De chaos is compleet!

DE SNIJD / Armand Snijders

De regering van Chan trof bij het aantreden bijna vijf jaar geleden een enorme chaos aan die zijn voorganger Desi met de paarse partij had achtergelaten. Het pleit voor hem – Chan – dat hij deze rommel met zijn ‘niet zo-dreamteam’ deels heeft weten op te lossen, maar de chaos is eerlijk gezegd gebleven en veel zaken die hij wilde aanpakken, zijn verergerd.ADVERTISEMENT

De redenen laten zich raden: verkeerde – of zelfs foute – mensen op veel posten, een zeer wankele coalitie met een wankelend beleid en bovendien een vicepresident met wie het slecht eten was/is. En niet te vergeten: Chans over het paard getilde ego, dat er echt van overtuigd is dat hij geweldig is.

“Het is te hopen dat de aangifte die is gedaan door politieke partijen serieus door het Openbaar Ministerie wordt opgepakt en het onderzoek geen onbevredigende smaak in de mond van de burgers achterlaat”

Het land zou er stukken beter voor hebben gestaan als hij zijn beloftes van goed en transparant bestuur was nagekomen en hij echt dat frisse, vernieuwende beleid had gevoerd in plaats van stiekem allerlei dealtjes in achterkamertjes te sluiten omwille van zijn partijgenoten en vrienden.

Iedereen weet wat er is gebeurd en dus is die beloofde omwenteling achterwege gebleven. Maar goed, ze zijn politici, of ze nou Chan, Salam, Ronnie, Gregory of Jenny heten. Het is zogezegd één pot nat. En dat al minstens een halve eeuw.

Overigens, voor ambtenaren is Chan wel weer even goed, getuige het extraatje dat zij deze en volgende maand krijgen. Maar die SRD 1.500 die ze alleen maar ontvangen omdat hij hoopt dat ze zich dan gedeisd zullen houden in de aanloop naar de verkiezingen, is slechts een heel karige pleister op hun dunne boterham.

De meeste andere werkenden mogen het wat hem betreft maar uitzoeken, met onder meer een minimumloon waar niemand behoorlijk rond van kan komen. En omdat voor veel gezinnen de overmakingen voor de koopkrachtversterking zonder mededeling is gestaakt, betalen zij nu het extra harde gelag. Maar geloof me: dat krijgen de regeringspartijen – met de VHP voorop – op 25 mei keihard terugbetaald.

Chan neemt aan de lopende band allerlei beslissing en belooft van alles als nooit tevoren. Hij doet nu alsof de regering al het geld van de wereld heeft, maar dat is natuurlijk niet zo. Hij heeft zelfs één van de meest recente ingestelde presidentiële werkgroepen die is belast met de implementatie van de SRD 800 studententoelage, ingefluisterd (zoals één lid mij verklapte) dat ze moesten adviseren om de studententoelage te verhogen naar SRD 1.000. Zo gaat dat dus! Dat is een verhoging van maar liefst SRD 200 per maand, wat ongetwijfeld voor iedere jongere reden zal zijn om een studie op te pakken.

Maar laat me niet zo cynisch en negatief doen, want mijn dochter profiteert ook van de SRD 800 die de jongeren nu krijgen. Dat de kinderbijslag voor haar zusje al een eeuwigheid niet is betaald, begrijpt ze echter eerlijk gezegd niet. Ook niet dat de leerkrachten en anderen continu op de barricaden gaan om betalingen van lanti af te dwingen.

Ach, dat is een verhaal dat al jaren speelt en onder deze regering alleen maar erger is geworden. Daar kijkt niemand meer echt van op, waardoor de schade voor Chan bij de verkiezingen nog enigszins beperkt had kunnen blijven. Ik schrijf bewust ‘had kunnen blijven’ en niet ‘zal kunnen blijven’, want die schade blijft niet beperkt. Zeker niet na alle shit die de afgelopen weken boven is komen drijven.

Chan had ongetwijfeld gehoopt dat die pas na 25 mei naar buiten zou komen, maar helaas voor hem werd de vuile was nu al aan de lijn gehangen. Dat komt uiterst ongelegen, zo kort vóór de verkiezingen. Nu hebben de VHP en hij een mirakel nodig om meer dan acht of negen zetels te halen. De vijftien die ik enkele weken geleden nog voorspelde, lijken inmiddels onhaalbaar.

Maar dat hebben de oranje partij en hun leider aan zichzelf te wijten. Als je leiding geeft aan een regering die een loopje neemt met aanbestedingregels en vriendjes bevoordeelt, dan vraag je om problemen. Vroeger was je daar misschien mee weggekomen, maar met een samenleving die – met behulp van sociale media – langzaam maar zeker wakker begint te worden én oplettende journalisten, liggen tegenwoordig alle smerige en aantoonbare details heel snel op straat. Dan kunnen je partijgenoot-ministers zich nog zo in allerlei ingewikkelde kronkels wringen om te zeggen dat het allemaal niet waar is, maar dan is het kwaad al geschied. De chaos is inmiddels compleet.

En dus kon Chan niets anders dan de uitvoering van de miljoenenprojecten op te schorten en aan te houden. Maar niet voordat de rechter daar al een …

...