik uitdragen. De NPS moet zich intern versterken en onze partij moet zich sterk maken voor financieel-economisch leiderschap en een substantiële bijdrage leveren voor een sociaal rechtvaardige samenleving.
Wij moeten niet bij de pakken neerzitten. De NPS staat voor grote uitdagingen en de nieuwe voorzitter Dr. Gregory Rusland, verdient alle ruimte om leiding te geven en zich als zodanig te profileren. There is no time to lose. De Nationale Partij Suriname moet explosief groeien en het traject moet ingezet worden op weg naar de verkiezing 2015. Ik zal mijn onbaatzuchtige bijdrage blijven leveren.
Ivan Fernald
Geen opleving, maar leegloop
Het voorzitterschap van Rusland ging niet gepaard met een opleving van de partij. Bij de verkiezingen van 2015 kreeg de NPS maar 16.049 stemmen in de V7 coalitie met de VHP. Ondanks deze verpletterende terugslag werd Rusland in 2016 herkozen tot partijvoorzitter. Bij de verkiezingen van 2020 maakte de partij een kleine come back met 32,394 stemmen en kreeg daarvoor 3 zetels in DNA. Bij de jongste verkiezingen van 2025 zakte de partij qua aantal stemmen terug naar 31.985 maar verwierf dankzij het gewijzigde kiesstelse 6 zetels in DNA.. Het binnenhalen van “externe krachten” zoals Milando Atompai heeft niet geholpen. Tegenover het aantal stemmen dat door dezen werden binnengehaald staat een onbekend, maar op zijn minst even groot aantal stemmen van traditionele NPS stemmers die van schrik wegbleven.
De leegloop van topkader van de NPS uit de partij van Rusland is alarmerend. Prominente personen met maatschappelijke status en reputaties zoals Armand Zunder van de Reparatiebeweging, Sunil Oemrawsing van de mensenrechtenbeweging, John van Coblijn, voorzitter van afdeling Paramaribo, Murvin Leeflang, vakbondsleider, en meer recent Wayne Telgt, journalist, hebben de partij verlaten. Vele anderen hebben zich in stilte teruggetrokken. Enkele dagen geleden trad Ivan Fernald,, voormalig minister van Defensie en onderwijsdeskundige, uit de partij.
Ik kreeg van een kennis het volgende whatsapp bericht: GM Wim. How is life? Ik vraag me af waar de supporters van Fernald blijven. Hij heeft zijn nek uitgestoken en moet massaal worden ondersteund. Waarom gebeurt dat niet??
Mijn antwoord was: De partij is ernstig verzwakt. Uitgehold. Er zijn nog voornamelijk baantjesjagers en van de leiding afhankelijke leden overgebleven.
De nederlaag van 2015.
Op vrijdag 29 mei 2015, enkele dagen na de grote verkiezingsnederlaag, zat ik met leden van de Adviesraad bij voorzitter Rusland op de kamer. Daarover schreef ik een kort verslag, als volgt..
Ik heb de voorzitter voorgesteld vrijwillig het voorzitterschap terug te geven aan de partij. Niet als consequentie van een door evaluatie aangetoond falen, maar als een daad met massapsychlogische impact die de weg vrijmaakt voor een nieuw begin. Ik ben niet geïnteresseerd in evaluatie op dit moment.
Evaluaties worden gebruikt als stokken om mensen te slaan. In het uitgebreide netwerk van oorzakelijke factoren kan iedereen die dat wil gemakkelijk stokken, stenen en andere voorwerpen vinden om mee te slaan en te gooien.   Ik ben nog minder geinteresseerd in de vaststelling cq de toekenning van schuld. Een eerlijke vaststelling van schuld vraagt om een uitgebreid juridisch proces. Wij zijn een politieke partij en we pakken politieke problemen aan met politieke middelen.
Als hij blijft aanzitten laat hij ons geen keus voort te gaan met een evaluatie van zijn functioneren als voorzitter. Al is het net van oorzaken nog zou uitgebreid: geen enkele evaluatie van onze dramatische nederlaag kan om de voorzitter heen.   Het is jammer dat de voorzitter niet inziet dat vrijwillige teruggave van het voorzitterschap op dit moment het beste is wat hij kan doen voor zichzelf en voor de partij.   Zijn offer zou een morele overwinning zijn, een daad in de richting van een betere politiek, een handeling met een eductieve impact, een paradigmaverschuiving in de politieke cultuur van de NPS.   Maar nee, geen paradigmaverschuiving: op de vergadering maakte de voorzitter opmerkingen in de zin van:

Politiek kost heel veel geld.
We hebben grote donoren nodig en die zijn schaars geworden.
we “moeten open staan” voor vormen van samenwerking met de NDP, zij het ‘niet tegen elke prijs’.
Het volk wil geen verhalen over goed bestuur, het wil brood en spelen, geld in het handje.
Niemand anders dan de voorzitter heeft ervoor gezorgd dat er geld op tafel is gekomen voor de verkiezingen. Er is niemand anders in beeld die de partij kan leiden.
We hebben Venetiaan ondanks gestaag toenemende electorale verliezen vijftien jaar lang nooit gevraagd om het voorzitterschap terug te geven, waarom vragen we dat na drie jaar voorzitterschap aan Rusland ?
We moeten de voorzitter dankbaar zijn voor deze uitslag, want zonder hem zou het nog erger zijn geweest.
Er zal geïnvesteerd worden in Grundyari: er zal o.a. een cybercafe komen voor de jeugd.

De geest die hier naar voren komt verschilt van de visie die is geformuleerd in het Strategisch Plan 2013 en in de documenten van het symposium van 2010: een partij die het eigendom is van de leden, een partij die culturele waarden omzet in beleid.
In plaats van standvastigheid in de enige eerbare en leefbare positie – onverzoenlijkheid tegenover de criminaliteit en corruptie die ons politiek systeem hebben gecoupt – zien we defaitisme (’open mind’ voor ouvertures van de NDP), maar ook racisme (‘samenwerking met de VHP is niet goed voor ons’) en druk van kapitalisten (‘politiek is duur, grote sponsors drogen op in de oppositie’) Dit zijn de kwade geesten die door deze verkiezingsuitslag zijn opgeroepen.
Ik verwerp deze negatieve beoordeling van het Surinaamse volk. Inderdaad zijn er velen door armoede, onwetendheid, vervreemding en anomie vatbaar voor omkoperij en intimidatie. Maar de meeste mensen verlangen naar een beter leven, met eerlijke kansen voor hun kinderen en een waterpas maatschappelijk speelveld. Het is de ondemocratische politiek die veel mensen gemaakt heeft tot calculerende profiteurs die bij de poort van het stemburo zitten te wachten op de man met de bruine enveloppe. Moeten wij daarom onze principes laten varen en ook op de populistische toer gaan?
Ik verwerp het defaitisme en de valse profeten die ons leren dat de NPS alleen kan herstellen als we ons losmaken van de samenwerking met de VHP.
Het probleem met onze achterban is niet de VHP of de hindostanen. V7 heeft verloren omdat de NPS heeft verloren. Het probleem is de NPS zelf. De stem van de NPS was zwak, waardoor Santokhi te luid overkwam.   Misschien was dit een strategie. Maar ook intern is de partij zwak. De leden hebben weinig te zeggen in de partij. Er is geen ledenadministratie, geen contributiesysteem, geen stemrecht in het congres, geen kadervorming. Er zijn geen regelmatige vergaderingen waarbij allen betrokken worden. Er is daardoor ook weinig mogelijkheid voor conflictbeheersing.
Arron zei : NPS moet een instrument voor nationale ontwikkeling zijn. Dat is deels een politieke, deels een pedagogische taak. .
We zijn ver verwijderd van dat ideaal. Het land wordt beheerst door een politieke mafia.. Het is een grabbelton voor imperialisten. Het Venezuala-scenario voorspelt niet veel goeds: een populistische dictatuur die zich makkelijk handhaaft tegenover een gefragmenteerde oppositie, met intimidatie door criminelen en geld van imperialisten.   We moeten onszelf niet voor de gek houden met praatjes van ‘er komen vervroegde verkiezingen’. We moeten ons instellen op een langdurig en moeizaam proces.
We zullen nieuwe manieren moeten vinden om brede maatschappelijke coalities te bouwen voor de democratische rechtsstaat. We moeten de diversiteit in onze samenleving een stem geven. We moeten de progressieve democratische stromingen in Suriname bundelen. We moeten netwerken met de media, de vakbonden, buurtverenigingen, special interest groups en sleutelfiguren in alle lagen en sectoren van de samenleving.
Grundyari moet een centrum zijn van politieke gedachtenvorming en politieke activiteit. Geen soos of cybercafe.
Martin Schalkwijk heeft het bij een evaluatie van de verkiezingsuitslag voor de ‘Kenniskring’ in het Lala Rookh gebouw gezegd: de NPS moet aan zichzelf werken.
Paramaribo, donderdag 4 juni 2015
In 2016 schreef ik de volgende notitie aan partijgenoten.
Besten,.
De rol die de NPS nu had moeten spelen, gezien haar voorgeschiedenis, is die van de organisator van een nieuwe progressieve politieke coalitie, sociaal-democratisch, activistisch, radikaal, met de vakbonden, de NGO’s, etc. . Gezien de band met de creoolse middenklasse en de stedelijke arbeidersklasse is die rol haar op het culturele lijf geschreven.   Maar we zien niets van de rode ziel van de frambo in de huidige NPS. Toen we met Wij zijn Moe de grote confrontatie hadden met Bouterse op het plein, toen we de kranslegging hadden bij het mensenrechtenmonument, waar was de NPS ?
Gregory Rusland is een anomalie: een neo-liberale, ideologisch ongeletterde technocraat, zonder een grote visie voor het land. Hij heeft me een keer gezegd dat hij “niet veel weet van socialisme en klassenstrijd en dat soort dingen”. Dat verbaasde mij. Ik had verwacht dat kinderen van Harold Rusland “dit soort dingen” zouden weten.   Ik voel me niet geremd om deze info uit een vertrouwelijk gesprek met jullie te delen, omdat ik gaandeweg het gesprek merkte dat Gregory stilletjes bezig was mij te tapen. Hij vroeg toen nog wel netjes of ik er geen bezwaar tegen had, maar het kwaad was al geschied.   Voor mij had hij op dat moment afgedaan. Hij was niet bezig met een open gesprek om tot beter onderling begrip te komen, hij was bezig mij te framen.
Maar we moeten de big picture in de gaten houden. Niet Gregory is nu ons grootste probleem, Bouterse is. De petitie verdient massale ondersteuning.
Groeten, Wim.
Deze stukken teruglezend besef ik weer eens hoe erg de NPS vanaf 2012 stil is blijven staan. In plaats van de partij te doen herleven door democratie en het hernieuwen van de maatschappelijke coalitie van de originele NPS (de intelligentsia, de vakbeweging en de stedelijke middenklasse) heeft Rusland geprobeerd die groei te bewerkstelligen door de mofina terug te winnen via een associatie met de NDP, een partij van de maatschappelijke coalitie tussen grootkapitaal en mofina.. De NPS breekt op de rotsen,van de politieke soela’s.maar Rusland is veilig aan wal met zijn oil and gas belangen. We gaan in een volgende aflevering van deze column verder in op de teloorgang van Ruslands NPS.
willemjanbakker95@gmail.com
The post De teloorgang van de NPS (deel 1) ..

...