Covid-19-pandemie: historie en analyse (1)

Nu wij vier jaren verder zijn, kunnen wij terugkijken naar de Covid-19-pandemie om sommige kritische vragen te stellen over het verloop van de aanpak en de specifieke acties die zijn ondernomen door internationale instituten en in navolging Suriname. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken, wetende dat er heel wat controversie, spanning, frustratie, achterdocht en beschuldigen het luchtruim zijn in geslingerd in die periode. Ik hoop dat we nu een rustige, wetenschappelijke en filosofische discussie kunnen hebben en zelfs van mening kunnen verschillen zonder de nieuwe term “fake news” ad hominem gaan slingeren naar anderen.

Beeld dWT archief

Ik ben zelf geen viroloog, maar dat hoeft ook niet om een nuchtere wetenschappelijke bespreking te voeren en kritische vragen te stellen over het gebeurde. Als gepromoveerde preventieve geneeskundige en klinische en forensische neuropsycholoog, wil ik mijn kennis en ervaring gebruiken om de epidemiologische en fysiologische rapporten en argumenten te belichten met kritische vragen vanuit een gedragswetenschappelijk en medisch perspectief, waarover de kritische lezer kan nadenken en conclusies kan trekken.

De vragen die wij terloops zullen stellen aan de hand van de beschikbare informatie zijn: stellingen van wetenschappers, conclusies van internationale instituten, politieke ideologieën van de verschillenden landen of wereldgebieden, conclusies en aanbevelingen van medische wetenschappers, conclusies en mandaten van ‘public health’-policy makers en de acties die zijn ondernomen door de verschillende overheidsinstanties wereldwijd.

Korte historie

Tegen eind 2019 en begin 2020 deden geruchten de ronde dat er een virale epidemie/pandemie op komst was. De directe vraag was: ‘waar komt het virus vandaan?’ Er waren aanwijzingen dat het virus afkomstig zou kunnen zijn uit een laboratorium in de Chinese stad Wuhan, waarmee het National Institute of Health (NIH) zakendeed in de vorm van uitwisseling van medische-microbiologische onderzoeksgegevens. Ook is komen vast te staan dat het NIH wetenschappelijk onderzoek financiert, waarbij micro-organismen, waaronder virussen, genetisch worden gemanipuleerd.

Bliksemsnel kwam er een reactie van het NIH, bij monde van Dr. Anthony Fauci, hoofd wetenschappelijk onderzoeker bij NIH, dat de herkomst van het virus onmogelijk van dit laboratorium kon zijn, want dit virus lijkt op een virus dat is ontdekt bij dieren, in het bijzonder vleermuizen, in de stad Wuhan. De dieren en vleermuizen worden op de markt in deze stad verkocht en naar alle waarschijnlijkheid zijn er personen door dit virus geïnfecteerd door het eten van geïnfecteerde dieren.

De snelle ontkenning van Fauci was vreemd. Immers, er waren geen feitelijke epidemiologische aanwijzingen daarvoor. Deze stelling zal ineen later deel verder worden geanalyseerd. Anders was het gesteld met de uitbraak van het ebolavirus tussen 2014 en 2016 en 2018 en 2020. De stelling in dat geval was dat het virus was overgesprongen van fruitetende vleermuizen naar de mens. De reactie was mild in vergelijking met die van Covid-19, waarschijnlijk omdat er geen laboratorium was betrokken waarmee het NIH zaken deed.

Heel vroeg in de pandemie werd gesuggereerd dat de beweging van personen moest worden beperkt om de spreiding van het virus tegen te gaan. Interessant is dat niets werd aangehaald over de behandeling van het virus met oud bekende antivirale middelen, zoals bij de uitbraak van ebola.

De nadruk werd gelegd om een vaccin te ontwikkelen gebaseerd op een heel nieuwe technologie, messenger Rebon-Nucleic Acid (mRNA manipulation). Deze technologie is ontworpen door dr Robert Malone aan het Salk Institute for Biological Studies in La Jolla, Californië (Verenigde Staten). Hij heeft in een workshop zelf aangegeven dat zijn basisonderzoek van deze technologie niet was bestemd om een vaccin te creëren. Dit werd hem kwalijk genomen en hij werd uit zijn functie gezet.

Factoren

In deze serie zullen de factoren medische filosofie, macht, geld, wereldpolitiek, faam en werelddominantie onder de loep worden genomen. In mijn studie geneeskunde heb ik het vak ‘Professional Development’ gevolgd. In dat vak kwamen verschillende aspecten van de filosofie en ontwikkeling van de geneeskunst aan de orde.

De besprekingen begonnen met de Griekse geneesheer Hippocrates van wie wij de eed van Hippocrates hebben. De eed zegt: Do no harm (schaad niet), Act in the best interest of the patient (handel in het beste belang van de patiënt), Maintain patient confidentiality (bewaar de vertrouwelijkheid van de patiënt) en Pass on medical knowledge to future generations (geef medische kennis door aan toekomstige generaties).

Hippocrates hanteerde een alomvattende benadering van de gezondheidszorg. In zijn algemeenheid zijn de wetten die de gezondheidszorg wereldwijd reguleren, gebaseerd op de eed van Hippocrates in grote lijnen. Ik zal in deze serie analyseren in hoeverre de hippocratische eed is gevolgd.

Betrokkenheid patiënt

De patiënt, volgens medische wetgeving wereldwijd in democratische regeringsvormen, is de eigenaar van het medische dossier. De medische behandelaar of de instelling zijn de bewaarder van het dossier, waarvan de patiënt …

...