De Arend stoot Yellow Birds van kampioenstroon

door

Tekst en beeld: Terence Oosterwolde

PARAMARIBO – Het is één en al vreugde onder de aanhang van De Arend op de tribune. Op het veld en op de bank is duidelijk te merken dat de speelsters staan te popelen. Wanneer eenmaal de gong voor de laatste keer klinkt, barst het feest los. De Arend heeft zondagavond op overtuigende wijze een eind gemaakt aan de heerschappij van Yellow Birds in de vrouwenklasse van de Surinaamse Basketbalassociatie. Game 3 van de finale werd met 55-38 gewonnen.ADVERTISEMENT

Met een dominante clean sweep werd de meervoudig titelverdediger en aartsrivaal van de troon gestoten. Niet vreemd dat in de feestvreugde een bezem werd meegebracht om kracht bij deze prestatie te zetten. De blijdschap, de ontlading … die spreken boekdelen. “Geweldig, jongen. Ik ben zo blij,” stamelt coach Mitchell Zeefuik in gesprek met de Ware Tijd.

Driemaal is scheepsrecht

Zeefuik noemt het kampioenschap speciaal, en niet zonder reden. “Ik heb het drie jaar lang gezocht. Dit is mijn derde jaar, dus ik ben meer dan tevreden.”

In zijn voorgaande twee seizoenen won De Arend steeds Game 1, maar was het Yellow Birds die aan het langste eind trok. “In mijn eerste jaar ging Monifa Beijde weg (naar het buitenland, red.), in mijn tweede jaar kreeg ik zomaar een schorsing van de SBA.”

Dit jaar werd het driemaal is scheepsrecht voor hem en De Arend. “Dit seizoen was het anders. We hebben hard gewerkt en vanaf het begin ons best gedaan. Dat was het verschil.”

De Arend liet Yellow Birds eigenlijk geheel kansloos, hoewel de onttroonde kampioen zichzelf in de vingers sneed met veel turnovers, gemiste ballen en trage omschakeling van vooral aanval naar verdediging. Maar volgens Zeefuik was het ook de pressieverdediging die De Arend toepaste op Yellow Birds die de doorslag gaf. “Yellow Birds heeft maar twee aanvallers, en die hebben we uitgeschakeld.”

Met nog luttele seconden te gaan, steekt coach Mitchell Zeefuik triomfantelijk de handen omhoog.

Behalve de kampioenstrofee, die door de geblesseerd uitgevallen captain Amare Noughiënt in ontvangst werd genomen, kreeg de ploeg SRD 20.000. Yellow Birds kreeg als semikampioen een trofee en SRD 10.000.

MVP

De individuele prijzen gingen naar Chiniqua Pengel van Yellow Birds en Mirelva Marica van De Arend. Pengel, die na een botsing met Marica met bebloed gezicht naar de kant moest met iets meer dan een minuut te spelen, werd met 202 punten topscorer van de competitie.

Marica werd uitgeroepen tot Most Valuable Player. Op geheel eigen ‘Mirelva-stijl’ nam ze al dansend de bijbehorende award in ontvangst. “Het betekent heel veel voor me,” zegt ze tegen de Ware Tijd over haar uitverkiezing. “Ik ben heel trots en ik voel me lekker.”

Dat De Arend dit seizoen kampioen zou worden, daar twijfelde ze niet aan. “Ik had het verwacht. Ja, 3-0,” zegt ze overtuigend.

Het kampioenschap behalen was ook de boodschap die ze meegaf aan haar teamgenoten na haar terugkeer bij De Arend, na een uitstap van een jaar bij SCVU. “We waren gemotiveerd en we wilden kampioen worden, en we hebben het ook gehaald.”

Spelers van De Arend omhelsen coach Mitchell Zeefuik na het laatste fluitsignaal.