De prijs van goedgelovigheid in de Surinaamse maatschappij

In de Surinaamse samenleving hechten velen waarde aan vertrouwen, familiebanden en saamhorigheid. Deze culturele waarden zijn zonder twijfel mooi, maar ze kunnen ook een keerzijde hebben. In een maatschappij waar “het goede in mensen zien” als een deugd wordt gezien, komt het vaak voor dat rode vlaggen genegeerd worden — met pijnlijke gevolgen.

Neem bijvoorbeeld de situatie van mevrouw Tjin, een hardwerkende alleenstaande moeder uit Paramaribo. Ze besloot haar spaargeld te investeren in een kleinschalige ‘vrienden coöperatie’, geleid door een buurvrouw die ze al jaren kende. De belofte van snelle winst en de vertrouwde relatie wogen zwaarder dan haar twijfel. Een paar maanden later bleek het om een piramidespel te gaan.

Het geld was verdwenen, en met haar vertrouwen in de gemeenschap ging ook haar financiële zekerheid in rook op.

Een ander voorbeeld is de jonge ondernemer Mitchell uit Nickerie. Hij gaf een vriend toegang tot zijn zakelijke bankrekening om samen een importbedrijf te starten. Ondanks waarschuwingen van anderen wilde Mitchell geloven in loyaliteit en groei samen met een bekende. Uiteindelijk werd hij opgelicht: zijn partner trok met het geld weg naar het buitenland.

De Surinaamse cultuur van gastvrijheid, begrip en vergevingsgezindheid is prachtig, maar mag niet ten koste gaan van zelfbescherming. Rode vlaggen zijn er niet voor niets. Het negeren ervan, hoe goed je intenties ook zijn, kan leiden tot verlies van geld, vertrouwen of zelfs je toekomst.

In een tijd waarin economische druk en sociale uitdagingen toenemen, is het essentieel om waakzaam te blijven. Goedgelovigheid is geen schande, maar gezond wantrouwen is soms noodzakelijk — zelfs in een warme samenleving als de onze.

Want wie zijn ogen sluit voor waarschuwingen, loopt het risico blindelings een afgrond in te stappen.

...