De Oranjetuin: een historisch monument in verval

INGEZONDEN
De Oranjetuin, gelegen aan de Nassylaan in Paramaribo, is de oudste begraafplaats van Paramaribo. Het is een plek van historische betekenis, waar talloze mensen hun laatste rustplaats hebben gevonden. Maar deze begraafplaats, die ooit een eerbetoon was aan de overledenen en het Surinaamse verleden, is vandaag de dag een tragisch voorbeeld van verwaarlozing.

De regering, de commissie Monumentenzorg en andere autoriteiten hebben deze historische plek compleet uit het oog verloren. De begraafplaats is overwoekerd met onkruid, bomen groeien dwars door de grafstenen en de omgeving ademt een sfeer van verwaarlozing die niet past bij een monument van zulke historische waarde.

“De Oranjetuin verdient het om een trots symbool van het Surinaamse verleden te zijn, niet een vergeten en verwaarloosd terrein”

Een vergeten monument
De Oranjetuin is niet zomaar een begraafplaats. Het is een plek die getuigt van de geschiedenis van Suriname, van de koloniale tijd tot de onafhankelijkheid. Onder de vele historische figuren die er begraven liggen, behoort Elisabeth Samson, een vrije zwarte vrouw die in de achttiende eeuw uitgroeide tot één van de rijkste en meest invloedrijke personen van haar tijd. Haar leven en nalatenschap zijn een krachtig symbool van Surinames geschiedenis, van veerkracht en ondernemerschap tegen de achtergrond van slavernij en koloniale onderdrukking.
De begraafplaats herbergt daarnaast de graven van voormalige slavenhouders, soldaten, politici en andere prominente figuren die een belangrijke rol hebben gespeeld in de geschiedenis van het land. Maar ondanks deze immense historische waarde wordt de Oranjetuin in de steek gelaten. Het monument staat letterlijk en figuurlijk in de schaduw van de moderne stad Paramaribo, met weinig tot geen aandacht van de overheid.
Toeristen die de begraafplaats bezoeken, komen vaak op zoek naar een stukje geschiedenis en cultuur, wellicht aangetrokken door het intrigerende verhaal van Elisabeth Samson. Maar in plaats daarvan worden ze geconfronteerd met een beeld van achterstallig onderhoud. Onkruid, vervallen grafstenen en overwoekerde paden domineren het terrein.
Het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan sinds de begraafplaats voor het laatst werd onderhouden. Dit is niet alleen een gemiste kans voor de toeristenindustrie, maar ook een grove belediging voor de herinnering van de overledenen die hier hun laatste rustplaats vonden. Het feit dat een icoon als Elisabeth Samson in deze omstandigheden begraven ligt, maakt de verwaarlozing des te pijnlijker.
Een schande
De huidige staat van de Oranjetuin getuigt van een schokkend gebrek aan verantwoordelijkheid van de betrokken instanties. Het lijkt alsof de enige aandacht die de begraafplaats krijgt, is om te voorkomen dat het terrein volledig wordt opgeslokt door de natuur. Zelfs deze minimale inspanning lijkt onvoldoende, aangezien de begraafplaats jaar na jaar verder wegzinkt in een staat van verwaarlozing.
De commissie Monumentenzorg, opgericht met de expliciete taak om historische monumenten te beschermen en te onderhouden, heeft in deze zaak pijnlijk gefaald. Dit is geen kleine tekortkoming, maar een ernstig verzuim dat het culturele en historische erfgoed van Suriname in gevaar brengt. Het is beschamend en onbegrijpelijk dat een commissie, die bij wet verantwoordelijk is voor het behoud van nationaal erfgoed, geen enkele daadkracht toont om de begraafplaats te redden van zijn huidige verval.
Deze apathie wijst op een dieper probleem: het schijnbare gebrek aan politieke wil en urgentie om historische monumenten te behouden. De verwaarlozing van de Oranjetuin laat zien dat het behoud van erfgoed geen prioriteit lijkt te zijn voor beleidsmakers, ondanks de onvervangbare waarde van deze plekken.
Dit gebrek aan actie is niet alleen een verraad aan de geschiedenis van Suriname, maar ook een ontneming van de toekomstige generaties om hun wortels en cultuur te begrijpen en te eren. De vraag die zich opdringt is pijnlijk duidelijk: hoe lang blijft Suriname toestaan dat zijn geschiedenis letterlijk en figuurlijk in het onkruid verdwijnt?
(lees verder onder de )

[: Otter]Geen besef belang cultuurbehoud
De Oranjetuin zou één van de prioriteiten moeten zijn, maar in plaats daarvan lijkt het alsof de commissie haar verantwoordelijkheid heeft afgewimpeld. Al jarenlang komen regeringen en bestuurders en gaan ze weer, maar geen enkele heeft echt aandacht besteed aan het behoud van deze begraafplaats. Het is moeilijk te begrijpen waarom de Oranjetuin zo wordt verwaarloosd, gezien de enorme waarde die het heeft voor de geschiedenis van Paramaribo en Suriname.
Er zijn tal van andere landen die trots zijn op hun historische begraafplaatsen en die veel investeren in het onderhoud ervan. Deze plaatsen worden gekoesterd en goed onderhouden, zowel voor de bewoners van de stad als voor toeristen die deze monumenten bezoeken. Waarom is Suriname dan niet in staat om hetzelfde te doen voor de Oranjetuin? De reden is simpel: het ontbreekt aan politieke wil en aan de besef van het belang van cultuurbehoud.
De Oranjetuin bevindt zich in het hart van Paramaribo, dicht bij …

...