Covid-19-pandemie: historie en analyse (7)

We zijn nu op het punt gekomen waarbij wij de vraag moeten stellen wat er gaat gebeuren met de miljoenen mensen die de negatieve gevolgen van de Moderna- en AstraZeneca-spuitjes (het vaccin, … red.) ondervinden. In een vorig deel had ik al aangegeven dat sommige patiënten mij hebben verteld dat ze nergens terechtkunnen. Wanneer ze de vage onverklaarbare symptomen aankaarten bij hun huisarts of specialist worden die naar het rijk der fabelen verwezen, met de opmerking: ‘Bent u zeker dat die niet verzonnen zijn?’ of ‘zover ik weet zijn de symptomen die u noemt, niet bekend als gevolg van die spuitjes’. Hoe ontmoedigend en frustrerend moeten deze reacties niet zijn. Sommige patiënten lijden in stilte, omdat ze zich schamen om de symptomen aan te kaarten om dan te horen dat ze het allemaal verzinnen.

Tekst Richenel Ellecom

Beeld sun.ac.za

Na veel onderzoek te hebben gedaan over de beschikbare onderzoeksfeiten in Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa, Azië en Afrika, begint langzaam de aap uit de mouw te komen. Zoals ik eerder had aangegeven, waren de mRNA-spuitjes in paniek, na het ontsnappen van het virus uit het laboratorium van Wuhan in China, goedgekeurd voor spoedeisend gebruik (Emergency Use Approval). Dat betekent dat de farmaceutische bedrijven onvoldoende zicht hadden op de bijwerking van deze middelen en dus ook niet konden weten welke de nevensymptomen op korte- en lange termijn zouden zijn.

“Sommige patiënten lijden in stilte, omdat ze zich schamen om de symptomen aan te kaarten om dan te horen dat ze het allemaal verzinnen”

Alles dat tijdens de pandemie werd gepromoot was: ‘Als u niet bent gevaccineerd, loopt u de kans te overlijden’. Dat bericht blijkt nu de ‘halve waarheid’ te zijn geweest. Wanneer patiënten nu, na twee tot drie jaar, met symptomen komen aandragen die ze niet hadden vóór de pandemie, hebben de behandelaars geen tabellen van de mogelijke bijwerkingen waarover ze zijn geïnformeerd. De behandelaars, die zelf geen onderzoeker zijn, maar afgaan op de bijsluiters en in dit geval de beweringen van de National Institutes of Health (NIH), de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de Pan-Amerikaanse Gezondheidsorganisatie (Paho) en de Gates Foundation, zitten ook met de handen in het haar.

Nasleep effect spike proteïne op fysiologie

Een groep van zes medische onderzoekers is bezig onderzoeksresultaten vanuit Engeland, Amerika, Zuid-Afrika, Duitsland, Japan, China, Cyprus en Oostenrijk te bekijken. Ze hebben de hoofden bij elkaar gestoken om de resteffecten van de spike proteïne in het lichaam te bestuderen en behandelprotocollen te formuleren aan de hand van hun onderzoeksresultaten.

Medisch microbioloog Brigitte Koning van Oostenrijk focust haar onderzoek op het effect van de spike proteïne van de mRNA-spuitjes en van het Sars Covid-2-virus op het post-Covid-19-syndroom en het post-vaccinatiesyndroom. Zij komt in haar onderzoek tot de conclusie dat de veroorzaakte ontsteking kan leiden tot bloedpropjes in de kleine slagaders en capillaire vaten. Ook kan de cytokinestorm ervoor zorgen dat de spike proteïnen zich gaat ophouden in de monocyten (immuunsysteem cellen) en in het brein.

De spike proteïne verstoort ook de werking van het mitochondrium (krachtcentrale van de cel), waardoor de cellen onvoldoende energie ontwikkelen voor de stofwisseling van het lichaam. Deze onderproductie veroorzaakt lusteloosheid, depressie en vermoeidheid.

Resia Pretorius van Zuid-Afrika geeft in haar onderzoek, dat in verschillende wetenschappelijke tijdschriften als The Lancet en Nature is gepubliceerd, aan dat het pathologische stollingsverschijnsel in de slagaders het gevolg is van de malfunctie van het regulerende mechanisme. Dit mechanisme moet voorkomen dat een oplosbare proteïne in het bloed (fibrinogeen) onoplosbaar wordt en stolsels en propjes in het bloed veroorzaken, waardoor zuurstofvervoer en -uitwisseling wordt bemoeilijkt.

Sabrina Hazan, die is gespecialiseerd in gastro-enterologie, onderzocht de bacterieflora in de darm. Ze heeft ontdekt dat de spike proteïne in de ontlasting voorkomt. Ze ontdekte ook dat Bifidobacterium bifidum de werking van de spike proteïne verhindert en helpt bij de genezing van Covid-19.

Hazan concludeerde dat hydroxychloroquine de spike proteïne uit de darm verwijdert en dat ivermectine de aanwezigheid van Bifidobacterium bifidum verhoogt. Vitamine C verhoogt de groei van bifidobacterium bifidum van deze bacterie.

Ook de inname van sommige probiotica kan deze groei van deze goedaardige bacterie bevorderen. Het overmatige gebruik van antibiotica en alcohol, langdurige stressreacties en inactiviteit remmen de groei van bifidobacterium bifidum.

Hazan concludeert dat de adequate aanwezigheid van deze bacterie in de darm belangrijk is voor de balans van de microbioom (goedaardige bacteriën in het darmkanaal). Ze helpt bij het tegengaan van de Sars Covid-2-infectie.

*Als u verdere vragen of opmerkingen heeft, kunt u contact opnemen met de schrijver

Richenel Ellecom (899-6441/ramdas1947@yahoo.com), Psy.D., Dr.P.H., HSPP, is preventieve geneeskundige- en medisch voedingskundige specialist, …

...