Column: Tijd voor partnerschappen

Foto: europawse.be

Het is gebleken dat er weinig uit gaat van bepaalde sportbonden in Suriname om de tak van sport waar zij de trekkers van zijn, te bevorderen. Behalve dat het jaarprogramma in de meeste gevallen niet toegankelijk is voor het publiek, valt er door het gehele jaar door weinig tot niets te merken van activiteiten om betreffende sport meer bekendheid te geven. Ook activiteiten waarbij bestaande leden aan hun trekken kunnen komen en die dus niet mogen ontbreken op de agenda, worden in bepaalde gevallen niet afgewerkt. Mede door de passiviteit van sommige sportbonden is de sportbeleving in Suriname tot een absoluut dieptepunt gedaald. De veel gehoorde klacht die ten grondslag lgt aan de ondermaatse prestaties van een groot aantal bonden, is een gebrek aan financiële middelen. Natuurlijk zijn er financiën nodig om activiteiten te organiseren, maar dat betekent niet dat er helemaal niets gedaan kan worden. Er zijn genoeg manieren om ondanks gebrekkige financiële middelen de sport aantrekkelijk te maken voor de jeugd, echter moeten bestuurders leren om flexibel te zijn en durven om te vernieuwen.Vroeger was het zo dat jongeren voor ontspanning buiten speelden of naar een buurtcentrum trokken om anderen te ontmoeten of een tak van sport te beoefenen en konden sportbonden gemakkelijk via de school of die buurtorganisaties contact leggen met jongeren om zo hun ‘product’ aan deze doelgroep aan te bieden. Met de intrede van internet en sociale media, kunnen jongeren nu weliswaar gemakkelijker bereikt worden, maar kunnen diezelfde jongeren ook gewoon vanuit hun binnenkamers contact leggen met anderen en als gevolg daarvan al gauw uren gamen tegen computers of anderen in binnen- of buitenland. In deze tijd zullen sportbonden zich dus meer inspanningen moeten getroosten om de jongeren te betrekken bij sport. Men moet nagaan hoe het sportaanbod zo aantrekkelijk mogelijk te maken, dat jongeren bereid zullen zijn hun smartphones opzij te zetten om een tak van sport te gaan beoefenen.Er is dus werk aan de winkel voor besturen van sportbonden om te dingen naar de interesse van jongeren. Bestuurders kunnen heden ten dage niet meer volstaan met een activiteitenkalender die stamt uit jaar nul, waarop alleen het jaartal is veranderd en dan verwachten dat de jeugd zich ertoe aangetrokken zal voelen. Er zal uit een ander vaatje moeten worden getapt om jongeren te enthousiasmeren voor een bepaalde tak van sport en daar is dus veel meer voor nodig dan alleen de traditionele activiteiten op een jaarkalender. Om te beginnen moeten bonden projecten schrijven die voldoen aan de eisen van de tijd en afgestemd zijn op de interesse van de doelgroep. Voorts moeten die projecten laagdrempelig zijn, met als doel niemand uit te sluiten en kunnen ze eerst op ressort- en districtsniveau worden uitgevoerd.Bonden die niet voldoende financiële middelen hebben, zouden met de projecten kunnen aankloppen bij een bedrijf en het project organiseren in het ressort waar het bedrijf gevestigd is. Op die manier kan het bedrijf aan de ene kant teruggeven aan de gemeenschap en aan de andere kant kan de bond met de activiteit de tak van sport meer bekendheid geven. Bedrijven hoeven ook niet te wachten totdat bonden het initiatief nemen, maar vooral bedrijven die zich door de jaren heen -tegen de achtergrond van bedrijven sporttoernooien- hebben versterkt met sporters, kunnen sportactiviteiten organiseren om jongeren te trekken. Voorts kunnen bedrijven zich committeren aan een sportactiviteit en zo de continuïteit ervan garanderen. Bedrijven hoeven niet langer aan de kant te blijven staan, maar kunnen in partnerschap met een bond geregeld sportactiviteiten organiseren en zo ervoor zorgen dat er voldoende aanwas is van jongeren.Mireille Hoepel

...