DE ONDERHANDELINGSTAFEL

Santokhi heeft partners nodig om nog een kans te maken om door te regeren. Het beleid, dat symbool is komen te staan voor zijn regeertermijn en zijn regeer-ambities, zal niet heelhuids de onderhandelingstafel overleven. Er zal kritisch gekeken worden naar het politiek kapitaal en de begrotingsruimte die nodig is om door te zetten, en ook naar welk politiek risico de partijen lopen die tijdens de campagne, kritisch geweest zijn over de keuzes.
Royalty’s Voor Iedereen
NPS, PL, ABOP en NDP vinden allemaal, dat de royalty’s uit olie- en gasinkomsten, gedeeltelijk rechtstreeks aan het Surinaamse volk, uitgekeerd moeten worden. Sommige van hen hebben zelfs hogere bedragen genoemd dan de VHP. Een vorm van royalty distributie aan het volk, zal onderdeel worden van een regeerakkoord. Belangrijk is of de eis gesteld zal worden, dat royalty’s eerst verdiend moeten worden, of dat door middel van voorschotten vanuit overheidsbanken of banken onder overheidsinvloed, er in principe schulden gemaakt zullen worden onder deze noemer, voorafgaand aan de werkelijke offshore olieproductie.
Mennonieten
Ondanks de aankondiging, dat de mennonieten niet van overheidswege actief zouden zijn, weet eenieder die zich een beetje in het zuidelijk gedeelte van Groot-Paramaribo voortbeweegt, wél beter. NPS en NDP hebben zich via hun fracties verzet tegen de komst van deze kolonisten, terwijl ABOP diverse vormen van steun verleend heeft. PL heeft in de gebieden waar de mennonieten hun zinnen na wijziging van de koers op hebben gezet, een achterban die aanvankelijk kan verdienen aan de komst, maar op termijn voor haar belangen moet vrezen. Al in de regering was PL sceptisch over de gang van zaken en van hen kan een kritische houding verwacht worden. Op dit punt zal naar verwachting het beleid gewijzigd moeten worden, als een coalitie gesmeed moet worden.
Brug die Suriname en Guyana verbindt
NPS is geen directe voorstander van de brug over de Corantijnrivier als prioriteit en heeft qua grensontsluiting, meer aandacht voor Frans-Guyana en op termijn Brazilië. NPS heeft zich het meest actief van de partijen met meerdere zetels, verzet tegen de bezetting van Tigri door Guyana, in feite reeds voor en tijdens de onafhankelijkheid. NPS is ook de enige partij die de juridische en morele verantwoordelijkheid bij Nederland blijft neerleggen, voor de staatkundige overdracht van grenzen, waarvan de overdragende kolonisator, de integriteit in feite niet heeft weten te garanderen. NDP had opruiende woorden vanuit de oppositie, maar is heel vaak even dicht tegen Guyana aangekropen, als het ging om de grenskwestie, visserij en samenwerking qua offshore. Op dit onderwerp valt een akkoord tussen de NDP en de VHP te verwachten over de beleidslijn van Santokhi en Ramdien, maar geen akkoord met de NPS.
IMF-programma
VHP heeft bewust met twee monden gesproken over een tweede IMF- programma, waarbij Santokhi als ‘bad cop’, de deur niet open wilde doen en Raghoebarsing als ‘good cop’, de optie warm hield. Dit is geen toeval. VHP wil de lusten van gegarandeerde betaaltranches en technische ondersteuning, maar niet de lasten van beperkingen op leencapaciteit en impopulariteit onder het volk, dat gebukt gaat onder de sociaal vernietigende maatregelen. Dit is geen abstractie: VHP heeft zonder een begroting aan te nemen, de totale schuld van de staat Suriname en zijn parastatale instellingen sedert het vertrek van het IMF, met meer dan een miljard USD uitgebreid.
Zowel NPS als NDP hebben kritiek geuit op de gang naar het IMF, het moment waarop daarvoor gekozen is, de wijze waarop het programma is uitgevoerd en het feit dat de maatregelen sociaal-maatschappelijk de onderste klasse met roofbouw, vernietigd hebben. NPS ziet volgens haar campagne, geen noodzaak voor een tweede IMF-programma en is streng over de eventuele voorwaarden daarvan. NDP heeft in 2016 zelf met het IMF geflirt, maar is door massaprotesten van dat pad afgeweken. Naar verwachting zal NDP, als het toegang tot valuta betekent, akkoord gaan met het IMF.
De lokroep
De partijen die zetelwinst hebben doorgemaakt, voelen zich gesterkt om de partij met zetelverlies hun wil op te leggen, maar NPS leunde in deze verkiezingen niet op beleidsinitiatieven, maar op de algemene vaagheden van ‘stabiliteit’ en ‘goed bestuur’. NDP deed vooral aan kritiek en negatieve campagnevoering. Zij heeft dus geen eigen beleidsbelofte om concreet in te lossen en daarmee een bepaalde flexibiliteit in onderhandelingen. De verleidelijke lokroep van regeermacht, lonkt ook. NDP is cynisch in de optie tot reshuffling en vervangbaarheid van de poppetjes, terwijl NPS doorgaans, rust en een vast gezicht op een ministerie wil hebben. Hier houden wij rekening mee aan de onderhandelingstafel en de manoeuvres die het volk mag verwachten in de aanloop naar de verkiezing van een DNA-voorzitter en ondervoorzitter, een president en een vicepresident. De klok tikt, want de grondwet geeft voor de eerste ronde, een …

...