Column: Landelijke aanpak sport

Sinds jaar en dag worden sportevenementen slechts in Paramaribo afgewerkt, met als inzet het landskampioenschap. Voor zover bekend bestaat Suriname niet alleen uit Paramaribo, maar is het land nog veel meer districten rijk. Menig districtskind droomt ervan eens uit te blinken op sportgebied, maar ziet zijn of haar droom uiteenspatten, omdat men daarvoor naar de hoofdstad moet afreizen. Waar haalt men de durf vandaan om slechts in de hoofdplaats een competitie te organiseren, het overgrote deel van het land uit te sluiten en dan toch de titel van landskampioen toe te kennen aan de winnaar? Hoewel de voetbalbond als enige organisatie verenigingen uit districten betrekt bij haar competities, is ook hier enige mate van centralisatie te bespeuren en bestaat er dus ruimte voor verbetering. De bonden moeten meer doen om ook degenen die in een district zijn geboren of daar om welke reden dan ook gehuisvest zijn, in de gelegenheid te stellen om op gelijke voet mee te kunnen dingen naar het kampioenschap. Bonden moeten ervoor zorgen dat elk district wordt toegerust met trainers die in dat district woonachtig zijn en dus geen lange, dure reizen hoeven te ondernemen om trainingssessies te gaan afwerken. Werk samen met de lokale bevolking en bedrijven die in betreffende districten gevestigd zijn of waarvan de eigenaar banden heeft met dat district en organiseer activiteiten voor fondsvorming om te helpen de kosten te dekken. Betrek ook de werkarmen van de overheid in de districten erbij om via de school en het commissariaat vooral de jeugd en meisjes te bereiken om te participeren in de sportactiviteiten. Zorg voor een scholencompetitie voor de verschillende districten en houdt via een roulatiesysteem elk jaar in een ander district de landelijke schoolsportkampioenschappen. Werk vooral samen met andere bonden om een multifunctioneel gebouw op te zetten dat door alle bonden gebruikt kan worden. Richt sportverenigingen op en zorg ervoor dat elk district via de bestaande structuren ressortkampioenschappen kan organiseren. De ressortkampioenen moeten op hun beurt kunnen meedingen naar het districtskampioenschap. De verschillende districtskampioenen en semikampioenen moeten elkaar bekampen om het landskampioenschap. Door op deze wijze iedereen landelijk dezelfde mogelijkheden te bieden, krijg je uiteindelijk een representatieve landskampioen die door de totale bevolking gedragen wordt. Daarnaast betrek je ook de totale gemeenschap bij de activiteiten, omdat ze in de gelegenheid zijn om iemand uit eigen gelederen te ondersteunen.Men hoeft niet te wachten totdat de accommodaties zijn opgezet alvorens te beginnen met activiteiten in de verschillende districten. De meeste districten beschikken over minstens één sporthal dus kan men netwerken om de sportontwikkeling per district ter hand te nemen. De plaatselijke gemeenschap zal eerder bereid zijn een districtskind te ondersteunen, omdat er een zekere connectie is en men zich kan associëren met de sporter. Deze betrokkenheid van de gemeenschap is van wezenlijk belang voor zowel de sporters als de bevolking zelf, omdat het laat zien dat iemand uit hun gelederen het ver geschopt heeft. Men gaat dan beseffen dat successen niet alleen zijn weggelegd voor stedelingen, maar iedereen succesvol kan zijn door hard te werken. Mireille Hoepel

...