Covid-19-pandemie: historie en analyse (8): De schadelijke effecten van de spike-proteïne (staafjes-proteïne) van het mRNA-vaccin

door

De mRNA-vaccins zijn afgeleid van de spike-proteïne van het sars-2-virus zoals op de afbeelding is te zien. In een eerder deel had ik beschreven hoe de mRNA-spuitjes zijn samengesteld en verpakt. De bedoeling was dat de proteïne het immuunsysteem zou stimuleren om antilichamen te maken en een geheugen zou opbouwen om het virus aan te vallen en te vernietigen. Theoretisch leek dat een werkende oplossing te zijn.

Tekst en beeld Richenel Ellecom

Echter, men heeft geen rekening gehouden met de volgende feiten: 1. Het Sars-2-virus is geen natuurlijk virus dat rechtstreeks uit het milieu komt; 2. Het virus is in het laboratorium (Wuhan) gemanipuleerd (Gain of Function-preparaat), als mogelijk biologisch wapen. (Zie vorig artikel); 3. De biologische feedback (productie controlemechanisme) is niet aanwezig in de mRNA- spuitjes; 4. Wanneer de spike-proteïne van de spuitjes eenmaal in het lichaam aanwezig is, kan die ongecontroleerd worden aangemaakt met de gevolgen die hieronder worden beschreven.

“Het probleem met deze benadering is dat besturingsmechanismen van het immuunsysteem alsnog niet goed worden begrepen”

Wanneer de spike-proteïne het lichaam binnenkomt met het virus of via de mRNA-spuitjes, komt het via een complex proces de lichaamscellen binnen. Wanneer de spike-proteïne eenmaal in het cytoplasma van de cel is beland, begint het de mechanismen in de cel aan te sturen om meer spike-proteïne aan te maken.

De spike-proteïne spreidt zich door het lichaam via de bloedstroom door de slagaderen en capillair cellen en veroorzaakt een chronische ontsteking (cytokinestorm) en disregulatie van fibrine in de binnenwand van de slagaders dat bloedstolling en propjes veroorzaakt. Deze propjes beperken de bloedstroom en zuurstofopname in de longen.

In feite is het gebrek aan zuurstofopname niet zozeer een kwestie van slijmvorming in de luchtwegen, maar een ontsteking van de slagaders en capillaire cellen dat de propjesvorming tot gevolg heeft. Er is ook onderzoek dat uitwijst dat de spike-proteïne ook door de bloed-brein barrière heen kan en in de hersenen terechtkomt.

Door de verspreide aanwezigheid van de spike-proteïne wordt het immuunsysteem aangewakkerd. Uiteindelijk leidt de chronische prikkeling het immuunsysteem tot een chronische auto-immune-reactie (de cytokine storm), die verschillende organen van het lichaam aantast, waaronder het hart, de longen, de baarmoeder en eierstokken, de hersenen en uiteindelijk tot de dood leidt.

Wat kan worden geleerd van de huidige benadering van het Sars-2-virus?

De huidige benadering is gebaseerd op het toedienen van een ‘vaccin’. Dit is gebaseerd op het idee dat het immuunsysteem niet alleen passief kan worden getriggerd, zoals bij normale vaccins, maar actief kan worden aangestuurd, zoals bij het mRNA-spuitje. Het probleem met deze benadering is dat besturingsmechanismen van het immuunsysteem alsnog niet goed worden begrepen.

De aanbeveling van de mRNA-spuitjes, waarbij het aanmaken van de spike-proteïne wordt gestimuleerd, zonder het begrip dat de spike-proteïne als bijwerking het aanmaken van bloedpropjes (embolieën) veroorzaakt dat de dood tot gevolg kan hebben. De protocollaire behandeling kan iatrogeen (ziekte veroorzaakt door de behandeling) zijn. In het volgende deel zal ik onderzoeksresultaten van verschillende onderzoekers beschrijven, die bezig zijn behandelprotocollen te ontwikkelen aan de hand van hun onderzoek.

*Als u verdere vragen heeft kunt u contact opnemen met de schrijver

Richenel Ellecom (899-6441/[email protected]), Psy.D., Dr.P.H., HSPP, is preventieve geneeskundige- en medisch voedingskundige specialist, alsook klinisch en forensische neuropsycholoog