Column: Oranje in de VHP

door

Illustratie: René Gompers

Boooos! Verontwaardigd! Pissig! Furieus! Teleurgesteld… Het is code Oranje in de VHP. Mensen die niet op de lijst zijn of niet in de top 20 schitteren, stampvoeten als een olifant in een porseleinen kast. Het zal nu nog moeilijker worden om quorum te hebben in De Nationale Assemblee. Er is nog veel werk te verzetten, maar een groot deel van de parlementariërs zal niet meer prijken op de kandidatenlijst van diverse politieke partijen. De meesten hadden zich opnieuw willen vleien op de pluche zetels van ’s lands vergaderzaal, ook al waren de prestaties over het algemeen middelmatig. Op 25 maart moeten alle partijen hun kandidatenlijst indienen bij het Centraal Hoofdstembureau. De gegadigden zijn meer dan het aantal op de 51 plekken tellende kandidatenlijst voor De Nationale Assemblee. Hoewel de meeste partijen de kiezers voorhouden dat ze bogo bogo zetels in de wacht zullen slepen, wil iedereen zo hoog mogelijk geplaatst worden op de lijst. Niet zeker van hun eigen sterkte? Sommigen die ervan overtuigd zijn dat ze op eigen kracht binnen kunnen komen, kiezen voor de laatste plek. Bij de VHP is zaterdag de oranjelijst ingediend bij de verkiezingscommissie. Daar vinden interne verkiezingen plaats, daarom moet de lijst 2 weken voor het partijcongres dat op 16 maart wordt gehouden binnen zijn. Koortsachtig werd de mobiel in de gaten gehouden of er een oproep binnenkwam van de selectiecommissie. Sommigen hebben pas afgelopen zaterdag, op de dag van de indiening van de lijst, gehoord dat ze buiten de boot zijn gevallen. Tien van de twintig Assembleeleden zullen niet meer van de partij zijn. En velen van ze zijn echt niet blij want ze verliezen privileges en moeten straks echt gaan werken… Wie wel weer op VHP-kandidatenlijst in de top 10 prijkt en een onwrikbare positie heeft, is Mahinder Jogi. Hij begon zijn carrière bij ‘de Olifant’ als districtsraadslid (2 termijnen) en is al 25 jaar Assembleelid. Al drie termijnen verzekert hij: dit is de laatste keer, maar hij wil the Guiness Book of Records halen. Jogi heeft zich zo diep ingegraven in de partij waardoor hij niet alleen in Saramacca maar ook in Nickerie, Wanica, Commewijne oppopt. Interne gevechten om bepaalde posten te kunnen bemachtigen tonen aan dat persoonlijke belangen boven partij en landsbelang worden gesteld, ook al wordt steeds beweerd “Suriname Eerst”. Het gaat om omvangrijke ego’s. “Hoe kan een nieuwkomer hoger op de lijst komen dan ik”. “Hij trekt zijn familielid voor”. “Ik heb zo hard gewerkt en nu gaat een persoon die niet droog is achter zijn oren op een verkiesbare plaats”. Zo groot is de eenheid duidelijk niet als ze het naar buiten toe doen voorkomen. Het zijn en blijven belangen die tellen, steeds weer… ook al wordt herhaaldelijk beweerd ‘Suriname Eerst. De realiteit is: Het is IK eerst, dan de partij en dan het land… De VHP doet zijn partijkleur nu alle eer aan: code Oranje in de VHP!Nita Ramcharan