Cubaanse migratiestromen verschuiven: Guyana aantrekkelijk, Suriname verliest terrein

Terwijl de economische crisis in Cuba aanhoudt, verleggen steeds meer Cubanen hun blik naar nieuwe routes binnen Latijns-Amerika. Suriname, dat eerder een geliefde trekpleister was voor Cubaanse reizigers, lijkt inmiddels terrein te verliezen aan buurland Guyana.
Volgens directeur Amichand Jhauw van de luchtvaartmaatschappij Fly Always, is er sprake van een duidelijke afname van het aantal Cubaanse passagiers dat vanuit Havana naar Paramaribo vliegt. “Wij doen op dit moment veel minder vluchten dan voorheen”, aldus Jhauw. “De vraag naar vluchten vanuit Cuba naar Suriname is aanzienlijk gedaald.” De reden voor deze verschuiving ligt volgens hem niet alleen bij economische factoren, maar ook bij de strategische voordelen die Guyana biedt aan Cubaanse migranten. Cubaanse staatsburgers kunnen zonder visum naar Guyana reizen en daar tot 90 dagen verblijven. Bovendien blijken velen er vrij gemakkelijk een verblijfsvergunning te verkrijgen, vaak ook op basis van gezinshereniging.
“Cubanen gaan naar Guyana om visa of documenten voor gezinshereniging aan te vragen”, aldus Jhauw. “Zodra dat geregeld is, verandert hun status.” De toegang tot verblijfsdocumenten en het gemak waarmee zij zich daar kunnen vestigen, maakt Guyana tot een steeds aantrekkelijkere hub voor Cubanen die naar elders in Zuid-Amerika willen doorreizen. Met name Brazilië is voor velen het uiteindelijke doel. De route via Frans-Guyana, die eerder werd gebruikt, lijkt daarentegen minder toegankelijk geworden.
Een opvallend verschil is dat Cubanen in Guyana sneller schijnen te integreren. Volgens Jhauw heeft dit mede te maken met de historische banden tussen beide landen. “Veel Guyanezen hebben in Cuba gestudeerd of zijn getrouwd met Cubanen. Dat creëert een klimaat van herkenning en verwelkoming, wat het integratieproces vergemakkelijkt,” zegt hij. Naast Guyana en Suriname zijn er nog andere landen in Zuid-Amerika en het Caribisch gebied waar Cubanen zonder visum naartoe kunnen reizen, waaronder Bolivia, Antigua en Barbuda, Dominica, Trinidad en Tobago, Nicaragua en Barbados. In deze landen mogen Cubanen zich doorgaans tot 90 dagen vrij bewegen, al geldt in sommige gevallen een kortere periode, zoals in Barbados en Dominica (28 dagen).
In tegenstelling tot Guyana en andere Spaans- of Engelssprekende landen, is de taalbarrière in Suriname, waar Nederlands de voertaal is, een bijkomende drempel voor veel Cubanen. Ondanks de afname van Cubaanse passagiers naar Suriname, benadrukt directeur Amichand, dat Fly Always een flexibele chartermaatschappij blijft. “We zijn actief in heel Zuid-Amerika, Centraal-Amerika en het Caribisch gebied. Als er toestemming is van de lokale autoriteiten, vliegen we overal”, aldus de directeur. Fly Always beschikt momenteel over vijf toestellen en onderhoudt verbindingen met onder andere Guyana, Cuba, Santo Domingo en andere bestemmingen. De verschuiving in Cubaanse migratiestromen markeert niet alleen een verandering in reisroutes, maar weerspiegelt ook bredere geopolitieke en sociale dynamieken in de regio. Suriname lijkt hierin voorlopig op achterstand te staan, terwijl Guyana zich ontwikkelt tot een steeds belangrijker doorreisland – mede dankzij zijn soepele verblijfsbeleid en culturele affiniteit met Cubaanse migranten.
The post Cubaanse migratiestromen verschuiven: Guyana aantrekkelijk, Suriname verliest terrein ..

...