Covid-19-pandemie: historie en analyse (3)

In de afgelopen twee delen – op 2 januari en 11 januari verschenen op dWT Online – heb ik de standaard medische filosofie die niet is gevolgd door de autoriteiten tijdens de Covid-19-pandemie besproken. Als deze protocollen waren gevolgd, waren er waarschijnlijk minder doden gevallen, zou er minder geld zijn uitgegeven en zou de wereldbevolking minder psychologische stress hebben meegemaakt en zouden de kinderen van de wereld minder stagnatie in hun educatie hebben ondervonden.

Tekst Richenel EllecomADVERTISEMENT

Beeld Reuters/James Redmond

Ik heb eerder aangegeven dat de farmaceutische bedrijven en de bedrijven die medische verbruiksartikelen produceren miljarden hebben verdiend als gevolg van de beslissingen die de wereld public health-autoriteiten hebben genomen. Dat doet de vraag rijzen of er een bewuste samenwerking was geweest tussen de bedrijven en de overheidsinstanties. Zou er een zekere mate van belangenverstrengeling zijn geweest, waarbij personen binnen de verschillende overheidsinstanties en de grote bedrijven grof geld hebben verdiend?

Ik wil nu wat tijd besteden aan de scholingsachterstand die vele kinderen in de wereld hebben opgelopen. In Suriname zijn wij nog bezig de achterstand in te lopen, waarbij kinderen niet elke dag naar school gaan en op afwisselende dagen van de week de school bezoeken. Ook de scholen in het binnenland ondervinden, naast de reguliere uitdagingen, het gevolg van de schoolsluiting.

We zijn nu al twee jaar verder en het is te hopen dat er een gestructureerd plan is om de achterstand in te lopen. Het sluiten van scholen is achteraf gebleken niet nodig geweest, omdat het immuunsysteem van kinderen bestand was tegen de vermeerdering van het virus en het effect van de cytokinestorm (ontstekingsproces van het immuunsysteem). Al vroeg tijdens de pandemie bleek dat heel weinig kinderen ziek werden.

Wel of niet sluiten van scholen

De staat South Dakota en Wyoming hebben de scholen opengehouden. Florida heeft gedeeltelijk de scholen opengehouden. Texas, Arkansas en Oklahoma hebben de scholen kort dichtgehouden en snel weer geopend. Iowa heeft maar de helft van de scholen kort dichtgehouden en vroeg heropend.

Suriname heeft wat betreft de sluiting van de scholen het voorbeeld gevolgd van de staten in Amerika en de landen die de scholen maandenlang gesloten hadden. Men heeft klakkeloos het advies van Anthony Fauci van de Center for Disease Control and Prevention (CDC) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) overgenomen, zonder te vragen naar goed onderbouwde wetenschappelijke feiten.

Men heeft nooit kunnen bewijzen dat kinderen ernstig ziek werden. Toen bleek dat het argument dat kinderen ernstig ziek werden niet steekhoudend bleek te zijn, gooide men het over een andere boeg, dat geïnfecteerde kinderen en jongvolwassenen hun ouders en grootouders ziek zouden maken.

Het argument verschoof van een medische discussie naar een psychologisch-sociologisch argument, waarbij de jonge mensen zich schuldig moesten voelen als ze geen vaccinatie zouden accepteren. Later bleek dat de vaccinatie niet voorkomt dat mensen geïnfecteerd raken.

Onvoorziene resultaten

In zijn boek ‘Covid-19 and the Global Predators’ waarschuwt Peter Breggin MD dat “public health”-autoriteiten zich moeten realiseren dat hun werk niet alleen de fysieke gezondheid raakt, maar ook betrekking heeft op de psychosociale, economische en educatieve aspecten van de gemeenschap. De vraag die kan worden gesteld is of de internationale autoriteiten (CDC, WHO en World Economic Forum) voldoende aandacht hebben besteed aan de gevolgen van de aanbevelingen die ze hebben gegeven om de pandemie te beheren.

Het is ook bekend dat aanbevelingen die menselijke activiteiten proberen te reguleren altijd onvoorziene resultaten hebben. Als niet vooruit wordt gekeken naar de mogelijke effecten van de aanbevelingen, kunnen de activiteiten rond de aanbevelingen verrassende gevolgen hebben.

Onderstaand wat statistieken van staten in Amerika die alle scholen hadden gesloten vergeleken met staten die de scholen gedeeltelijk of geheel hadden opengehouden.

Als we naar de cijfers kijken, is het duidelijk dat er geen statistisch verschil is tussen de staten die alle scholen hadden gesloten en de staten die hun scholen geheel openhielden of gedeeltelijk hadden opengehouden. De statistieken van Suriname, die ik heb kunnen natrekken, geven ook aan dat Suriname niet verschilt van de twee groepen staten in Amerika.

Geen risico voor kinderen

In oktober 2020 hebben de American Academy of Pediatrics en de Childrens Hospital Association data van de verschillende staten gepubliceerd. Gebaseerd op de data van 42 van de vijftig staten die deze instituten publiceerden, is gebleken, dat 0 tot 0,16 procent van de Covid-19-doden in deze staten kinderen waren. De conclusie is dat kinderen geen risico liepen op ziekte en dood. Verder is niet gebleken dat kinderen ouderen konden infecteren.

Suriname heeft niet gerapporteerd hoeveel van de 1.276 doden kinderen waren. Ik wil aannemen dat volgens de gepubliceerde statistieken van de American Academy of Pediatrics en de Childrens Hospital Association het percentage waarschijnlijk tussen 0 en 0,16 procent was, nul kinderen dus.

*In het volgende …