De kluts kwijt

door

SERIEUS!? / Ivan Cairo
Na meer dan de helft van m’n leven de Surinaamse politiek en politici te hebben gevolgd probeer ik hun  uitspraken en handelingen niet meer te begrijpen. Ik verbaas me er eigenlijk ook niet meer over wanneer ik zaken hoor waarvan ik denk dat die anders aangepakt zouden kunnen worden. Toch ging ik gisteren rechtop zitten toen president Santokhi tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen in het parlement inging op zaken die een paar dagen eerder door fractieleiders waren besproken.

De president sprak over zijn beleidsvoornemens om de bauxietvoorraden in West-Suriname in productie te brengen. Op 25 november jongstleden is een Memorandum of Understanding (MoU) getekend met het Chinese bedrijf Chinalco om de reserves in het Bakhuisgebied te ontginnen. De presidentiële werkgroep die deze voorlopige overeenkomst heeft voorbereid heeft in duidelijke woorden tijdens een persconferentie aangegeven dat het uitsluitend gaat over ontginning en export van bauxiet.

‘Terecht stelt oud-assembleelid Carl Breeveld dat indien de natuurlijke rijkdommen voor een grijpstuiver worden weggegeven aan buitenlandse bedrijven de mineralen liever in de grond kunnen blijven’

Mijn oren begonnen daarom direct te klapperen en ik raakte de kluts kwijt toen ik de president gisteren hoorde zeggen dat hij en zijn regering voorstander zijn van een geïntegreerde bauxietindustrie in West-Suriname. Dus niet slechts bauxietexport. Hoe dan? Hoe ben je voorstander van een geïntegreerde bauxietindustrie compleet met aluinaarderaffinaderij en aluminiumfabriek, wanneer de MoU uitsluitend gaat over opgraven en exporteren van bauxiet? Hoe heeft de commissie dan mandaat gekregen om een intentieverklaring met Chinalco te tekenen alleen op basis van bauxietproductie en -export?
Probeert de president een loopje met ons gezond verstand te nemen? Of had zijn commissie hem niet verteld dat raffinage en aluminiumproductie niet in het plaatje voorkomen? Of houdt hij de Chinese maatschappij gewoon een worst voor? Was het een trucje om de schuldherschikking met China veilig te stellen en het parlement het ‘vuile werk’ te laten doen bij de behandeling van de concept-Mineralenovereenkomst met Chinalco en deze te doen afwijzen?
In ieder geval schijnen grote delen van de samenleving zich zorgen te maken om het weggeven van de bauxietreserves aan een buitenlandse maatschappij. Terecht stelt oud-assembleelid Carl Breeveld dat indien de natuurlijke rijkdommen voor een grijpstuiver worden weggegeven aan buitenlandse bedrijven de mineralen liever in de grond kunnen blijven. Nu de president heeft gezegd dat hij en zijn regering voorstander zijn van een geïntegreerde bauxietindustrie in West-Suriname verwacht ik niet minder dan dat het parlement als collectief de concept-Mineralenovereenkomst zodanig aanpast dat in het westen van het land een geïntegreerde bauxietindustrie komt.-.
ivancairo@yahoo.com